تاریخ انتشار
يکشنبه ۲۳ شهريور ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۲۴
کد مطلب : ۵۰۴۰۱۷
کبنا بررسی کرد؛
سرنوشت نامعلوم ۴۲ میلیارد تومان اعتبار ورزشی در کهگیلویه و بویراحمد و ۸ روز تا پایان سال مالی / پایان دوره سرپرستی پارسایی و خطر برگشت اعتبارات / ابهام در تخصیص بودجه هیأتهای ورزشی و سکوت درباره 12 پروژه میلیاردی / شفافیت گزینشی سرپرست یا مبارزه واقعی با فساد؟
۰
کبنا ؛همزمان با آخرین روز سرپرستی مجید پارسایی و بیاطمینانی نسبت به تمدید حکم او، سرنوشت ۴۲ میلیارد تومان اعتبار ورزشی در کهگیلویه و بویراحمد نامعلوم است؛ موضوعی که نگرانیها درباره بازگشت منابع به خزانه و ادامه بلاتکلیفی پروژههای نیمهتمام را تشدید کرده است.
به گزارش کبنا، در جلسه شورای اداری امروز استان کهگیلویه و بویراحمد، بر اساس اعلام معاونت عمرانی استاندار، ادارهکل ورزش و جوانان کهگیلویه و بویراحمد موفق به جذب کامل اعتبارات سال مالی جاری نشده است. این در حالی است که سال مالی در ۳۱ شهریورماه به پایان میرسد.
عیسی شهامت در این جلسه عنوان کرد: «۴۲ میلیارد تومان اعتبار حوزه ورزش هنوز جذب نشده، اما با پارسایی، سرپرست ادارهکل ورزش و جوانان، تماس گرفتم. او اعلام کرد ۴۲ میلیارد تومان تخصیصیافته ثبت شده و آماده دفاع از این رقم هستند. گزارش نهایی بهزودی ارائه خواهد شد.»
گفتنی است مجید پارسایی، سرپرست ادارهکل ورزش و جوانان استان، که نه خود و نه هیچیک از معاونانش در جلسه حضور نداشتند، امروز آخرین روز سرپرستیاش است و هماکنون در تهران به سر میبرد. به گفته استاندار، او به خاطر یک نامه فوری به تهران رفته است.
از امروز تا ۳۱ شهریورماه کمی بیش از یک هفته زمان باقی مانده است. معلوم نیست که آیا پارسایی میتواند در این هشت روز باقیمانده ۴۲ میلیارد تومان اعتبار را جذب کند یا این پول نیز همچون عملکرد گذشته برخی از مدیران استانی برگشت خواهد خورد! از سوی دیگر، پارسایی روز آخر سرپرستیاش را طی میکند و در صورتی که سرپرستی او تمدید نشود یا حکم مدیرکلیاش نیاید، حق امضاء نخواهد داشت و ممکن است اعتباری که متعلق به این استان است برگشت بخورد و مردم استان از آن محروم شوند. سرنوشت این اعتبار هماکنون در هالهای از ابهام است و معلوم نیست که در هشت روز باقیمانده چه اتفاقی خواهد افتاد.
نکته تأسفبرانگیز ماجرا آن است که در کهگیلویه و بویراحمد پروژههای بسیاری همچون هتل ورزشی همچنان نیمهکاره هستند و این اعتبارات میتوانند به پیشرفت آنها کمک کنند. مواهب هتل ورزشی نیز برای استان روشن است و پیشتر بارها در همین رسانه به آنها اشاره شده است.
روز گذشته پارسایی در صفحه اینستاگرام خود با بیان این مطلب که در حال مبارزه با فساد و دلالی در ورزش استان است، اقدام به انتشار مبالغ پرداختی به هیأتهای ورزشی و برخی شهرستانهای استان کرد. چنین اقدامی به خودی خود پسندیده است و باید از آن دفاع کرد؛ چراکه هر گام در راه شفافیت، به کاهش فساد کمک میکند. اما در خصوص همین تصاویری که در مورد پرداخت اعتبار به برخی هیأتهای ورزشی منتشر شده، نکات غیرشفافی نیز وجود دارد. نخست اینکه چرا تنها چند شهرستان دیده شده و سایر شهرستانها نادیده گرفته شدهاند؟ چرا توجهی به شهرستانهایی مثل مارگون، دیشموک، بهمئی و... نشده است؟ چرا نامی از شهرستان باشت در لیست سرپرست ورزش و جوانان استان نیست؟
یکی از ورزشکاران چندی پیش در گفتوگو با کبنا نیوز، ضمن اظهار گلایه از نادیدهانگاری باشت توسط نماینده شهرستان، گفت: «ما تصور میکنیم باشت نماینده ندارد؛ البته تنها یک روز نماینده داشت و آن هم روزی بود که تبدیل به شهرستان شد.»
