قادر آشنا: قومیت و طایفه تشدید شده و جای منافع ملی را گرفته است / برای رأی خود باید حجت شرعی داشته باشیم / به‌جای اینکه به‌صورت هم چنگ بیاندازیم، بیاییم به هم محبت کنیم

کبنا ؛توسعه ابعاد مختلفی دارد و فقط معنای اقتصادی ندارد، توسعه زمانی شکل می‌گیرد که افراد یک جامعه آمادگی ذهنی برای ایجاد توسعه و پیشرفت را داشته باشند، تاکنون پایگاه خبری کبنا نیوز با افراد زیادی در خصوص توسعه گفت‌وگو کرده است، از دید همه این نخبگان توسعه تک عاملی نیست، و عوامل انسانی مهم‌ترین عامل توسعه یک جامعه است.
به گزارش کبنا نیوز، قادر آشنا از فرزندان استان کهگیلویه و بویراحمد و معاون توسعه فناوری سازمان سینمایی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان‌های البرز و کهگیلویه و بویراحمد بوده و مسئولیت‌های متعدد در سطح کشور داشته، با او در خصوص توسعه در استان کهگیلویه و بویراحمد گفت‌وگوی کوتاهی صورت دادیم که در ادامه می‌خوانید:
شما از چهره‌های ملی استان کهگیلویه و بویراحمد هستید و با ظرفیت‌های استان آشنا هستید، چرا با وجود ظرفیت‌های انسانی و منابع طبیعی سرشار، آن‌چنان که بایدوشاید در مسیر توسعه قرار نگرفته‌ایم؟ فرهنگ و هنر چه نقشی در توسعه دارد؟
من خودم را خادم مردم عزیز استان می‌دانم، اما در خصوص توسعه، محور توسعه انسان است، انسانی دانا، و انسانی که مبنای علمی و عقلانی برای کار خود داشته باشد، انسانی که بصیرت داشته باشد و بتواند سره را از ناسره تشخیص دهد. در ادبیات دینی ما نیز خداوند متعال به انسان قسم می‌خورد، بنابراین محور توسعه انسان است.
از طرف دیگر، فرهنگ و هنر با دل و روح و جان انسان‌ها سروکار دارد. اگر انسان دانا و آگاه که مبتنی بر عقلانیت عمل می‌کند، هویت ملی، منافع ملی و امنیت ملی را در امور خود مدنظر داشته باشد، قطعاً به توسعه‌یافتگی می‌رسیم، وقتی افراد منافع ملی و جمعی را بر منافع فردی ترجیح دهند، منافع ملی را بر جریان سیاسی ترجیح دهند، منافع جریانی را بر منافع گروهی ترجیح دهند، منافع ایدئولوژیک را بر منافع خانوادگی ترجیح بدهید، توسعه معنا پیدا می‌کند.
استان کهگیلویه و بویراحمد نیز مستثنا نیست، اگر به نیروی انسانی توجه کنیم، زمینه و بستر را فراهم کنیم، به شایسته‌سالاری توجه شود، پاک‌دستی اصل باشد، قطعاً توسعه‌یافتگی ایجاد می‌شود، ولی اگر منافع فردی و جناحی و خانوادگی را بر منافع جمعی و ملی و ایدئولوژیک ترجیح بدهید، کشتی که در آن نشسته‌ایم غرق می‌شود.
در تمام دنیا ضوابط و قوانین و مقرراتی وجود دارد، هرگاه ما عادت کردیم به منافع عمومی و قانون احترام بگذاریم، آن‌وقت توسعه خودبه‌خود شکل می‌گیرد. ولی اگر به منافع ملی و جمعی بی‌توجه باشیم، امکان ندارد به توسعه‌یافتگی برسیم.
راهکار چیست؟
راهکار این است که عقلاً و نخبگان به این باور برسند که وحدت و همدلی داشته باشیم، از جزئی‌نگری پرهیز کنیم، به علم و دانش و فهم و شعور بها دهیم، به افراد متخصص بها دهیم. اگر به این‌ها بها دادیم، توسعه مسیر خود را پیدا می‌کند.
هر چقدر شایستگان در جایگاه‌های مدیریتی قرار بگیرند شاهد توسعه و پیشرفت استان خواهیم بود، ولی گاهی انتخاب مدیران از کانال قومیت می‌گذرد، چه‌کار کنیم که مدیریت در دست انسان‌های شایسته قرار بگیرد؟
جمهوری اسلامی هزینه می‌کند و مدیر تربیت می‌کند، ولی اینکه می‌آیند مدیر را کنار می‌گذارند و فردی را می‌گذارند که هیچ تجربه و علمی ندارد، یعنی فردی می‌آید که باید از صفر شروع کند، این با منویات امام و مقام معظم رهبری هیچ سازگاری ندارد و موجب می‌شود سرمایه‌های ملی و استانی ما از بین بروند.
معضلات فرهنگی و اجتماعی کهگیلویه و بویراحمد از چه نشئت می‌گیرد؟
استان کهگیلویه و بویراحمد مجزا از کل کشور نیست، برخی معضلاتی وجود دارد که به استان نیز سرایت می‌کند، بحث مفصلی را می‌طلبد، و در چند دقیقه نمی‌توان این مسئله را شکافت.
در آستانه انتخابات هستیم، چه توصیه‌ای به نخبگان و مردم دارید؟
جمهوری اسلامی مبتنی بر رأی ملت است، امام بر رأی مردم تأکید دارد، مشارکت مردم به معنای توانمندی بیشتر است، هر گاه مشارکت مردم بیشتر باشد، در معادلات داخلی و خارجی پشتوانه قوی‌تری خواهیم داشت، لذا مردم باید حضور حداکثری داشته باشند.
نکته بعدی این است که الان قومیت و طایفه تشدید شده و جای منافع ملی را گرفته است، ولی فردای قیامت از ما می‌پرسند رأی که دادید با چه هدفی بوده است، ما برای رأی خود باید حجت شرعی داشته باشیم.
به‌جای اینکه به‌صورت هم چنگ بیندازیم، مقابل همدیگر بایستیم، بیاییم به هم محبت کنیم، مدارا و گفت‌وگو کنیم، ما گفت‌وگو نمی‌کنیم، پیام می‌دهیم، جواب یکدیگر را رسانه‌ای می‌کنیم، می‌توانیم جامعه‌ای مبتنی بر صداقت، برادری و انصاف بنا بگذاریم. ما همگی مقصر هستیم، اگر جامعه را بسازیم، همه در آن سهم داریم، اگر زندگی را بر اساس صداقت، برادری بنا بگذاریم قطعاً آرامش خواهیم داشت، هر چند که اگر در آسایش دچار مشکل باشیم.