برای دیل، برای زاگرس؛ روایت ۳۸ ساعت مقاومت +فیلم و تصاویر

فایل مرتبط کبنا ؛دیل – ۲۲ مرداد ۱۴۰۴: آتش‌سوزی گسترده‌ای که از روز گذشته دامنه‌های کوه‌های دیل و مارین در شهرستان گچساران را دربر گرفته، همچنان پس از ۳۸ ساعت شعله‌ور است. این حریق در دمای طاقت‌فرسای ۴۵ درجه رخ داد و بخش‌هایی از پوشش جنگلی منطقه، به‌ویژه درختان ارزشمند بلوط، را دچار آسیب جدی کرده است. 
 _
برای دیل
در گرمایی که نفس را می‌گرفت، کوه‌های دیل و مارین ۳۸ ساعت در آتش سوختند. آتشی بی‌رحم که می‌تاخت و خورشید هم در برابرش شرمنده بود. در این میدان نابرابر، جایی که نهادهای مسئول خاموش بودند، مردم ایستادند. مردانی که نه غذا داشتند و نه تجهیزات، اما دلی پر از عشق به زاگرس. 
بوی بلوط‌های سوخته، هوا را آکنده از اندوه کرد؛ رایحه‌ای تلخ که بیش از آن‌که دود باشد، سوگ درختان کهنسال بود. زمین می‌سوخت، اما اراده مردم نه. آنان یاد «البرز زارعی» را زنده کردند؛ همان جوانی که جانش را پای همین درختان داد. 
در این بحران، آنچه آتش را مهار می‌کند، نه امکانات دولتی، بلکه همدلی مردم دیل و مارین است؛ همدلی‌ای که نه‌تنها شعله‌ها را فرو می‌نشاند، بلکه شعله‌ای از امید را در دل‌ها روشن نگه می‌دارد.
در دل زاگرس، جایی که بلوط‌ها هنوز خاکسترند، انسانیت دوباره جوانه زده است. 
_
دیل؛ جایی که مردم با آتش جنگیدند و نهادها تماشا کردند
رهام ارشدی، مسئول انجمن مردم‌نهاد پیشگامان زاگرس، با انتقاد از نبود پشتیبانی اظهار داشت: 
«با وجود اطلاع‌رسانی به‌موقع، حتی یک خودروی امدادی برای انتقال تجهیزات به منطقه اعزام نشد. دمنده‌ها سوخت و روغن می‌خواهند. اما حتی این امکانات اولیه نیز در اختیار نیروهای مردمی قرار نگرفت.» 
وی تأکید کرد: «اگر همت و غیرت مردم نبود، امروز شاهد فاجعه‌ای بسیار بزرگ‌تر بودیم.» 
بر اساس گزارش‌های محلی، حریق همچنان در برخی نقاط فعال است و مهار کامل آن به تجهیزات تخصصی و پشتیبانی فوری نیاز دارد. کارشناسان نسبت به وسعت آسیب‌های زیست‌محیطی هشدار داده‌اند و خواستار ارزیابی دقیق و اجرای سریع اقدامات جبرانی شده‌اند.