تاریخ انتشار
دوشنبه ۹ تير ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۴۵
کد مطلب : ۵۰۱۳۵۶
بازدید میدانی خبرنگار کبنانیوز از مناطق گردشگری اطراف یاسوج؛
تنه شکسته و سوخته درختان؛ چرا ادارات کل محیط زیست و منابع طبیعی، آموزش عمومی را جدی نمی‌گیرند؟
۰
کبنا ؛در فصل تابستان که روستاهای اطراف یاسوج میزبان گردشگرانی از استان کهگیلویه و بویراحمد و سایر استان‌های کشور است، فضا برای آسیب به محیط زیست افزایش می‌یابد، اما بااین‌وجود هنوز اقدام چندانی از سوی ادارات کل محیط زیست و منابع طبیعی استان برای آگاه‌سازی و آموزش عمومی دیده نمی‌شود.
به گزارش کبنا، هوا گرم است، تابستان آمده و طبیعت اطراف یاسوج، از جمله روستاهای زیبای اطراف آن همچون ده‌برآفتاب، میزبان گردشگران و خانواده‌هایی‌ست که برای فرار از گرما، رخت به دل طبیعت می‌برند. این خود اتفاقی خوشایند است، اما جنبه تلخ و نگران‌کننده ماجرا یادگارهایی‌ست که برخی از این افراد از خود به جا می‌گذارند. بازدید میدانی خبرنگار کبنا نیوز از این منطقه نشان می‌دهد انباشت زباله، درخت سوخته، شاخه‌های شکسته، آسیب به طبیعت به وفور دیده می‌شود.
چند روز پیش، در گشتی کوتاه در اطراف این روستا، با صحنه‌ای مواجه شدیم که نه می‌شود از آن ساده گذشت و نه می‌شود بار مسئولیتش را تنها بر دوش مردم گذاشت. درختی بزرگ، از درون سوخته بود. درست در دل طبیعت، گویا کسی برای روشن کردن آتش، تنه درخت را به‌جای اجاق برگزیده بود. کنار این درخت نیم‌سوخته، انبوهی از زباله‌ها، پلاستیک، بطری و دورریختنی‌های دیگر، چشم را آزار می‌دادند. این صحنه نماد یک درد عمیق ناشی از فقدان آموزش و نظارت است.
سهم شهروندان در این بی‌ملاحظگی‌ها روشن است، اما مسئول اصلی، نهادهایی هستند که وظیفه‌شان حفظ منابع طبیعی، آموزش زیست‌محیطی و فرهنگ‌سازی است. لازم بود اداره‌کل منابع طبیعی در ایام پرتردد تابستان، حضور میدانی بیشتری داشته باشد و تابلوهای هشدار دهنده در این مناطق نصب نماید و مهمتر از این، برنامه‌های منظم آموزشی در مدارس، رسانه‌ها و اجتماعات محلی برگزار کند.
ادارات کل محیط‌زیست و منابع طبیعی، متأسفانه بیش از آنکه در میدان عمل حاضر باشند، در جلسات اداری و مصاحبه‌های کلیشه‌ای گرفتار مانده‌اند و متأسفانه از آموزش‌های عمیق و مستمر خبری نیست. تابستان‌ها می‌آیند و می‌روند، درخت‌ها می‌سوزند، آب‌ها آلوده می‌شوند، و خاک از نفس می‌افتد؛ اما همچنان خبری از اقدام پیشگیرانه نیست. این در حالی است که لازم است یک برنامه مدون آموزش و آگاه‌سازی در این زمینه داشته باشند.
از دید جامعه‌شناسان محیط‌زیست، تخریب طبیعت اغلب ناشی از نبود آموزش و فقدان درک اجتماعی از اهمیت منابع طبیعی است. در جامعه‌ای که هنوز بسیاری نمی‌دانند آتش روشن کردن در پای درخت چه آسیبی به ریشه آن می‌زند، یا رها کردن زباله چه تأثیری بر حیات وحش دارد، چطور می‌توان انتظار رفتار مسئولانه داشت؟
سازمان‌های متولی حفاظت از طبیعت، علاوه بر آنکه مسئول برخورد و مهار آسیب‌ها هستند، مسئول آگاه‌سازی و فرهنگ‌سازی نیز هستند. این نهادها اگر سالی فقط چند کارگاه آموزشی در روستاها برگزار کنند، اگر با مدارس همکاری کنند، اگر از ظرفیت رسانه‌ها و فضای مجازی بهره ببرند، قطعاً نتایج ملموس‌تری حاصل می‌شود.
از سوی دیگر، سکوت برخی از سازمان‌های مردم‌نهاد در این زمینه نیز پرسش‌برانگیز است. سال‌هاست در یاسوج و دیگر شهرهای استان، نام‌هایی به‌عنوان انجمن محیط زیست شنیده‌ایم؛ اما عملکرد میدانی و تأثیرگذار چندانی از آن‌ها دیده نشده است. درست است که این نهادها بودجه مشخصی ندارند، اما فعالیت محیط‌زیستی لزوماً بودجه‌محور نیست. گاهی تنها یک بنر یا یک پس در فضای مجازی می‌تواند تاثیرگذار باشد.
