تخصیص بودجه لازم و مسکن مناسب نیاز مردم سی سخت/مسئولان به وعده ها عمل کنند

بنام خدا

اذا زلزله الارض زلزالها واخرجت الارض اثقالها۰۰۰۰۰۰۰

این جمله تلخ ودردناک که از زبان یک سی سختی درفضای مجازی پخش گردیده یا نکته دانی آن را از زبان مردم زلزله زده وبی خانمان سی سختی بیان کرده که : “اگر مرده بودیم همه خبر دار شده بودند، ما فقط نمردیم” واین داستان را که اتفاقا حالت نوستالژی برایم دارد، این خاطره برایم زنده کرد۰در دوره تحصیلی راهنمایی داستانی به نقل از یکی از ادیبان مشهور(عبید زاکانی) در کتاب فارسی میخواندیم که:”جنازه ای ر بر راهی می بردند۰درویشی با نسر بر سر راه ایستاده بودند، پسراز پدر پرسید که بابادراینجا چیست؟گفت:آدمی،گفت:کجاش می برند؟گفت:به جایی که : “بابا به کجا می برندش ؟ پدر پاسخ داد بابا به جای که نه خوردنی ونه نوشیدنی باشد ونه پوشیدنی ،نه نان ونه آب ،نه هیزم ونه آتش نه زر ونه سیم،نه بوریا ونه گلیم ،پسر گفت :بابا نکند که به خانه ماشمی برند”؟؟؟؟؟!!!!!! آن موقع شاید دبیر محترم ادبیات فارسی نتوانست مفهوم آن متن منثور را به دانش آموزش بفهماند؛ وشاید هم ذهن کودکانه من از فهم پیام آن متن ناتوان بود، اما بعدها معنای آن متن را بخوبی فهمیدم که خانه فرد فقیر باقبر هیچ تفاوت ماهوی ندارد چون در هردومکان هیچ امکاناتی برای آسایش وجود ندارد ۰ وزلزله اخیر سیسخت چون خانه ولوازم زندگی ساکنان را از بین برد، پس این مردم وقتی خانه ولوازم رفاهی وآسایش ندارند حق دارند که آن جمله را که مضمون محتوایش این است که اگر مرده بودیم بهتر بود؛ را بگویند وبنویسند ویا ازبانشان گفته ونوشته شود۰واین جمله وآن خاطره باعث گردد تا دست به قلم برده ومتنی را که در زیر می آیدبنویسم ۰ بعداز حادثه تلخ زلزله خانمان سوز [به معنای واقعی وفارغ از تعارفات معمول ادبی واصطلاحات غلو آمیز مرسوم ] شبانگاه ۲۹بهمن سیسخت،افراد مختلف درجایگاههای حقیقی وحقوقی واز طرق گوناگون اعم از فضای حقیقی ومجازی وبه اشکال مختلف (استوری واتساپ گذاشتن، متون ادبی اعم شعرمنظوم ومنثور ، پخش تصاویر ویرانی های ناشی از زلزله، حضور درمحل حادثه وتهیه عکس وفیلم وارائه کلیپهای گوناگون ) حضور مسئولین محلی وملی ازجمله :شهردار ،فرماندار،مدیران کل دستگاهای ذیربط وخدمات رسان استانی ،معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار، نماینده مردم بویراحمد ودنا ،استاندار، رئیس ستاد مدیریت بحران وزارت کشور،وزیر راه وشهرسازی بعنوان نماینده ویژه رئیس جمهور وحتی رئیس قوه قضائیه ودلداری به مردم حادثه دیده وتسکین والتیام موقت آلام مردم خانه خراب وقولهای مساعد برای جبران خسارات ، به مردم زلزله زده یا بهتر بگویم”خانه خراب شده” را قابل تقدیر دانسته وارج می نهم واز طریق این رسانه ازهمگان تشکر می نمایم۰اما، اما ،اما همه این اقدامات پسندیده وانسانی مسکن (تسکین دهنده)هستند ولی برای مردم بی سرپناه مسکن(محل سکونت) نخواهندبود۰این مردم مسکن وماوا می خواهند؛آنان سرپناه ومکان آسایش می خواهند؛آنان خانه می خواهند خانه خانه خانه۰ واز انجا که هزینه ساخت هر خانه حداقل با متراژ فقط۱۰۰متر ونه بیشتر ،باتوجه به اینکه هزینه هر متر سازه طبق نطر کارشناسی مهندسین شهرسازی حداقل بالغ بر۴ میلیون تومان می باشد واز آن جا که طبق اعلان آمارهای رسمی بالغ بر۲۰۰۰ خانه ویران گردیده یا آسیب جدی دیده که به بازسازی اساسی یا نوسازی نیاز دارند۰ بایک حساب سرانگشتی عددی بالغ بر ۸۰۰میلیارد تومان بودجه نیاز هست۰حالا سوال اساسی این است که: آیا مسئولین در هر رده ومقام وجایگاهی وبویژه آن عزیزانی که به سیسخت ویران شده سرکشی کرده وقولهای مساعدت دادند ،فکری برای تخصیص چنین بودجه ای کردند؟آیا اساسا امکانات ومنابع انجام عملی، چنین کار مهم وضروری را دارند؟آیا باتوجه به شرایط تحریم کشور وعدم امکان فروش نفت وفرآورده های نفتی، امکان تخصیص چنین بودجه ای جهت بازسازی “مسکن” که نیاز اساسی واولیه هرانسانی وبویژه مردم شریف سیسخت درشرایط سخت سرما وزمستان وجود دارد ؟وآیا نباید به جای مسکن(تسکین دهنده موقت) ،به فکر مسکن (محل سکونت)برای سیسختی های عزیز بود؟