این در حالی است که شهرستان باشت از کمبود امکانات و تجهیزات در همه حوزهها رنج میبرد. اما پارسایی تنها چند شهرستان را مد نظر قرار داده و اتفاقاً از مناطق محرومی که نیاز بیشتری به اعتبار دارند، غافل شده است.
در خصوص هیأتهای ورزشی نیز سؤالهای زیادی وجود دارد. پارسایی به برخی هیأتها اعتباراتی تخصیص داده که آنها به دلیل درآمدزایی، نیازی به چنین مبالغی ندارند. آیا بهتر نبود که توجه ویژهای به آن دسته از هیأتهایی شود که با وجود استقبال، درآمد چندانی ندارند؟ اساساً بر چه مبنایی این هیأتها انتخاب شدهاند و مبالغ اختصاصی چگونه محاسبه شده است؟ آیا محاسبات منطقی و حسابشده پشت این اعتبارات وجود دارد یا خیر؟
مهمتر از این، باید پرسید چرا مبالغ نسبتاً خرد اختصاصیافته به هیأتهای ورزشی توسط سرپرست منتشر میشود، اما آن ۱۲ پروژه دو و نیممیلیاردی اطلاعرسانی نمیشوند؟ این در حالی است که همین پایگاه خبری از سرپرست ورزش و جوانان پرسیده بود شیوه اختصاص آن اعتبارات چگونه بوده و چرا نشانی از آنها در سامانه تدارکات دولت دیده نمیشود؟ اصلاً چرا پارسایی همان پروژهها را مانند اعتبار هیأتهای ورزشی در صفحه شخصی اینستاگرامش منتشر نکرده تا اعتماد شهروندان به مبارزه او با فساد افزایش یابد؟ آیا اینگونه گزینشی عمل کردن نیز بخشی از مبارزه با فساد است؟
به طور کلی انتشار شفاف اعتبارات اختصاصیافته، اقدامی در راستای مبارزه با فساد و افزایش شفافیت است. اما اقدامات گزینشی و انتشار برخی اطلاعات در کنار سکوت درباره برخی دیگر از پروژهها، این مبارزه را در هالهای از ابهام قرار میدهد؛ بهویژه آنکه پارسایی در آخرین روز سرپرستیاش قرار دارد و تا پایان سال مالی تنها هشت روز فرصت باقی مانده است.
به گزارش کبنا، در جلسه شورای اداری امروز استان کهگیلویه و بویراحمد، بر اساس اعلام معاونت عمرانی استاندار، ادارهکل ورزش و جوانان کهگیلویه و بویراحمد موفق به جذب کامل اعتبارات سال مالی جاری نشده است. این در حالی است که سال مالی در ۳۱ شهریورماه به پایان میرسد.
عیسی شهامت در این جلسه عنوان کرد: «۴۲ میلیارد تومان اعتبار حوزه ورزش هنوز جذب نشده، اما با پارسایی، سرپرست ادارهکل ورزش و جوانان، تماس گرفتم. او اعلام کرد ۴۲ میلیارد تومان تخصیصیافته ثبت شده و آماده دفاع از این رقم هستند. گزارش نهایی بهزودی ارائه خواهد شد.»
گفتنی است مجید پارسایی، سرپرست ادارهکل ورزش و جوانان استان، که نه خود و نه هیچیک از معاونانش در جلسه حضور نداشتند، امروز آخرین روز سرپرستیاش است و هماکنون در تهران به سر میبرد. به گفته استاندار، او به خاطر یک نامه فوری به تهران رفته است.
از امروز تا ۳۱ شهریورماه کمی بیش از یک هفته زمان باقی مانده است. معلوم نیست که آیا پارسایی میتواند در این هشت روز باقیمانده ۴۲ میلیارد تومان اعتبار را جذب کند یا این پول نیز همچون عملکرد گذشته برخی از مدیران استانی برگشت خواهد خورد! از سوی دیگر، پارسایی روز آخر سرپرستیاش را طی میکند و در صورتی که سرپرستی او تمدید نشود یا حکم مدیرکلیاش نیاید، حق امضاء نخواهد داشت و ممکن است اعتباری که متعلق به این استان است برگشت بخورد و مردم استان از آن محروم شوند. سرنوشت این اعتبار هماکنون در هالهای از ابهام است و معلوم نیست که در هشت روز باقیمانده چه اتفاقی خواهد افتاد.
