تاریخ انتشار
دوشنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۱۶
کد مطلب : ۵۰۰۷۸۸
حمله غافلگیرانه اسرائیل و پاسخ کوبنده ایران؛ درس‌هایی برای منطقه و جهان
چرا جهان یک تشکر و عذرخواهی به این مرد بدهکار است؟
۰
کبنا ؛حمله شبانه رژیم صهیونیستی به خاک ایران، نقطه عطفی در منازعات منطقه‌ای بود. اما واکنش سریع و مقتدرانه جمهوری اسلامی ایران، نشان داد امنیت ملی این کشور بر پایه تدبیر و آینده‌نگری بنا شده است و اینجاست که جهان باید در برابر درایت و مقاومت رهبر ایران سر تعظیم فرود آورد.
به گزارش کبنا، در طول دهه‌های گذشته، بسیاری از دولت‌ها و نهادهای جهانی با تکرار این گزاره که ایران نباید قدرت نظامی داشته باشد، تلاش کردند جمهوری اسلامی را از مسیر تقویت بنیه دفاعی‌اش باز دارند. فشارهای دیپلماتیک در کنار تحریم‌های سنگین و همچنین ترور دانشمندان هسته‌ای و نظامی، و هجمه‌های تبلیغاتی رسانه‌ای، بخشی از این سناریوی مهار بوده‌اند. اما ما که در این کشور زندگی می‌کردیم می‌دانیم همواره تحت خطر رژیم صهیونیستی بوده‌ایم.
جمهوری اسلامی ایران، به رهبری آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای، از نخستین روزهای تهدید، خطر را در سطح واقعیت دید. وقتی سردار شهید حسن طهرانی مقدم، پدر موشکی ایران، آماج ترور قرار گرفت؛ وقتی دانشمندانی چون فخری‌زاده با عملیات پیچیده اطلاعاتی به شهادت رسیدند؛ و وقتی هر روز صدای تهدید اسرائیل از رسانه‌ها به گوش می‌رسید، عقل سلیم می‌توانست بگوید ما باید آماده باشیم. در حالی که بسیاری از دانشمندان این کشور ترور شدند و به شهادت رسیدند، هیچ‌گاه راه آن‌ها متوقف نشده است. ترور دانشمندان در این سطح و گستره تنها در ایران مشاهده می‌شود و کمتر دیده و شنیده شده دانشمندان سایر کشورها این‌گونه ترور شوند.
در این سال‌ها، آیت‌الله خامنه‌ای، با شناختی دقیق از مختصات تهدید، مسیر تقویت زیرساخت‌های دفاعی کشور را هموار کرد. آن هم در شرایطی که از یک‌سو برخی سیاست‌مداران داخلی به‌دنبال سازش‌های یک‌طرفه بودند و از سوی دیگر جهان با دوگانه‌سازی‌های فریبنده صلح/جنگ سعی داشت ایران را خلع سلاح کند.
امروز، اما ورق برگشته است. حمله غافلگیرانه رژیم صهیونیستی به خاک ایران، از سال‌ها پیش در محاسبات دفاعی ایران پیش‌بینی شده بود. و آن‌چه این‌بار جهان را شگفت‌زده کرد، سرعت، دقت و هماهنگی در پاسخ نظامی جمهوری اسلامی ایران بود. ایران نشان داد که در برابر تجاوز، فقط محکوم نمی‌کند، بلکه دفاع می‌کند. و نه‌فقط دفاع، بلکه پاسخ می‌دهد. و نه‌فقط پاسخ، بلکه توازن راهبردی را جابه‌جا می‌کند. این، محصول سال‌ها کار امنیتی و نظامی است. این، ثمره خون شهدای راه امنیت است. این، میراث رهبر حکیم و هوشمندی است که نگذاشت فریب لبخندها، کشور را بی‌دفاع کند.
امروز جهان باید از آیت‌الله خامنه‌ای معذرت‌خواهی کند. چراکه او، برخلاف تصویرسازی‌های وارونه رسانه‌های غربی، به‌دنبال تنش نبود، بلکه در پی بازدارندگی بود. وقتی گفت اگر یک ضربه بزنند، ده ضربه می‌خورند، برخی آن را تهدید دیدند. اما حالا درک می‌شود که آن سخن، ضامن صلح بود. او ایستادگی، مقاومت و خودباوری را به جهان ثابت کرد. او نماینده این رژیم که منشور سازمان ملل را در خردکن ریخت و خرد کرد را سر جای خود نشاند و نشان داد می‌توان در مقابل خونخوارترین قدرت‌های جهان ایستاد و مقاومت کرد.
