تاریخ انتشار
سه شنبه ۲۰ تير ۱۴۰۲ ساعت ۲۱:۳۲
کد مطلب : ۴۶۴۵۹۵
یادداشت ویژه؛
حرف‌های داغ ازغدی؛ آدرس غلط وزارت علوم و دانشگاه یاسوج و رتبه‌های کاغذی/ مقاله‌نویسی خارجی و جامعه نیازمند و دانشگاه بیمار در ایران
۳
کبنا ؛حرف‌های داغ و بی‌پروای استاد رحیم پورازغدی زبان حال جامعه و مردم است و البته زبان بسیاری از دانشگاهیان هم می‌باشد که همواره دانشگاه را از اینکه به مسیر بی‌راهه مقاله‌نویسی خارجی رفته است، هشدار داده و این راه را بی‌راهه دانسته است که دردی از درد‌های کشور را درمان نخواهد کرد.
سال هاست که بر اساس سیستم غلط مقاله‌نویسی خارجی، ایران رتبه‌های برتر تولید علم را در جهان دارا می‌شود اما در عمل هیچ تأثیری بر حال و روز جامعه و حل مشکلات صنعتی، کشاورزی و اقتصادی و انسانی ندارد. مثلاً رتبه تولید علم کشور زیر بیست می‌شود ولی در عمل حال و روز صنعتی و تولیدی و پیشرفت کشور از کشور صدم هم گذشته است و رتبه بسیار بدی داریم.
حرف‌های پرمغز ازغدی که از دل بر می‌آید و بی‌محابا به این روند غلط مقاله‌نویسی ISI حمله می‌کند و بیان می‌کند که ظاهراً این شیوه مدنظر وزیر علوم و دانشگاه‌ها فقط موجب شده هر کسی که بیشتر بنویسد بدون اثر مفید و بیرونی، دانشمند شود و این روند تولید دانشمندان پراستناد و کاغذی هیچ دردی از در‌های این کشور را حل نمی‌کند و در هیچ یک از این حوزه‌ها، این دانشمندان نتوانسته‌اند حداقلی از خودکفایی و یا رشد حداقلی را داشته باشیم.
بعضی رشته‌ها در دانشگاه‌ها این شیوه مقاله‌نویسی به صورت آی اس آی را بیشتر از همه رسم کرده‌اند. از جمله این رشته‌های پرمقاله و پراستناد که به قول رحیم پور صرفاً برآیند مقالات انگلیسی آن‌ها سواری و سرویس دهی به کشور‌های دیگر است و از نوشته‌های آن‌ها استفاده داخلی نمی‌شود و تنها برای ارجاعات آن‌ها و استفاده و تحلیل آن‌ها کاربرد دارد، رشته شیمی می‌باشد که وزیر علوم به قولی از اساتید تمام این رشته و دانشمند پراستناد آن می‌باشد و رئیس بعضی از دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه یاسوج نیز از همین رشته هستند.
آنگونه که نقل شده است نوشتن مقاله آی اس آی در این رشته بسیار راحت‌تر از بقیه رشته‌ها و حتی راحت‌تر از نوشتن مقاله فارسی در بعضی رشته‌ها است و هر کدام از اساتید این رشته صدها مقاله خارجی به راحتی چاپ می‌کنند. البته هر رشته عملی ارزش خود را دارد و قصد بی‌احترامی به رشته‌ها نیست. در این رشته بیشتر اساتید به درجه تمامی رسیده و لقب دانشمندی نیز گرفته‌اند و اما تأثیری به حال و روز کشور و استان کهگیلویه و بویراحمد نداشته‌اند و نتوانسته‌اند کمکی به پیشرفت عملی کنند.
دانشگاه یاسوج و کلیه دانشگاه‌های کشور مملو از استاد تمام‌های این رشته هستند که نفعی خاصی برای جامعه نداشته و مشکل اصلی آن است که همین‌ها پرچمدار و سکاندار جهت دهی به جامعه دانشگاهی شده‌اند و این جامعه علمی کشور را به آدرس غلط سوق می‌دهند و چون سکانداران و مدیران وزارت علوم و دانشگاه‌ها هستند تازه به بقیه رشته‌ها فشار می‌آورند که شما هم مثل ما وارد گود مسابقه آی اس آی‌نویسی شوید تا ارتقا یابید.
