تاریخ انتشار
چهارشنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۰ ساعت ۲۳:۲۹
کد مطلب : ۴۴۱۲۳۲
کبنا گزارش می دهد؛
ناامنی و بی‌آبی عشایر هلیگان را تهدید می‌کند
۱
کبنا ؛منطقه عشایری دریلا در 25 کیلومتری گچساران و شامل 200 خانوار و بیش از 1000 نفر جمعیت است. این منطقه عشایری، شامل تیره ها و طوایف مختلفی هستند. عشایر کمرزردی، هلیگان، تاوه شیشه، آبگندی، بمب زده، قره گل، گچ عوض از جمله عشایر منطقه دریلا است که در جنوب غربی شهرستان گچساران تا مرز شهرستان دیلم اسکان موقت می کنند.
به گزارش کبنا نیوز از گچساران، در دوره خشکسالی و خشکسالی شدید گچساران، منطقه دریلا یکی از خشک ترین مناطق شهرستان و همچنین استان کهگیلویه و بویراحمد است که نیاز به توجه بیشتری از جانب امور عشایر و مسئولان امر را دارد. سهم جمعیتی منطقه دریلا کم نیست، ولی خشکسالی و بی آبی مشکلات زیادی را برای عشایر زحمت کش این منطقه ایجاد کرده است.
_copy(1).jpg)
سفر استاندار به دریلا
در جاده گچساران دیلم، از یک جاده فرعی خاکی باید وارد شد و 11 کیلومتر در جاده خطرناک و پر از پیچ و خم با ماشین سنگین رانندگی کرد تا به آخرین نقطه عشایری دریلا در مرز با شهرستان دیلم رسید. عشایر دریلا قدمت بیش از 200 ساله دارند و شاید بیشتر. و از سالهای دور تاکنون این منطقه را به عنوان محل اسکان خود برگزیده اند. عشایری که هم شامل ترک زبانان و هم لرزبانان می شود.
ایثارگر هستم؛ از همه چیز محروم هستیم
محمدشریف نادری ایثارگر و عشایر منطقه هلیگان می گوید: آب منبع به ما نمی رسید، برای همین باید اینجا اتراق کنیم تا حیوان ها از آب رودخانه زهره بتوانند بخورند، ولی چون آب آلوده است، برای مصرف انسانی نیست، ما همین الان که مهمان داریم و جلسه استاندار در اینجا است هیچ آب شربی نداریم، هر هفته باید خودمان برویم و آب بیاوریم، و باید منتظر باران بمانیم و آب باران را جمع آوری کنیم، که الان هم خشکسالی و کم بارانی است و باران هم نمی بارد.
کمبود آب و ناامنی؛ از مشکلات عشایر
نادری می گوید: بنده به عنوان یک عشایر در جنگ تحمیلی حضور داشتم، ایثارگر هستم، وضع ما را ببینید، از همه چیز محروم هستیم حتی آب آشامیدنی. برج پاییز و زمستان هیچ آبی نداریم، آب شرب از گچساران یا یاسوج می آوریم.
در پاسخ به اینکه «چرا از گچساران که نزدیک تر است نمی آورید؟» می گوید: گچساران باید برویم در خانه این و آن، نمی شود هر بار اینکار را بکنیم. اینجا هیچ آنتنی هم ندارد. باید تا نزدیک های جاده گچساران بیاییم تا موبایل آنتن بدهد.
نادری درباره اینکه چرا در این منطقه بی آب سکنی گزیده اند می گوید: پدرم 95 سال عشایر بود، و من هم الان 60 سال است که عشایر هستم. ما از زمان های قدیم اینجا بوده ایم.
_copy(1).jpg)
همسر آقای نادری می گوید: از سال 65 ازدواج کردم و عشایر هستم، به خاطر بی آبی سالها است که سختی می کشیم که خدا می داند. فرزندم را یاسوج گذاشته ایم، درس می خواند، و خودمان اینجا هستیم.
حضور دختران عشایری در جلسه استاندار
دخترها چند کیلومتر را در کوه پیاده آمده اند، از رودخانه عبور کرده و لباس هایشان خیس شده، برای اینکه در جلسه با استاندار حضور پیدا کنند و شاید کسی باشد که حرف هایشان را بشنود و کاری برایشان کند!
الفت نره ای یکی از دخترهایی که کوله پشتی روی دوش دارد و به همراه خواهرش آمده، می گوید: بخاطر کمبود آب بیماری های کبدی و کیست می گیریم. نه راه، نه آنتن، نه آبرسانی، نداریم. از گچساران آب را می آوریم لب رودخانه، با الاغ بیست کیلومتر آب را می آوریم اینجا، دوباره هفته بعد هم همین کار را می کنیم، ولی باز هم کمبود آب زیاد است، و کافی نیست.