شهدایی همچون سردار سلامی، فرمانده مقتدر سپاه، و سردار شهید طهرانی مقدم، نمونه‌هایی از نسلی‌اند که امنیت این مرز و بوم را با گوشت و خون خود تضمین کردند. آن‌ها را ترور کردند، اما راه‌شان را نتوانستند متوقف کنند. آن‌ها را تحریم کردند، اما ساختار دفاعی‌ای که بنا نهادند، امروز در حال دفاع از میلیون‌ها انسان ایرانی است. بسیاری از همین نیروها که در زنجیره تأمین امنیت کشور فعالیت داشتند را کسی نمی‌شناسد، آن‌ها گمنام ماندند تا دیگر ایرانیان خیالشان راحت باشد در زمانی که کشور این‌چنین آماج حمله وحشیانه قرار می‌گیرد، باز هم می‌توان از خود دفاع کرد.
اکنون که حمله مستقیم و علنی اسرائیل به خاک ایران، معادلات منطقه را وارد مرحله تازه‌ای کرده، باید پرسید اگر ایران به قدرت نظامی امروز نرسیده بود، چه سرنوشتی در انتظار ملت ما بود؟ آیا در برابر این حمله، جز انفعال گزینه‌ای باقی می‌ماند؟ آیا دشمنان، توقف خود را به فقدان قدرت ما گره نمی‌زدند؟
در نقطه‌ای که ایستاده‌ایم، هر وجدان منصفی می‌داند که ادامه راه تقویت دفاعی کشور، یک ضرورت بود. حتی منتقدان داخلی نیز اکنون که به عقب برمی‌گردند متوجه می‌شوند اگر آن زیرساخت‌ها ساخته نمی‌شد، امروز نمی‌توانستیم پاسخی بدهیم و از این سرزمین دفاع کنیم. به همین خاطر است که حالا در میانه این جنگ تمام عیار، همبستگی ملی و اعتماد به نظام سیاسی و رهبر انقلاب، افزایشی چشمگیر یافته است. این در حالی است که برخی خوش‌خیالان خارج‌نشین گمان می‌کنند مردم در میانه جنگ، به نشانه اعتراض به خیابان‌ها می‌ریزند؛ زهی خیال باطل. آن‌ها هنوز مردم ایران را نشناخته‌اند.
تردیدی نیست که اسرائیل، با این تجاوز مستقیم، قوانین بین‌المللی را نقض کرده است. اما مهم‌تر از آن، این است که جمهوری اسلامی ایران نشان داد هم قدرت بازدارندگی دارد، هم قدرت پاسخ. و در چنین شرایطی، مردم ایران قدردان کسانی هستند که در سال‌های دشوار تحریم و تهدید، زیر بار فشار عقب‌نشینی نرفتند.
به گزارش کبنا، در طول دهه‌های گذشته، بسیاری از دولت‌ها و نهادهای جهانی با تکرار این گزاره که ایران نباید قدرت نظامی داشته باشد، تلاش کردند جمهوری اسلامی را از مسیر تقویت بنیه دفاعی‌اش باز دارند. فشارهای دیپلماتیک در کنار تحریم‌های سنگین و همچنین ترور دانشمندان هسته‌ای و نظامی، و هجمه‌های تبلیغاتی رسانه‌ای، بخشی از این سناریوی مهار بوده‌اند. اما ما که در این کشور زندگی می‌کردیم می‌دانیم همواره تحت خطر رژیم صهیونیستی بوده‌ایم.
جمهوری اسلامی ایران، به رهبری آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای، از نخستین روزهای تهدید، خطر را در سطح واقعیت دید. وقتی سردار شهید حسن طهرانی مقدم، پدر موشکی ایران، آماج ترور قرار گرفت؛ وقتی دانشمندانی چون فخری‌زاده با عملیات پیچیده اطلاعاتی به شهادت رسیدند؛ و وقتی هر روز صدای تهدید اسرائیل از رسانه‌ها به گوش می‌رسید، عقل سلیم می‌توانست بگوید ما باید آماده باشیم. در حالی که بسیاری از دانشمندان این کشور ترور شدند و به شهادت رسیدند، هیچ‌گاه راه آن‌ها متوقف نشده است. ترور دانشمندان در این سطح و گستره تنها در ایران مشاهده می‌شود و کمتر دیده و شنیده شده دانشمندان سایر کشورها این‌گونه ترور شوند.
در این سال‌ها، آیت‌الله خامنه‌ای، با شناختی دقیق از مختصات تهدید، مسیر تقویت زیرساخت‌های دفاعی کشور را هموار کرد. آن هم در شرایطی که از یک‌سو برخی سیاست‌مداران داخلی به‌دنبال سازش‌های یک‌طرفه بودند و از سوی دیگر جهان با دوگانه‌سازی‌های فریبنده صلح/جنگ سعی داشت ایران را خلع سلاح کند.
