تاریخ انتشار
پنجشنبه ۵ تير ۱۳۹۹ ساعت ۰۳:۴۸
کد مطلب : ۴۲۲۴۸۲
یادداشت|
«نیکنام حسینپور»؛ فرزند شایسته زاگرس
۱
کبنا ؛متن ارسالی؛
هر آنکس خدمت جانان به جان کرد
به گیتی نام خود را جاودان کرد
چه غرورآفریناند کسانی که در کمال صداقت و درستکاری، بهترین روزهای خود را برای پیشبرد اهداف و ارزشهای تیمی وقف کردند.
جوانههای بالندگی هر فرهنگ را همواره باید از فرهیختگانی انتظار داشت که صبر و عشق را توشه راه دشوار رسیدن به بلندای روشن دانایی ساختهاند. امروز در جهانی به سر میبریم که دانایی دستمایه اصلی حضور و جلوهگری است و در این زمینه، اصحاب تعقل و دانایی، سرمایههای بیبدیل و دیریاب هر ملتی به شمار میآیند. برای ایران امروز که میراث باستانی خود را بافرهنگ غنی اسلامی دستمایه حضوری تازه در عرصه جهانی ساخته است، تکریم بزرگان علم و فرهنگ و دلسوزان واقعی و پرتلاش، وظیفهای تردیدناپذیر است. سپاس گفتن و قدرانی کردن از کسانی که برای پیشرفت و بالندگی جامعه گام برداشتهاند و برمیدارند، وظیفه انسانی و اخلاقی است و خصلتی پسندیده بهشمار میآید... هر سرزمینی را نه با برج و باروهایش، بلکه بافرهنگسازانش میشناسند، اهالی اندیشه و قلم بزرگترین سرمایه و دارایی هر سرزمینی هستند و تعریف آنها از آن اموری است که نیازمند دقت و توجه ویژهای است، از همین روی سخن گفتن با دکتر حسینپور، بسیار آسان، اما سخن گفت از او بسیار مشکل است. دکتر حسین پور از مدیران خوشنام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که در دوره مدیریتش بر خانه کتاب صبورانه مسائل و مشکلات را میشنید و به دنبال چارهجویی برای آنها بود، وقت بسیاری در این سمت گذاشت و به مشورتهای اهلفن نیز توجه داشت و تعامل خوبی برقرار کرد، کسی که در همه امور پیش فعال، جستوجوگر و توانا ظاهر شد و با حسن سلوک و روح و نظر و اندیشه بلندی به بلندای دنای سرافراز، توانست اقدامات زیربنایی و مهمی را در این حوزه عملی نماید.
در مدتزمانی که در خانه کتاب، حضور داشت، تأمین آرامش فرهنگی به معنای ایجاد بسترهای لازم برای گسترش فکر و اندیشه و فضاسازی مناسب برای قلم و بیان و پرهیز از رفتارهای سلیقهای و صداقت در گفتار و رفتار از اهداف موردنظر ایشان بود.
در این مدت تمام توان، تجربه، سعی و کوشش خود را به کار گرفت تا خانه کتاب را به ساحل امن ثبات و آرامش و جایگاهی که شایسته آن بود برساند و قبیله سالاری را کنار گذاشتم و شایستهسالاری را برگزیند.
بههرروی ایشان با مدیریت شایسته خود، همانند نامشان که نیکنام است، نام نیکی از خود بهجای گذاشت.
و چه خوشسرود سعدی علیهالرحمه:
نام نیکو گر بماند ز آدمی به که از او ماند سرای زرنگار
فلسفه تکریم برشمردن خصوصیات افرادی است که خوب مدیریت کردند تا الگویی برای مدیران آینده باشند
کاش مسئولان کشوری و بهخصوص استانی ما به خود به بیایند و بدانند و به این نکته پی ببرند که بدون شک جای چنین افراد لایق و شایستهای خالی است و ما برای رهایی از چنین وضعیتی، نیازمند استفاده از چنین شخصیتهایی هستیم.
اکنونکه در پرتو الطاف خداوند سبحان یکی از مقاطع ارزشمند خدمات خویش را در دوران مدیریت در خانه کتاب را با سربلندی به پایان رسانده و در خدمت در سنگر دیگری از نظام مقدس جمهوری اسلامی هستند، بر خود وظیفه میدانیم از زحمات و تلاشهای صادقانه و مؤثر ایشان که توسعه ارتباطات و رضایتمندی اهل کتاب و کتابخوانی و فرهنگ و ادب را به همراه داشته است تقدیر و تشکر نمایم.
لازم به ذکر است که دکتر حسینپور با حکم معاون فرهنگی وزیر ارشاد بهعنوان مشاور منصوب و ادامه فعالیت خود را در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دنبال خواهد کرد.
