زنگ خطر؛ شیوع بیماری «تب مالت» در روستاهای دیشموک کهگیلویه و بویراحمد / دهیار رودریش: علی‌رغم درخواست برای کنترل تب مالت هیچ اقدامی صورت نگرفت / بخشدار دیشموک: در سه روستا نشانه‌های تب مالت انسانی هم دیده شد / رئیس شبکه بهداشت کهگیلویه: با بررسی‌های انجام شده هنوز به نتیجه قطعی نرسیده‌ایم / بهورز مریض شده بود؛ اما تب مالت نبود / جاده دسترسی قطع است / رئیس دامپزشکی کهگیلویه: باید حتماً دام‌های آلوده‌ها معدوم شود؛ اما دامداران نمی‌پذیرند

کبنا ؛بیماری تب مالت در روستاهای دیشموک شیوع پیدا کرده و برخی از دهیاران در گفت‌وگو با پایگاه خبری کبنا نیوز این موضوع را تأیید کرده‌اند. بعضی از دامداران مجبور شده‌اند که دام‌های خود را معدوم‌سازی کنند. بعضی از دامداران برای اینکه از این بحران عبور کنند، دام‌های خود را به‌فروش می‌رساند و این احتمال وجود دارد که دامنه گسترش این بیماری بیشتر شود. بخشدار دیشموک گفت: بیماری مشترک بین انسان و دام که منطقه دیشموک را به‌صورت جدی تهدید می‌کنند و در سه روستای دهنو مور دراز و رود ریش نشانه‌های تب مالت انسانی هم دیده شد و تا بستری بعضی اعضای خانواده‌ها هم کشانده شد.
  به گزارش کبنا، علیرضا نوروزی بخشدار دیشموک در گفت‌وگو با خبرنگار کبنا نیوز، اظهار کرد: بیماری مشترک بین انسان و دام که منطقه دیشموک را به‌صورت جدی تهدید می‌کنند و در سه روستای دهنو مور دراز و رود ریش نشانه‌های تب مالت انسانی هم دیده شد و تا بستری بعضی اعضای خانواده‌ها هم کشانده شد.
 نوروزی افزود: این بیماری که نوعی درد مفاصل و عفونت  را سبب می‌شود در طول عمر کسانی را که مبتلا می‌شوند آزار می‌دهد و به‌نوعی همیشه در اعضا و جوارح مبتلا اثر دارد و در این میان لازم است. واکسیناسیون دام جدی گرفته شود. مراجعه به پزشک دراسرع‌وقت انجام شود. دام مبتلا به تب مالت حتماً باید معدوم شود، لازم است دامدار دام خود را بیمه نماید تا در صورت معدوم‌سازی کمترین خسارات را متحمل شود.
به‌هیچ‌وجه ممکن  از شیر و گوشت دام آلوده استفاده نشود
وی ابراز کرد: اخلاقاً از فروش دام آلوده خودداری شود چرا که دام مبتلا به تب مالت هیچ‌گونه علامت ظاهری برای نشان‌دادن بیماری ندارد.
 دهیار روستای رودریش گفت: تعداد زیادی از مردم در این روستا تب مالت گرفتند و به یاسوج و یا کهگیلویه برای درمان مراجعه کردند، خیلی اذیت شدند. 
سید رضا خشنودی افزود: علی‌رغم اطلاع‌رسانی‌ها و درخواست‌ها از ادارات متأسفانه هیچ اقدامی صورت نگرفت.
تعداد زیادی از اهالی روستا یک روز پیاده‌روی می‌کنند تا به جاده آسفالت برسند.
 وی ادامه داد: دامپزشکی هنوز نیامده است و پیگیر این قضیه نشده است.
 کرم‌الله کیانی رئیس اداره دامپزشکی شهرستان کهگیلویه نیز گفت: روز گذشته در دهنو خون می‌گرفتیم و حیوان‌هایی که آلوده بودند معدوم شدند.
