کبنانیوز - اگر منطقیان و لاهوتی ردصلاحیت شوند...

اشاره؛ گروه سیاسی کبنانیوز در خصوص مسائل مختلف سیاسی استان کهگیلویه و بویراحمد مطالبی را به صورت گزارش میدانی و تحقیقاتی برای اطلاع مخاطبین گرامی انتشار می‌دهد، این مطالب بدون شک با نقص و ایراد همراه است، مخاطبین گرامی می‌توانند با انتشار یادداشت‌های خود نوشتارهای که در پی می‌آید را نقد یا تأیید نمایند.
این جمله، یک جمله شرطی است. جمله شرطی «جمله ای است که در آن حکم به وجود یا عدم وجود نسبتی میان یک قضیه و قضیه دیگر شده است.» یعنی اگر فلان اتفاق نیفتد چه اتفاقی می افتد و یا ممکن است اتفاق بیفتد.

البته کسانی هستند که اساسا امدن «اگر» به عنوان ادارت شرط را در تیتر بالا قبول ندارند و با ضرس قاطع می‌گویند: صلاحیت این دو بزرگوار در هیئت های بازرسی انتخابات دهم مجلس شورای اسلامی تایید نخواهد شد. مطلعین در این مورد به سه دلیل استناد می کنند ؛
۱-در دوره های اخیر سابقه نداشته است کسی از سوی شورای نگهبان پیشتر رد صلاحیت شده باشد و در دوره ی بعد تاییدیه بگیرد.
۲-قراین حکایت از آن دارد که شورای نگهبان در این دوره بویژه در مورد اصلاح طلبان سخت گیری و نظارت بیشتری اعمال خواهد کرد و به قول سعید حجاریان همه را رد صلاحیت می کند.
۳-   در طول هشت سالی که از رد صلاحیت این دو گذشته است هیچ اتفاق خاصی در عملکرد و موضع انها نبوده است که سبب تغییر نوع نگاه شورای نگهبان شود.
با این تعاریف باید گفت تیتر بالا با وجود شرطی بودن باز هم رگه هایی از خوش بینی در آن موج می زند.
مخالفین عملکرد منطقیان و لاهوتی معتقدند حتی اگر تایید صلاحیت و در ادامه اجماع بر روی یکی از این دو و یا نفر سومی صورت گیرد این تایید صلاحیت هیچ تضمینی برای موفقیت ایجاد نخواهد کرد. آنها عملکرد دو سال گذشته این دو و سایر لیدرهای اصلاحات شهرستان را دارای ایرادات بسیار می دانند و انتقاد می کنند: که آقای لاهوتی با پیشه کردن سکوت و عدم دخالت در امورات سیاسی استان کهگیلویه و بویراحمد آن هم به بهانه دلخوری از استاندار و آقای منطقیان با ضعف و عدم قاطعیت و حمایت در چینش نیروهای سیاسی استان و شهرستان علی رغم روابط نزدیک با موسی خادمی عامل وضعیت ناجور سیاسی شهرستان هستند. ناگفته نماند که با وجود قهر لاهوتی برخی از نزدیکترنی ینروها به او در مناصب خوبی به کار گرفته شده اند.
به سکوت لاهوتی باید سکوت منطقیان و دیگر فعالان شهرستان کهگیلویه را نیز اضافه کرد انها خود دلیل سکوت شان را در نظر گرفتن مصالح جناحی می دانند ولی برخی ها می گویند: سیاسیون شهرستان کهگیلویه بیشتر از رد صلاحیت هراس دارند. آنها به ندرت اظهار نظر می کنند و یا تن به مصاحبه می دهند. زمانی هم که مصاحبه ای صورت می گیرد به حدی باید اصلاح شود که از گل نازکتر از ان بیرون نیاید. حتی بعضا یکی از شروط مصاحبه مدیریت و کنترل کامنت های مخالف است.
ضعف در رهبری جریان در شهرستان به هر دلیلی که باشد برای برخی فعالان سیاسی قابل قبول نیست انها می گویند برای یک سیاستمدار سکوت و قهر پذیرفتنی نیست و از طرف دیگر اگر سیاستمدار مدعی شود که خواسته هایش توسط استاندار و یا مدیران کل تمکین نمی شود این خود ضعف بزرگتری است که نشان می دهد شخص لیدر نمی تواند خوب رهبری کند. این موضوع و ضعف در ان و عدم حمایت از نیروی انسانی در دو سال گذشته سبب ریزش زیادی در بین نیروهای اصلاح طلب شهرستان گردیده است.