نکته تأسفبرانگیز ماجرا آن است که در کهگیلویه و بویراحمد پروژههای بسیاری همچون هتل ورزشی همچنان نیمهکاره هستند و این اعتبارات میتوانند به پیشرفت آنها کمک کنند. مواهب هتل ورزشی نیز برای استان روشن است و پیشتر بارها در همین رسانه به آنها اشاره شده است.
روز گذشته پارسایی در صفحه اینستاگرام خود با بیان این مطلب که در حال مبارزه با فساد و دلالی در ورزش استان است، اقدام به انتشار مبالغ پرداختی به هیأتهای ورزشی و برخی شهرستانهای استان کرد. چنین اقدامی به خودی خود پسندیده است و باید از آن دفاع کرد؛ چراکه هر گام در راه شفافیت، به کاهش فساد کمک میکند. اما در خصوص همین تصاویری که در مورد پرداخت اعتبار به برخی هیأتهای ورزشی منتشر شده، نکات غیرشفافی نیز وجود دارد. نخست اینکه چرا تنها چند شهرستان دیده شده و سایر شهرستانها نادیده گرفته شدهاند؟ چرا توجهی به شهرستانهایی مثل مارگون، دیشموک، بهمئی و... نشده است؟ چرا نامی از شهرستان باشت در لیست سرپرست ورزش و جوانان استان نیست؟
یکی از ورزشکاران چندی پیش در گفتوگو با کبنا نیوز، ضمن اظهار گلایه از نادیدهانگاری باشت توسط نماینده شهرستان، گفت: «ما تصور میکنیم باشت نماینده ندارد؛ البته تنها یک روز نماینده داشت و آن هم روزی بود که تبدیل به شهرستان شد.»
این در حالی است که شهرستان باشت از کمبود امکانات و تجهیزات در همه حوزهها رنج میبرد. اما پارسایی تنها چند شهرستان را مد نظر قرار داده و اتفاقاً از مناطق محرومی که نیاز بیشتری به اعتبار دارند، غافل شده است.
در خصوص هیأتهای ورزشی نیز سؤالهای زیادی وجود دارد. پارسایی به برخی هیأتها اعتباراتی تخصیص داده که آنها به دلیل درآمدزایی، نیازی به چنین مبالغی ندارند. آیا بهتر نبود که توجه ویژهای به آن دسته از هیأتهایی شود که با وجود استقبال، درآمد چندانی ندارند؟ اساساً بر چه مبنایی این هیأتها انتخاب شدهاند و مبالغ اختصاصی چگونه محاسبه شده است؟ آیا محاسبات منطقی و حسابشده پشت این اعتبارات وجود دارد یا خیر؟
مهمتر از این، باید پرسید چرا مبالغ نسبتاً خرد اختصاصیافته به هیأتهای ورزشی توسط سرپرست منتشر میشود، اما آن ۱۲ پروژه دو و نیممیلیاردی اطلاعرسانی نمیشوند؟ این در حالی است که همین پایگاه خبری از سرپرست ورزش و جوانان پرسیده بود شیوه اختصاص آن اعتبارات چگونه بوده و چرا نشانی از آنها در سامانه تدارکات دولت دیده نمیشود؟ اصلاً چرا پارسایی همان پروژهها را مانند اعتبار هیأتهای ورزشی در صفحه شخصی اینستاگرامش منتشر نکرده تا اعتماد شهروندان به مبارزه او با فساد افزایش یابد؟ آیا اینگونه گزینشی عمل کردن نیز بخشی از مبارزه با فساد است؟
به طور کلی انتشار شفاف اعتبارات اختصاصیافته، اقدامی در راستای مبارزه با فساد و افزایش شفافیت است. اما اقدامات گزینشی و انتشار برخی اطلاعات در کنار سکوت درباره برخی دیگر از پروژهها، این مبارزه را در هالهای از ابهام قرار میدهد؛ بهویژه آنکه پارسایی در آخرین روز سرپرستیاش قرار دارد و تا پایان سال مالی تنها هشت روز فرصت باقی مانده است.