ملاک فقط آن شده که در پایگاه‌های علم سنجی رقابت استناد باشد و بس. رتبه ایران و دانشگاه یاسوج در این پایگاه‌ها بالاست که چند روز پیش یک نمونه از این رتبه بی‌حاصل در تایمز اعلام شد.
اگر کسی مثلاً دانشگاه یاسوج و شهر یاسوج و استان کهگیلویه و بویراحمد را نشناسد، فکر می‌کند که استانی پیشرفته و پویا داریم در حالیکه نمی‌داند این رتبه‌های مقاله‌نویسی خارجی هیچ عایدی برای پیشرفت و تکامل این دیار نداشته و راهگشا نیست و تنها برای رتبه و ارتقای علمی نویسندگان و دانشگاه جهت استفاده خودشان و افتخارات کاغذی بوده است.
این طرز نگاه که بشدت مورد انتقاد استاد رحیم پور ازغدی است و مقام معظم رهبری نیز با این روش مخالف است باعث شده که کار‌های پژوهشی و مقالات برای حل مسائل استان و کشور نباشند و فقط به قصد چاپ در مجلات خارجی باشد که سودی برای داخل ندارد.
حتی بعضی دانشگاه‌ها و طرح‌های پژوهشی که درباره آسیب‌های اجتماعی استان و برای بررسی وضعیت و راهکار برای بهبود آن بوده را با تأکید به اینکه حتماً در مجلات خارج چاپ شود، به استادان و پژوهشگران پیشنهاد می‌دهند که باعث تعجب است که منظور حل آسیب‌ها و مشکلات اجتماعی استان است یا ترجمه و چاپ آن در خارج از کشور می‌باشد.
بنابراین آن طور که رحیم پور ازغدی می‌گوید هدف دانشگاه‌ها و رؤسای دانشگاه‌ها و وزارت علوم باید تغییر کند و به دنبال علم واقعی باشیم تا بتوانیم به حل مشکلات بپردازیم و دانشگاه‌ها برای جامعه سودمند باشند و این بیماری مقاله‌نویسی و تبلیغ‌کنندگان آن در مدیریت‌های دانشگاه‌ها متوجه اشتباهشان شوند.
سال هاست که بر اساس سیستم غلط مقاله‌نویسی خارجی، ایران رتبه‌های برتر تولید علم را در جهان دارا می‌شود اما در عمل هیچ تأثیری بر حال و روز جامعه و حل مشکلات صنعتی، کشاورزی و اقتصادی و انسانی ندارد. مثلاً رتبه تولید علم کشور زیر بیست می‌شود ولی در عمل حال و روز صنعتی و تولیدی و پیشرفت کشور از کشور صدم هم گذشته است و رتبه بسیار بدی داریم.
حرف‌های پرمغز ازغدی که از دل بر می‌آید و بی‌محابا به این روند غلط مقاله‌نویسی ISI حمله می‌کند و بیان می‌کند که ظاهراً این شیوه مدنظر وزیر علوم و دانشگاه‌ها فقط موجب شده هر کسی که بیشتر بنویسد بدون اثر مفید و بیرونی، دانشمند شود و این روند تولید دانشمندان پراستناد و کاغذی هیچ دردی از در‌های این کشور را حل نمی‌کند و در هیچ یک از این حوزه‌ها، این دانشمندان نتوانسته‌اند حداقلی از خودکفایی و یا رشد حداقلی را داشته باشیم.