در کنار این عامل ظهور پدیده ی جدیدی در شهرستان کهگیلویه که البته مسبوق به سابقه هم است یعنی تمرکز قدرت و ثروت در دست یکی از نامزدها نیز سبب ریزش بیشتری در میان آراء سنتی اصلاح طلبان شده است.
بحث عملکرد این دو و هم چنین تجربه ناموفق دو دوره حضورشان در صحنه انتخابات سبب اعتراضات و انتقادات زیادی در دو سال گذشته بوده است. منتقدین می گویند این وضعیت سبب بلاتکلیفی در میان نیروهای جریان گردیده است و در حالی که در میان اصلاح طلبان هیچ برنامه و روش مشخصی وجود ندارد نیروهای رقیب در حال فعالیت و کار انتخاباتی شدید و جذب نیروهای مردد هستند.
بزرگترین مشکل اصلاح طلبان بلاتکلیفی انهاست. نامزد نهایی انها مشخص نیست و حتی معلوم نیست ایا انها به وحدت خواهند رسید یا خیر. در حال حاضر همه ی نامزدهای مدعی از اجماع می گویند. و قول برطرف کردن اختلافات چندین ساله خود را داده اند و با وجود اختلافات و دلخوری های عمیقی که بین آقایان منطقیان و لاهوتی از گذشته های دور وجود داشته است اخیرا نشست هایی بین آنها برگزار شده است. نشست هایی که فعالین اصلاح طلب   انرا به فال نیک می گیرند و نفس این حرکت را ستوده اند هر چند اشکالات و عیوب زیادی بر همین نشست ها مترتب دانسته اند که ابتدا به برخی از این اشکالات اشاره می کنیم و در ادامه سناریوهای پیش روی اصلاح طلبان   را مرور می کنیم :
۱-مهم ترین ایرادی که منتقدین بر نشست لاهوتی و منطقیان وارد می‌دانند این سوال است که آیا همه ی جریان اصلاح طلب شهرستان در دو نفر لاهوتی و منطقیان خلاصه می گردد؟یا چرا از سایر نیروهای شاخص اصلاح طلب در این جلسه خبری نیست؟ آیا این نشست ها مهمانی و عیادت های شخصی است و یا نشستی برای تعیین تکلیف آینده یک جریان سیاسی ؟ اگر مورد دوم است که ظاهرا همین گونه می باشد پس چرا نباید دیگر نیروهای شاخص یا حضور داشته باشند و یا حداقل در جریان کم و کیف این نشست باشند؟ تا اگر احیانا اجماعی اتفاق افتاد همه جانبه و مورد پذیرش همه باشد.
۲- آیا در این نشست ها نظرات و خواست همه گروه ها مطرح می شود یعنی به طور مثال مطالبه جوانان و دانشجویان نیز بحث می شود و یا صرفا دنیا باید به همین دو نفر ختم گردد. و ایا وضعیت سیاسی و مطالبات مردم چهار شهرستان این حوزه در نظر گرفته می شود؟
۳- آیا این دو بزرگوار با تمام نیروهای شاخص نزدیک به خود مشورت کرده‌اند؟ اکثر این نیروها می گویند ما خبر نشست را از طریق رسانه‌ها شنیدیم. پس این چه نشستی است که اولا بیشتر نیروهای شاخص خبر از ان ندارند و در ثانی در ادامه این افراد علاوه بر خود نام دوستان گرمابه و گلستان خود را به عنوان گزینه های جایگزین بعد از خود بر روی میز مذاکره گذاشته‌اند؟.
۴- آیا نمی شود جلسات کمی سنگین تر و حتی با پادرمیانی برخی بزرگان در فضاهای فیزیکی مناسب برگزار شود. گفته می‌شود یکی از نشست های قبلی در بیرون از شهر و در حال دور زدن با ماشین اتفاق افتاده است.
۵- چرا گزارش دقیق این نشست‌ها و یا حداقل برخی کلی‌گویی‌ها که بتواند مانع از پخش شایعات و ایجاد زمینه بروز اختلافات جدید گردد ارایه نمی شود. اتفاقا برای تاثیرگذرای بیشتر و ایجاد امیدورای در میان طرفدارن وجود یک سخنگوی رسمی می‌تواند مفید فایده باشد و مانع از پخش شایعات و زمینهب روز اختلافات جدید گردد.
