فرمانداری مارگون، ۹ ماه پس از فرماندار جدید / مارگون همچنان درگیر مشکلات زیرساختی / برنامه فرماندار کجاست؟

کبنا ؛با گذشت بیش از پنج سال از ارتقای مارگون به شهرستان و تغییر سه فرماندار، همچنان بسیاری از مطالبات زیرساختی و خدماتی مردم این منطقه بی‌پاسخ مانده است. حالا که حدود ۹ ماه از آغاز به‌کار فرماندار فعلی می‌گذرد باز هم این سؤال مطرح است که آیا مارگون واقعاً یک شهرستان است یا تنها نامی‌ بر تابلویی تازه است، بی‌آن‌که نشانه‌هایی از توسعه در بافت زندگی مردم دیده شود؟
بیش از پنج سال پیش، مارگون از بخش به شهرستان ارتقاء یافت. در دی ماه 1398 بود که هیئت وزیران با پیشنهاد وزارت کشور و بر اساس قانون تقسیمات کشوری، با ایجاد شهرستان مارگون موافقت کرد.
یک سال بعد در اواخر اسفند 1399 با حکم وزیر کشور، باقر قائمی به عنوان اولین فرماندار مارگون منصوب شد. کمتر از دو سال بعد، در تیرماه 1401، مختار اندرخور به‌جای قائمی آمد و از آبان 1403 تا حالا نیز علی باغبان مطلق فرماندار این شهرستان است. با وجود این‌که مارگون سه فرماندار عوض کرده، این شهرستان همچنان با خلأهای جدی زیرساختی مواجه است.
حالا که حدود 9 ماه از آغاز به‌کار باغبان مطلق در فرمانداری مارگون می‌گذرد، هنوز بسیاری از سؤالات بی‌پاسخ مانده‌اند. آیا مارگون همچنان یک بخش است و تنها تابلویی جدید یافته یا قرار است واقعاً به یک شهرستان با زیرساخت و خدمات کامل تبدیل شود؟
این شهرستان از نظر جغرافیایی و جمعیتی و به‌ویژه در حوزه‌های کشاورزی و دامداری ظرفیت‌های قابل توجهی دارد. بااین‌حال، هنوز نشانه‌های چندانی از یک برنامه جامع برای توسعه این بخش‌ها در دوره فرماندار جدید دیده نمی‌شود. کشاورزان و دامداران همچنان با مشکلات سنتی در زمینه تأمین نهاده و زیرساخت آبیاری دست و پنجه نرم می‌کنند.
در زمینه زیرساخت‌های اداری، هنوز بسیاری از ادارات در مارگون مستقر نشده‌اند. نبود شعب تمام بانک‌ها و ادارات خدماتی مردم را وادار می‌کند حتی برای ساده‌ترین کارها به یاسوج بروند. حالا که بیش از نیم‌دهه از شهرستان شدن مارگون می‌گذرد باید پرسید پس تا چه زمانی باید این وضعیت ادامه داشته باشد؟
هرچند وجود بیمارستان در مارگون یک مزیت مهم است، اما واقعیت این است که برای بسیاری از خدمات تخصصی، مردم مجبور به مراجعه به مراکز درمانی در یاسوج هستند. توسعه شبکه درمانی و تجهیز مراکز بهداشتی از ضرورت‌های فوری شهرستان به شمار می‌روند.
در حوزه ارتباطات و فناوری، ضعف در پوشش شبکه‌های مخابراتی و اینترنت در برخی از نقاط، عملاً مردم را از حداقل امکانات روز محروم کرده است. این در حالی‌ است که ارتباطات دیجیتال امروز به یک نیاز اولیه تبدیل شده‌اند.
مسائل حوزه شبکه فاضلاب شهری، فرسودگی زیرساخت‌های آب آشامیدنی و جاده‌های خاکی، خصوصاً در روستاها، زندگی روزمره را برای بخشی از ساکنین این شهرستان سخت کرده است. در فصل زمستان، نبود راه‌های استاندارد برخی از مناطق را به‌کلی از دسترس خارج می‌کند.
از سوی دیگر، زیرساخت‌های ورزشی در مارگون تقریباً در پایین‌ترین سطح ممکن است. نبود سالن‌های ورزشی مناسب و زمین‌های بازی و امکانات برای جوانان، عاملی برای رشد آسیب‌های اجتماعی در منطقه شده است.
علاوه بر این، آموزش و پرورش هم در این شهرستان به توسعه نیاز دارد. کمبود فضاهای آموزشی و نبود امکانات آموزشی مناسب، از چالش‌های جدی خانواده‌هاست.
روشن است که جبران این خلأها به یک‌باره اتفاق نمی‌افتد. اما حداقل هر کسی که به عنوان فرماندار در این شهرستان منصوب می‌شود باید بداند که قرار است چه گام‌هایی در مسیر توسعه بردارد؛ باید بداند در کجا قرار دارد و قرار است به کجا برود. البته این برنامه باید به صورت شفاف به اطلاع عموم نیز برسد. تا هم مردم از این برنامه باخبر باشند و هم اینکه بتوان در آینده عملکرد فرماندار را مورد ارزیابی قرار داد.
عملکرد فرماندار جدید مارگون رصد می‌شود؛ در صورتی که در ماه‌های آینده همچنان همین وضعیت برقرار باشد و برخی از مسائل مهم این شهرستان حل نشده باقی بماند، انتقادات به عملکرد او رسانه‌ای خواهد شد.