بعضی رشته‌ها در دانشگاه‌ها این شیوه مقاله‌نویسی به صورت آی اس آی را بیشتر از همه رسم کرده‌اند. از جمله این رشته‌های پرمقاله و پراستناد که به قول رحیم پور صرفاً برآیند مقالات انگلیسی آن‌ها سواری و سرویس دهی به کشور‌های دیگر است و از نوشته‌های آن‌ها استفاده داخلی نمی‌شود و تنها برای ارجاعات آن‌ها و استفاده و تحلیل آن‌ها کاربرد دارد، رشته شیمی می‌باشد که وزیر علوم به قولی از اساتید تمام این رشته و دانشمند پراستناد آن می‌باشد و رئیس بعضی از دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه یاسوج نیز از همین رشته هستند.
آنگونه که نقل شده است نوشتن مقاله آی اس آی در این رشته بسیار راحت‌تر از بقیه رشته‌ها و حتی راحت‌تر از نوشتن مقاله فارسی در بعضی رشته‌ها است و هر کدام از اساتید این رشته صدها مقاله خارجی به راحتی چاپ می‌کنند. البته هر رشته عملی ارزش خود را دارد و قصد بی‌احترامی به رشته‌ها نیست. در این رشته بیشتر اساتید به درجه تمامی رسیده و لقب دانشمندی نیز گرفته‌اند و اما تأثیری به حال و روز کشور و استان کهگیلویه و بویراحمد نداشته‌اند و نتوانسته‌اند کمکی به پیشرفت عملی کنند.
دانشگاه یاسوج و کلیه دانشگاه‌های کشور مملو از استاد تمام‌های این رشته هستند که نفعی خاصی برای جامعه نداشته و مشکل اصلی آن است که همین‌ها پرچمدار و سکاندار جهت دهی به جامعه دانشگاهی شده‌اند و این جامعه علمی کشور را به آدرس غلط سوق می‌دهند و چون سکانداران و مدیران وزارت علوم و دانشگاه‌ها هستند تازه به بقیه رشته‌ها فشار می‌آورند که شما هم مثل ما وارد گود مسابقه آی اس آی‌نویسی شوید تا ارتقا یابید.
ملاک فقط آن شده که در پایگاه‌های علم سنجی رقابت استناد باشد و بس. رتبه ایران و دانشگاه یاسوج در این پایگاه‌ها بالاست که چند روز پیش یک نمونه از این رتبه بی‌حاصل در تایمز اعلام شد.
اگر کسی مثلاً دانشگاه یاسوج و شهر یاسوج و استان کهگیلویه و بویراحمد را نشناسد، فکر می‌کند که استانی پیشرفته و پویا داریم در حالیکه نمی‌داند این رتبه‌های مقاله‌نویسی خارجی هیچ عایدی برای پیشرفت و تکامل این دیار نداشته و راهگشا نیست و تنها برای رتبه و ارتقای علمی نویسندگان و دانشگاه جهت استفاده خودشان و افتخارات کاغذی بوده است.
این طرز نگاه که بشدت مورد انتقاد استاد رحیم پور ازغدی است و مقام معظم رهبری نیز با این روش مخالف است باعث شده که کار‌های پژوهشی و مقالات برای حل مسائل استان و کشور نباشند و فقط به قصد چاپ در مجلات خارجی باشد که سودی برای داخل ندارد.
حتی بعضی دانشگاه‌ها و طرح‌های پژوهشی که درباره آسیب‌های اجتماعی استان و برای بررسی وضعیت و راهکار برای بهبود آن بوده را با تأکید به اینکه حتماً در مجلات خارج چاپ شود، به استادان و پژوهشگران پیشنهاد می‌دهند که باعث تعجب است که منظور حل آسیب‌ها و مشکلات اجتماعی استان است یا ترجمه و چاپ آن در خارج از کشور می‌باشد.
بنابراین آن طور که رحیم پور ازغدی می‌گوید هدف دانشگاه‌ها و رؤسای دانشگاه‌ها و وزارت علوم باید تغییر کند و به دنبال علم واقعی باشیم تا بتوانیم به حل مشکلات بپردازیم و دانشگاه‌ها برای جامعه سودمند باشند و این بیماری مقاله‌نویسی و تبلیغ‌کنندگان آن در مدیریت‌های دانشگاه‌ها متوجه اشتباهشان شوند.