البته در این میان باید به توجیه آقایان نیز اشاره کرد که می‌گویند اگر نشست‌ها شلوغ باشند آنوقت تصمیم‌گیری با توجه به تشتت آراء زیاد خواهد بود. ولی هر چه باشد این نشست ها ظاهرا در راستای آینده یک جریان سیاسی است نه دعوا بر سر طلائیه یک زمین.
حضور این دو بزرگوار به عنوان رهبران جریان سیاسی اصلاحات شهرستان اگر چه حتی ممکن است بین برخی از فعالان پذیرفتنی نباشد اما باز هم رفتار دور از عرفی نیست ولی مابقی رفتار و ایراداتی که بعضا اشاره شد خارج از اصول فعالیت تشکیلاتی و حزبی است.
مرور اتفاقات سال های گذشته به همراه سهم خواهی های درون دو گروه این جریان در کنار عدم رهبری از بالا و اراده محکم سبب می شود امیدواری چندانی به حصول نتیجه این نشست ها و اجماع مورد ادعا نباشد و تنها شاید اتفاقات مدیریت نشده و تحمیلی سبب خیر برای اصلاح طلبان گردد.
چند وقت پیش نیز که ولی‌الله شجاع پوریان نماینده سابق مردم بهبان در مجلس و عضو فعلی شورای شهر تهران به دعوت سیدکمال الدین دولت‌خواه فعال اصلاح طلب شهرستان کهگیلویه برای ایراد سخنرانی به دهشت سفر کرده بود در جواب خبرنگاران که از او پرسیدند آیا برای وحدت در کهیگلویه قصد پادرمیانی دارد یا خیر گفت: در جلسات بنیاد امید ایرانیان اقای صوفی استاندار سابق کهیگلویه و بویراحمد در مورد وضعیت این شهرستان گزارش دادند که : آقای منطقیان و لاهوتی قول داده اند   به اجماع برسند و قدم های خوبی هم دراین زمینه برداشته شده است. که در همان جا یکی از خبرنگاران به مزاح گفت چنین اتفاقی محال است و اگر چنین شود من موهای بلندم را از از دم تیغ می گذرانم.
با این تعاریف اصلاح‌طلبان و مردم فعلاً در سردرگمی به سر می‌برند شکی نیست که بخش اصلی این بلاتکلیفی هم ناروشن بودن وضعیت نهایی نامزدهای این جریان و بحث بررسی صلاحیت انها در شورای نگهبان است اما با فرض ثبت نام منطقیان و لاهوتی که هر دو گفته اند قطعا ثبت نام می‌کنند و ثبت نام برخی نیروهای دیگر احتمالات پیش روی اصلاح طلبان را مرور می کنیم:

۱-فرض اول ان است که هم سید قادر و هم استاد منطقیان تایید صلاحیت شوند. این احتمال در نشست مذکور مطرح شده است و ظاهرا راجع به آن راهکار ارایه شده است. البته بواسطه عدم اطلاع رسانی نقل و قول های زیادی حول این مسئله در جامعه مطرح است و گفته می‌شود طرفین پیشنهاداتی بر روی میز مذاکره گذاشته اند که از جمله اگر هر دو آمدیم و موحد هم بیاید کی باشد و کی نباشد و اگر موحد نباشد و فلانی باشد کی کنار برود کی در صحنه بماند. بی شک اگر قرار بر تایید صلاحیت این دو باشد موحد نیز شانس تایید صلاحیتش بالا خواهد بود.
شرایط شهرستان کهگیلویه پیچیده‌تر از ان است که با این اما و اگر ها بتوان تکلیف همه چیز را روشن کرد با این اوصاف اگر موحد بیاید شاید زمینه برای تصمیم گیری اجماع راحت تر باشد هر چند در ان صورت شرایط برای پیروزی خیلی خیلی سخت است و حتی ممکن است تهران نیز بر روی موحد نظر مثبت داشته باشد چیزی که بسیاری از اصلاح طلبان هرگز نخواهند پذیرفت.
سابقه ائتلاف بین موحد و این دو نیز وجود دارد انها بعد از کشیده شدن انتخابات ریاست جمهوری نهم به دور دوم و رقابت بین هاشمی و احمدی نژآد   به همراه غلامرضا تاجگردون در مسجد صاحب الزمان دهدشت دست های هم را به نشانه ی وحدت بالا بردند و از مردم خواستند به هاشمی رای دهند تا خساراتی که بعدها توسط احمدی نژاد بر اقتصاد و سیاست کشور تحمیل شد رخ ندهد. در سال ۱۳۹۰ و در انتخابات نهم مجلس نیز برخی از نیروهای شاخص   اصلاح طلب از جمله ر ضا گنجی پور و سیاوش نریمان که خود را در این دوره اصلاح‌طلب معرفی کرده است از موحد اعلام حمایت کردند و در مراسم جولکی حاضر بودند.