خیلی عادی است برایش که می گوید «درس و مدرسه را ول کردیم»، اینجا مدرسه عشایری فقط تا کلاس ششم هست، ولی معلم مدرسه هم تا الان که یک ماه از شروع مدارس می گذرد در مدرسه حضور پیدا نکرده. الفت می گوید: همه فقط تا ششم درس می خوانند، من الان 21 سالم است، ما خیلی آرزوها داریم ولی محروم هستیم.
_copy(2).jpg)
زنان عشایر از ناامنی منطقه گلایه مند هستند و سفر استاندار به این منطقه به دلیل ناامنی ها در مرز شهرستان گچساران-دیلم-بهبهان اتفاق افتاد.
کوه های آنطرف رودخانه را نشان می دهند و می گویند که از طرف عشایر آنطرف (در منطقه دیلم)، ناامنی ایجاد شده.
یکی از زنان عشایر می گوید: ما اینجا هیچ امنیتی نداریم، احساس ناامنی داریم، هر آن ممکن است گلاب دره ای ها، از طایفه عشایری شهرستان های هم جوار برای ما ناامنی ایجاد کنند، سال گذشته وسایل ما را جمع کردند و بردند. ما انتظار داریم مسئولان استان نسبت به حق ما کوتاه نیایند و فکری برای ما کنند تا این ناامنی ها دیگر نباشد.
می گویند همین الان هم داخل کوه ها هستند، می دانند که مسئولان هم آمده اند.
لزوم هم افزایی برای کاهش مشکلات عشایر
عشایر با میزان سودآوری اقتصادی و تولید مایحتاج مردم از جمله گوشت قرمز، لبنیات و ... مورد اجحاف زیادی قرار دارند.
مدیرکل امور عشایر استان کهگیلویه و بویراحمد هفته گذشته در سفر خود به منطقه دریلا گفت: مشکلات عشایر بسیار زیاد است و اداره کل امور عشایر به تنهایی نمی تواند پاسخگوی مشکلات باشد و لازم است دستگاه های اجرایی در این زمینه همکاری های بیشتری داشته باشند.
قطعا بدون طرح ریزی و تعیین وظایف نمی توان از دستگاه های اجرایی انتظار کمک داشت.
این موضوع که اعتبارات مربوط به عشایر بسیار پایین است مسئله ای است که باید مورد توجه مسئولان امر قرار گیرد. مشکلات زندگی عشایری در آینده ممکن است موجبات کاهش این جامعه پرتلاش شود.
تغییر دیدگاه نسبت به تنش آبی، راهکارهای جدید برای کاهش تنش آبی، خدمات رسانی امور عشایر، ایجاد امکانات رفاهی، رسیدگی به دام عشایر زمینه های رضایت این قشر قانع و زحمت کش را فراهم می آورد.
_copy(1).jpg)
خبرنگار: سیده زهرا حسینی فر
به گزارش کبنا نیوز از گچساران، در دوره خشکسالی و خشکسالی شدید گچساران، منطقه دریلا یکی از خشک ترین مناطق شهرستان و همچنین استان کهگیلویه و بویراحمد است که نیاز به توجه بیشتری از جانب امور عشایر و مسئولان امر را دارد. سهم جمعیتی منطقه دریلا کم نیست، ولی خشکسالی و بی آبی مشکلات زیادی را برای عشایر زحمت کش این منطقه ایجاد کرده است.
سفر استاندار به دریلا
در جاده گچساران دیلم، از یک جاده فرعی خاکی باید وارد شد و 11 کیلومتر در جاده خطرناک و پر از پیچ و خم با ماشین سنگین رانندگی کرد تا به آخرین نقطه عشایری دریلا در مرز با شهرستان دیلم رسید. عشایر دریلا قدمت بیش از 200 ساله دارند و شاید بیشتر. و از سالهای دور تاکنون این منطقه را به عنوان محل اسکان خود برگزیده اند. عشایری که هم شامل ترک زبانان و هم لرزبانان می شود.
ایثارگر هستم؛ از همه چیز محروم هستیم
محمدشریف نادری ایثارگر و عشایر منطقه هلیگان می گوید: آب منبع به ما نمی رسید، برای همین باید اینجا اتراق کنیم تا حیوان ها از آب رودخانه زهره بتوانند بخورند، ولی چون آب آلوده است، برای مصرف انسانی نیست، ما همین الان که مهمان داریم و جلسه استاندار در اینجا است هیچ آب شربی نداریم، هر هفته باید خودمان برویم و آب بیاوریم، و باید منتظر باران بمانیم و آب باران را جمع آوری کنیم، که الان هم خشکسالی و کم بارانی است و باران هم نمی بارد.