اگر روند فعلی ادامه پیدا کند، بی‌اغراق باید گفت در آینده‌ای نه‌چندان دور، از بسیاری از درختان بومی و زیبایی‌های اطراف یاسوج فقط عکس‌هایی در گوشی‌های مردم باقی خواهد ماند. طبیعت کهگیلویه و بویراحمد، که بخشی از سرمایه ملی و تنفس‌گاه جنوب کشور است، تاب این بی‌توجهی‌ها را ندارد. بنابراین لازم است منابع طبیعی استان، اداره کل محیط زیست، صدا و سیما و شورای فرهنگ عمومی استان، طرحی جامع برای آموزش زیست‌محیطی تهیه کنند.
به گزارش کبنا، هوا گرم است، تابستان آمده و طبیعت اطراف یاسوج، از جمله روستاهای زیبای اطراف آن همچون ده‌برآفتاب، میزبان گردشگران و خانواده‌هایی‌ست که برای فرار از گرما، رخت به دل طبیعت می‌برند. این خود اتفاقی خوشایند است، اما جنبه تلخ و نگران‌کننده ماجرا یادگارهایی‌ست که برخی از این افراد از خود به جا می‌گذارند. بازدید میدانی خبرنگار کبنا نیوز از این منطقه نشان می‌دهد انباشت زباله، درخت سوخته، شاخه‌های شکسته، آسیب به طبیعت به وفور دیده می‌شود.
چند روز پیش، در گشتی کوتاه در اطراف این روستا، با صحنه‌ای مواجه شدیم که نه می‌شود از آن ساده گذشت و نه می‌شود بار مسئولیتش را تنها بر دوش مردم گذاشت. درختی بزرگ، از درون سوخته بود. درست در دل طبیعت، گویا کسی برای روشن کردن آتش، تنه درخت را به‌جای اجاق برگزیده بود. کنار این درخت نیم‌سوخته، انبوهی از زباله‌ها، پلاستیک، بطری و دورریختنی‌های دیگر، چشم را آزار می‌دادند. این صحنه نماد یک درد عمیق ناشی از فقدان آموزش و نظارت است.
سهم شهروندان در این بی‌ملاحظگی‌ها روشن است، اما مسئول اصلی، نهادهایی هستند که وظیفه‌شان حفظ منابع طبیعی، آموزش زیست‌محیطی و فرهنگ‌سازی است. لازم بود اداره‌کل منابع طبیعی در ایام پرتردد تابستان، حضور میدانی بیشتری داشته باشد و تابلوهای هشدار دهنده در این مناطق نصب نماید و مهمتر از این، برنامه‌های منظم آموزشی در مدارس، رسانه‌ها و اجتماعات محلی برگزار کند.
ادارات کل محیط‌زیست و منابع طبیعی، متأسفانه بیش از آنکه در میدان عمل حاضر باشند، در جلسات اداری و مصاحبه‌های کلیشه‌ای گرفتار مانده‌اند و متأسفانه از آموزش‌های عمیق و مستمر خبری نیست. تابستان‌ها می‌آیند و می‌روند، درخت‌ها می‌سوزند، آب‌ها آلوده می‌شوند، و خاک از نفس می‌افتد؛ اما همچنان خبری از اقدام پیشگیرانه نیست. این در حالی است که لازم است یک برنامه مدون آموزش و آگاه‌سازی در این زمینه داشته باشند.
از دید جامعه‌شناسان محیط‌زیست، تخریب طبیعت اغلب ناشی از نبود آموزش و فقدان درک اجتماعی از اهمیت منابع طبیعی است. در جامعه‌ای که هنوز بسیاری نمی‌دانند آتش روشن کردن در پای درخت چه آسیبی به ریشه آن می‌زند، یا رها کردن زباله چه تأثیری بر حیات وحش دارد، چطور می‌توان انتظار رفتار مسئولانه داشت؟
سازمان‌های متولی حفاظت از طبیعت، علاوه بر آنکه مسئول برخورد و مهار آسیب‌ها هستند، مسئول آگاه‌سازی و فرهنگ‌سازی نیز هستند. این نهادها اگر سالی فقط چند کارگاه آموزشی در روستاها برگزار کنند، اگر با مدارس همکاری کنند، اگر از ظرفیت رسانه‌ها و فضای مجازی بهره ببرند، قطعاً نتایج ملموس‌تری حاصل می‌شود.
از سوی دیگر، سکوت برخی از سازمان‌های مردم‌نهاد در این زمینه نیز پرسش‌برانگیز است. سال‌هاست در یاسوج و دیگر شهرهای استان، نام‌هایی به‌عنوان انجمن محیط زیست شنیده‌ایم؛ اما عملکرد میدانی و تأثیرگذار چندانی از آن‌ها دیده نشده است. درست است که این نهادها بودجه مشخصی ندارند، اما فعالیت محیط‌زیستی لزوماً بودجه‌محور نیست. گاهی تنها یک بنر یا یک پس در فضای مجازی می‌تواند تاثیرگذار باشد.
اگر روند فعلی ادامه پیدا کند، بی‌اغراق باید گفت در آینده‌ای نه‌چندان دور، از بسیاری از درختان بومی و زیبایی‌های اطراف یاسوج فقط عکس‌هایی در گوشی‌های مردم باقی خواهد ماند. طبیعت کهگیلویه و بویراحمد، که بخشی از سرمایه ملی و تنفس‌گاه جنوب کشور است، تاب این بی‌توجهی‌ها را ندارد. بنابراین لازم است منابع طبیعی استان، اداره کل محیط زیست، صدا و سیما و شورای فرهنگ عمومی استان، طرحی جامع برای آموزش زیست‌محیطی تهیه کنند.