امروز، اما ورق برگشته است. حمله غافلگیرانه رژیم صهیونیستی به خاک ایران، از سال‌ها پیش در محاسبات دفاعی ایران پیش‌بینی شده بود. و آن‌چه این‌بار جهان را شگفت‌زده کرد، سرعت، دقت و هماهنگی در پاسخ نظامی جمهوری اسلامی ایران بود. ایران نشان داد که در برابر تجاوز، فقط محکوم نمی‌کند، بلکه دفاع می‌کند. و نه‌فقط دفاع، بلکه پاسخ می‌دهد. و نه‌فقط پاسخ، بلکه توازن راهبردی را جابه‌جا می‌کند. این، محصول سال‌ها کار امنیتی و نظامی است. این، ثمره خون شهدای راه امنیت است. این، میراث رهبر حکیم و هوشمندی است که نگذاشت فریب لبخندها، کشور را بی‌دفاع کند.
امروز جهان باید از آیت‌الله خامنه‌ای معذرت‌خواهی کند. چراکه او، برخلاف تصویرسازی‌های وارونه رسانه‌های غربی، به‌دنبال تنش نبود، بلکه در پی بازدارندگی بود. وقتی گفت اگر یک ضربه بزنند، ده ضربه می‌خورند، برخی آن را تهدید دیدند. اما حالا درک می‌شود که آن سخن، ضامن صلح بود. او ایستادگی، مقاومت و خودباوری را به جهان ثابت کرد. او نماینده این رژیم که منشور سازمان ملل را در خردکن ریخت و خرد کرد را سر جای خود نشاند و نشان داد می‌توان در مقابل خونخوارترین قدرت‌های جهان ایستاد و مقاومت کرد.
شهدایی همچون سردار سلامی، فرمانده مقتدر سپاه، و سردار شهید طهرانی مقدم، نمونه‌هایی از نسلی‌اند که امنیت این مرز و بوم را با گوشت و خون خود تضمین کردند. آن‌ها را ترور کردند، اما راه‌شان را نتوانستند متوقف کنند. آن‌ها را تحریم کردند، اما ساختار دفاعی‌ای که بنا نهادند، امروز در حال دفاع از میلیون‌ها انسان ایرانی است. بسیاری از همین نیروها که در زنجیره تأمین امنیت کشور فعالیت داشتند را کسی نمی‌شناسد، آن‌ها گمنام ماندند تا دیگر ایرانیان خیالشان راحت باشد در زمانی که کشور این‌چنین آماج حمله وحشیانه قرار می‌گیرد، باز هم می‌توان از خود دفاع کرد.
اکنون که حمله مستقیم و علنی اسرائیل به خاک ایران، معادلات منطقه را وارد مرحله تازه‌ای کرده، باید پرسید اگر ایران به قدرت نظامی امروز نرسیده بود، چه سرنوشتی در انتظار ملت ما بود؟ آیا در برابر این حمله، جز انفعال گزینه‌ای باقی می‌ماند؟ آیا دشمنان، توقف خود را به فقدان قدرت ما گره نمی‌زدند؟
در نقطه‌ای که ایستاده‌ایم، هر وجدان منصفی می‌داند که ادامه راه تقویت دفاعی کشور، یک ضرورت بود. حتی منتقدان داخلی نیز اکنون که به عقب برمی‌گردند متوجه می‌شوند اگر آن زیرساخت‌ها ساخته نمی‌شد، امروز نمی‌توانستیم پاسخی بدهیم و از این سرزمین دفاع کنیم. به همین خاطر است که حالا در میانه این جنگ تمام عیار، همبستگی ملی و اعتماد به نظام سیاسی و رهبر انقلاب، افزایشی چشمگیر یافته است. این در حالی است که برخی خوش‌خیالان خارج‌نشین گمان می‌کنند مردم در میانه جنگ، به نشانه اعتراض به خیابان‌ها می‌ریزند؛ زهی خیال باطل. آن‌ها هنوز مردم ایران را نشناخته‌اند.
تردیدی نیست که اسرائیل، با این تجاوز مستقیم، قوانین بین‌المللی را نقض کرده است. اما مهم‌تر از آن، این است که جمهوری اسلامی ایران نشان داد هم قدرت بازدارندگی دارد، هم قدرت پاسخ. و در چنین شرایطی، مردم ایران قدردان کسانی هستند که در سال‌های دشوار تحریم و تهدید، زیر بار فشار عقب‌نشینی نرفتند.