کمبود آب و ناامنی؛ از مشکلات عشایر
نادری می گوید: بنده به عنوان یک عشایر در جنگ تحمیلی حضور داشتم، ایثارگر هستم، وضع ما را ببینید، از همه چیز محروم هستیم حتی آب آشامیدنی. برج پاییز و زمستان هیچ آبی نداریم، آب شرب از گچساران یا یاسوج می آوریم.
در پاسخ به اینکه «چرا از گچساران که نزدیک تر است نمی آورید؟» می گوید: گچساران باید برویم در خانه این و آن، نمی شود هر بار اینکار را بکنیم. اینجا هیچ آنتنی هم ندارد. باید تا نزدیک های جاده گچساران بیاییم تا موبایل آنتن بدهد.
نادری درباره اینکه چرا در این منطقه بی آب سکنی گزیده اند می گوید: پدرم 95 سال عشایر بود، و من هم الان 60 سال است که عشایر هستم. ما از زمان های قدیم اینجا بوده ایم.
همسر آقای نادری می گوید: از سال 65 ازدواج کردم و عشایر هستم، به خاطر بی آبی سالها است که سختی می کشیم که خدا می داند. فرزندم را یاسوج گذاشته ایم، درس می خواند، و خودمان اینجا هستیم.
حضور دختران عشایری در جلسه استاندار
دخترها چند کیلومتر را در کوه پیاده آمده اند، از رودخانه عبور کرده و لباس هایشان خیس شده، برای اینکه در جلسه با استاندار حضور پیدا کنند و شاید کسی باشد که حرف هایشان را بشنود و کاری برایشان کند!
الفت نره ای یکی از دخترهایی که کوله پشتی روی دوش دارد و به همراه خواهرش آمده، می گوید: بخاطر کمبود آب بیماری های کبدی و کیست می گیریم. نه راه، نه آنتن، نه آبرسانی، نداریم. از گچساران آب را می آوریم لب رودخانه، با الاغ بیست کیلومتر آب را می آوریم اینجا، دوباره هفته بعد هم همین کار را می کنیم، ولی باز هم کمبود آب زیاد است، و کافی نیست.
خیلی عادی است برایش که می گوید «درس و مدرسه را ول کردیم»، اینجا مدرسه عشایری فقط تا کلاس ششم هست، ولی معلم مدرسه هم تا الان که یک ماه از شروع مدارس می گذرد در مدرسه حضور پیدا نکرده. الفت می گوید: همه فقط تا ششم درس می خوانند، من الان 21 سالم است، ما خیلی آرزوها داریم ولی محروم هستیم.
زنان عشایر از ناامنی منطقه گلایه مند هستند و سفر استاندار به این منطقه به دلیل ناامنی ها در مرز شهرستان گچساران-دیلم-بهبهان اتفاق افتاد.
کوه های آنطرف رودخانه را نشان می دهند و می گویند که از طرف عشایر آنطرف (در منطقه دیلم)، ناامنی ایجاد شده.
یکی از زنان عشایر می گوید: ما اینجا هیچ امنیتی نداریم، احساس ناامنی داریم، هر آن ممکن است گلاب دره ای ها، از طایفه عشایری شهرستان های هم جوار برای ما ناامنی ایجاد کنند، سال گذشته وسایل ما را جمع کردند و بردند. ما انتظار داریم مسئولان استان نسبت به حق ما کوتاه نیایند و فکری برای ما کنند تا این ناامنی ها دیگر نباشد.
می گویند همین الان هم داخل کوه ها هستند، می دانند که مسئولان هم آمده اند.
لزوم هم افزایی برای کاهش مشکلات عشایر
عشایر با میزان سودآوری اقتصادی و تولید مایحتاج مردم از جمله گوشت قرمز، لبنیات و ... مورد اجحاف زیادی قرار دارند.
مدیرکل امور عشایر استان کهگیلویه و بویراحمد هفته گذشته در سفر خود به منطقه دریلا گفت: مشکلات عشایر بسیار زیاد است و اداره کل امور عشایر به تنهایی نمی تواند پاسخگوی مشکلات باشد و لازم است دستگاه های اجرایی در این زمینه همکاری های بیشتری داشته باشند.
قطعا بدون طرح ریزی و تعیین وظایف نمی توان از دستگاه های اجرایی انتظار کمک داشت.
این موضوع که اعتبارات مربوط به عشایر بسیار پایین است مسئله ای است که باید مورد توجه مسئولان امر قرار گیرد. مشکلات زندگی عشایری در آینده ممکن است موجبات کاهش این جامعه پرتلاش شود.
تغییر دیدگاه نسبت به تنش آبی، راهکارهای جدید برای کاهش تنش آبی، خدمات رسانی امور عشایر، ایجاد امکانات رفاهی، رسیدگی به دام عشایر زمینه های رضایت این قشر قانع و زحمت کش را فراهم می آورد.
خبرنگار: سیده زهرا حسینی فر