وی ادامه داد: ۶ حیوان در بخش دیشموک معدوم شد. این بیماری بومی است و دامپزشکی باید آزمایش و معدوم کند؛ اما دامداران همکاری نمی‌کنند.

 وی ابراز کرد: دامداران می‌گویند فقیر هستیم به بهانه‌های مختلف دام را معدوم نمی‌کنند. سال ۹۲ تا ۹۶ در حومه غربی دهدشت تب مالت شیوع داشت و سیاست کشتار وجود داشت.
وی تأکید کرد: باید حتماً دام معدوم شود؛ زیرا امکان ابتلا از طریق گوشت حیوان آلوده وجود دارد.
 رئیس اداره دامپزشکی کهگیلویه ابراز کرد: دامداران بیماری را منتقل می‌کنند؛ زیرا دام‌هایشان را به مناطق مختلف استان و حتی استان‌های هم‌جوار می‌فروشند.
 سید منصور تقوی رئیس شبکه بهداشت و درمان کهگیلویه نیز گفت: در رودریش افرادی ادعا کرده‌اند ما تب مالت داریم؛ اما هنوز آزمایش‌های خود را به مرکز بهداشت دیشموک برای صحت این ادعا نفرستاده‌اند.
 تقوی افزود: منتهی باید آزمایش‌هایشان را ارسال کنند و در صورت وجود این بیماری دامپزشکی و مرکز بهداشت وارد عمل خواهند شد.
رئیس شبکه بهداشت و درمان کهگیلویه افزود: با بررسی‌هایی که انجام شده هنوز به نتیجه قطعی نرسیده‌ایم. بهورز هم حتی مریض شده بود و آزمایش داد اما تب مالت نبود.
وی افزود: هم اینک تمام نیرو‌هایمان بسیج شده‌اند البته مشکلی که وجود دارد این است که جاده دسترسی به روستا از هر دو طرف قطع است.
تقوی گفت: در خصوص تعداد بیماران تب مالت حرف‌های متفاوتی وجود دارد و هر کسی اعم از بهورز و دهیار و مردم آماری برای خود می‌دهد و بالا پایین حرف می‌زنند.
به گزارش کبنا، دوره‌ی نهفتگی بیماری‌ (فاصله‌ی زمانی تماس با منبع عفونت تا بروز علایم) اغلب بین ۱ تا ۳ هفته و گاهی تا ۶ ماه طول می‌کشد. بر اساس شدت بیماری، علایم به سه شکل حاد، تحت حاد و مزمن بروز می‌کند:
 شکل حاد: بیمار دچار لرز ناگهانی، درد عمومی بدن به‌خصوص درد پشت و تعریق شدید می‌شود، اشتهای خود را ازدست‌داده و دچار ضعف و سستی می‌شود؛ ضمناً از شروع علایم بیش از ۳ ماه نمی‌گذرد.
 شکل تحت حاد: آغاز آن بدون علامت خاصی است و شکایت اصلی بیمار از ضعف و خستگی است. از آغاز بیماری نیز ۳ تا ۱۲ ماه می‌گذرد. 
شکل مزمن: اگر از زمان تشخیص بیماری بیش از یک سال بگذرد و فرد هنوز مبتلا باشد، به آن حالت مزمن‌ گفته می‌شود. علائم می‌تواند شامل خستگی، تب‌های عودکننده، آرتریت، تورم قلب (اندوکاردیت) و اسپوندیلیت (نوعی آرتریت التهابی) باشد.
 افرادی که دچار تب، بی‌اشتهایی، درد عضلانی و تعریق شبانه بوده و سابقه تماس با دام‌های آلوده یا مشکوک به تب مالت را عنوان می‌نمایند یا از فرآورده‌های لبنی آلوده استفاده نموده‌اند، لازم است برای انجام آزمایش به آزمایشگاه مراجعه نمایند.