۲- سناریوی دوم آن است که یکی از این دو تایید صلاحیت شوند که   این احتمال ضعیفی است ولی ایده آل اصلاح طلبان همین مورد است و ممکن است اجماع مورد ادعا شکل بگیرد. احتمالی که البته خیلی سخت است. در حال حاضر طرفداران لاهوتی می گویند در دوره هشتم لاهوتی تایید شده بود و بنا به مسائل امنیتی توسط هیئت های اجرایی رد صلاحیت شد پس او اینبار تایید می شود و طرفداران منطقیان هم می گویند در این دوره رضایت خوبی از عملکرد منطقیان وجود دارد. منتقدین این دو می گویند: همین امیدواری های کاذب و مشاوره های ضعیف سبب شده است که این دو لیدر به جای تمرکز بر حل مشکلات اساسی جریان دنبال مسائل شخصی خود باشند.
اتفاقا یکی از مهم ترین انتقاداتی که به این دو و بویژه منطقیان می شود حضور برخی مشاوران ناآگاه به عالم سیاست در اطراف آنهاست   که به صرف وابستگی های غیر سیاسی حالا دیگر خود را لیدر می دانند و برای یک شهرستان بزرگ نسخه سیاسی تجویز می کنند.
۳-اما محتمل ترین گزینه درجریان اصلاح طلب رد صلاحیت مجدد هر دو بزرگوار خواهد بود که باید بیشترین برنامه ریزی ها روی این قسمت متمرکز باشد که البته هیچ توجهی به این بخش نمی شود.. هر چند گفته می شود در همین نشست ها هم راجع به این موضوع صحبت شده است و هم دکتر لاهوتی و هم آقای منطقیان حتی در مورد برخی گزینه های پیشنهادی برای بعد از خود گفت و گو کرده اند. از گزینه هایی که گفته میشود در این جلسه نام انها برده شده است سید نعمت الله صدوقی،لطیف رستاد، منوچهر سیف السادات و... است که در این بین لطیف رستاد به نظر شناخته شده تر از بقیه است چرا که او سابقه حضور و کسب آرای خوبی در انتخابات مجلس را دارد. در سال ۱۳۸۶ که رستاد بعد از رد صلاحیت منطقیان و لاهوتی در صحنه ماند به عنوان گزینه ی اصلاح طلبان معرفی شد ولی لاهوتی حاضر به حمایت از او نشد حالا هم گفته می شود لاهوتی با این گزینه مخالفت کرده است که البته برخی دیگر می گویند او نه تنها مخالفتی نداشته است که اتفاقا قول داده اند که اگر اجماع نهایی حتی بر روی رستاد باشد او حمایت خواهد کرد. شاید لاهوتی می داند که هیچ اجماعی اتفاق نخواهد افتاد این حرف را زده باشد و گرنه به نظر میر سد اختلافات این طیف با رستاد عمیق تر از این وعده ها باشد.
رستاد اگر چه شرایط بهتر و شناخت بیشتری از او در جامعه نسبت به سایر گزینه ها وجود دارد اما برخی هم می گویند او یکبار شانس خود را امتحان کرده است واینبار دیگران باید امتحان پس دهند. که باز در ان صورت بحث جا انداختن نیروی جدید خود مسئله ی مهمی است که باید توجه گردد.
علاوه بر رستاد و صدوقی و سیف السادات گزینه های دیگری هم هستند که همگی از اجماع می گویند و حضور خود را منوط به عدم حضور منطقیان و لاهوتی می دانند که از جمله می توان از علی آرام،مجید باقریان،علی سینا برقک،مسعود اژدری، البرز بنام،حجت الله هاشمی و... نام برد.
این گزینه‌ها بعضاً مشکلات و ایراداتی هم دارند
۱--بسیای از انها برای قاطبه مردم شناخته شده نیستند و حتی برخی از این چهره   ها در انتخابات شورای شهر نیز موفق به راهیابی به شورا نشدند
۲-فاقد پایگاه در بین خود نیروهای شاخص جریان هستند یعنی شرایط اجماع احتمالی برایشان سخت خواهد بود
۳-برخی از این مدعیان پیشینه ی اصولگرایی دارند و بعضا از بزرگورای، حبیب و حتی هدایتخواه حمایت و برای انها سخنرانی کرده اند.