موفقیت و سربلندی ایشان را از درگاه ایزد منان مسالت دارم.
هر آنکس خدمت جانان به جان کرد
به گیتی نام خود را جاودان کرد
چه غرورآفریناند کسانی که در کمال صداقت و درستکاری، بهترین روزهای خود را برای پیشبرد اهداف و ارزشهای تیمی وقف کردند.
جوانههای بالندگی هر فرهنگ را همواره باید از فرهیختگانی انتظار داشت که صبر و عشق را توشه راه دشوار رسیدن به بلندای روشن دانایی ساختهاند. امروز در جهانی به سر میبریم که دانایی دستمایه اصلی حضور و جلوهگری است و در این زمینه، اصحاب تعقل و دانایی، سرمایههای بیبدیل و دیریاب هر ملتی به شمار میآیند. برای ایران امروز که میراث باستانی خود را بافرهنگ غنی اسلامی دستمایه حضوری تازه در عرصه جهانی ساخته است، تکریم بزرگان علم و فرهنگ و دلسوزان واقعی و پرتلاش، وظیفهای تردیدناپذیر است. سپاس گفتن و قدرانی کردن از کسانی که برای پیشرفت و بالندگی جامعه گام برداشتهاند و برمیدارند، وظیفه انسانی و اخلاقی است و خصلتی پسندیده بهشمار میآید... هر سرزمینی را نه با برج و باروهایش، بلکه بافرهنگسازانش میشناسند، اهالی اندیشه و قلم بزرگترین سرمایه و دارایی هر سرزمینی هستند و تعریف آنها از آن اموری است که نیازمند دقت و توجه ویژهای است، از همین روی سخن گفتن با دکتر حسینپور، بسیار آسان، اما سخن گفت از او بسیار مشکل است. دکتر حسین پور از مدیران خوشنام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که در دوره مدیریتش بر خانه کتاب صبورانه مسائل و مشکلات را میشنید و به دنبال چارهجویی برای آنها بود، وقت بسیاری در این سمت گذاشت و به مشورتهای اهلفن نیز توجه داشت و تعامل خوبی برقرار کرد، کسی که در همه امور پیش فعال، جستوجوگر و توانا ظاهر شد و با حسن سلوک و روح و نظر و اندیشه بلندی به بلندای دنای سرافراز، توانست اقدامات زیربنایی و مهمی را در این حوزه عملی نماید.
در مدتزمانی که در خانه کتاب، حضور داشت، تأمین آرامش فرهنگی به معنای ایجاد بسترهای لازم برای گسترش فکر و اندیشه و فضاسازی مناسب برای قلم و بیان و پرهیز از رفتارهای سلیقهای و صداقت در گفتار و رفتار از اهداف موردنظر ایشان بود.
در این مدت تمام توان، تجربه، سعی و کوشش خود را به کار گرفت تا خانه کتاب را به ساحل امن ثبات و آرامش و جایگاهی که شایسته آن بود برساند و قبیله سالاری را کنار گذاشتم و شایستهسالاری را برگزیند.
بههرروی ایشان با مدیریت شایسته خود، همانند نامشان که نیکنام است، نام نیکی از خود بهجای گذاشت.
و چه خوشسرود سعدی علیهالرحمه:
نام نیکو گر بماند ز آدمی به که از او ماند سرای زرنگار
فلسفه تکریم برشمردن خصوصیات افرادی است که خوب مدیریت کردند تا الگویی برای مدیران آینده باشند
کاش مسئولان کشوری و بهخصوص استانی ما به خود به بیایند و بدانند و به این نکته پی ببرند که بدون شک جای چنین افراد لایق و شایستهای خالی است و ما برای رهایی از چنین وضعیتی، نیازمند استفاده از چنین شخصیتهایی هستیم.
اکنونکه در پرتو الطاف خداوند سبحان یکی از مقاطع ارزشمند خدمات خویش را در دوران مدیریت در خانه کتاب را با سربلندی به پایان رسانده و در خدمت در سنگر دیگری از نظام مقدس جمهوری اسلامی هستند، بر خود وظیفه میدانیم از زحمات و تلاشهای صادقانه و مؤثر ایشان که توسعه ارتباطات و رضایتمندی اهل کتاب و کتابخوانی و فرهنگ و ادب را به همراه داشته است تقدیر و تشکر نمایم.
لازم به ذکر است که دکتر حسینپور با حکم معاون فرهنگی وزیر ارشاد بهعنوان مشاور منصوب و ادامه فعالیت خود را در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دنبال خواهد کرد.
موفقیت و سربلندی ایشان را از درگاه ایزد منان مسالت دارم.