۴-برخی از این گزینه‌ها نسبت به همیدگر حساسیت های شدیدی دارند و ابدا همدیگر را قبول ندارند و بعید است هیچ کدام حاضر به کناره گیری به نفع دیگری شوند حتی اگر لاهوتی و منطقیان برای آنها تجویز کنند.
فعلا همه از اجماع سخن می‌گویند و کسی هم نیست که بگوید اجماع را قبول ندارم ولی هیچ کس هم نیست که راهکاری برای عملیاتی شدن اجماع ارایه دهد. دلیل این همه گرایش به اجماع همین امیدواری به رد صلاحیت دیگران و ماندن خود در صحنه است تا در آن صورت حمایت سایر نیروها را به سمت خود جذب کند.
نکته دیگر آن که اجماع حتما باید بر روی یک نیروی توانمند اتفاق بیفتد یعنی اولا اجماع برروی هر کسی صورت نمی‌گیرد و باید وضعیت و جایگاه فرد در میان مردم در نظر گرفته شود و ثانیا حتی به صرف اجماع مردم از هر کسی حمایت نخواهند کرد.
در حال حاضر نه تنها خطر ردصلاحیت منطقیان و لاهوتی را تهدید می‌کند که بسیاری دیگر از نیروهای مطرح و مدعی حضور نیز احتمال رد صلاحیتشان وجود دارد و این وضعیت شرایط را برای اصلاح طلبان بسیار سخت کرده است.
نمی توان پیش بینی دقیقی از اتفاقات پیش رو داشت اما هر چه باشد و هر چه پیش اید اصلاح طلبان بیش از هر چیزی نیاز به گذشت و رفتارهای عارف گونه دارند. نشست ها و شورای سیاستگذاری راهکار خوبی است برای تحقق این مهم اما برای عارف شدن با یک نامه ساده هم می توان به نجات یک جریان سیاسی کمک کرد. باید منتظر ماند و دید ایا از جنس عارف در میان مدعیان پر سر و صدای اصلاح طلب کسی در کهگیلویه بزرگ پیدا خواهد شد؟
برای اجماع همین الان هم کمی دیر شده است چرا که شرایط شهرستان و مسائل قومی و قول و قسم هایی که بعضی نامزدها از مردم می گیرند در انتخابات تاثیر گذار است ولی با این وجود در همین کهگیلویه سابقه داشته است در یک بازه ده ائتلاف بزرگ شکل بگیرد و آراء خوبی هم جمع شود. پس اصلاح‌طلبان هنوز هم فرصت دارند ولی شاید زودتر این مسئله را جمع کنند شانس موفقیت‌شان بالاتر برود.
با وجود همه انتقادات به منطقیان و لاهوتی بخش زیادی از مردم و فعالین سیاسی این دو را به عنوان دو ظرفیت بالای سیاسی قبول دارند و شکی نیست در اجماع مورد بحث نقش این دو محوری و تاثیر گذار است. انها و سایر فعالان اصلاح طلب شانس اخرشان است که با به خود امدن و نجات جریان بتوانند به ادامه حیات اصلاحات در شهرستان کمک کنند و عملکرد انها بویژه می تواند سبب انشعاب نسل جوان تر از آنها گردد.

قسمت اول (آیا اصلاح‌طلبان کهگیلویه از گذشته درس عبرت خواهند گرفت؟) [کلیک کنید]
قسمت دوم (شرایط خاص اصلاح‌طلبان کهگیلویه ادامه دارد) [کلیک کنید]
قسمت سوم (اختلافات دنباله‌دار اصولگرایان بویراحمد) [کلیک کنید]
قسمت چهارم (گزینه نهایی اصولگرایان بویراحمد کیست؟) [کلیک کنید]
قسمت پنجم (موحد می‌آید یا نمی‌آید؟) [کلیک کنید]
قسمت ششم (آیا موحد به آخر خط رسیده‌ است؟) [کلیک کنید]
قسمت هفتم (اگر موحد نیاید…) [کلیک کنید]
قسم هشتم (همه در کمین نیامدن موحد هستند) [کلیک کنید]
قسمت نهم(ترافیک کاندیداها در کهگیلویه (بخش اول)) [ کلیک کنید]
قسمت دهم ((بزرگواری؛… مجلس «آرپی‌جی» زن نمی‌خواهد!!)) [کلیک کنید]