تاریخ انتشار
چهارشنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۲۰:۰۲
کد مطلب : ۴۰۷۱۵۹
محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید مجلس:
دولت جزیرهای عمل میکند
۰
کبنا ؛محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید مجلس در گفت و گوی خود با شفقنا به طیف وسیعی از موضوعات پرداخته و پرسشهای بسیاری را پاسخ داده است. در ادامه بخشهایی از این گفتگو را میخوانید:
= حضرت امام خمینی(ره) در اوایل انقلاب فرمودند: «این خرابیها ۲۰ سال طول میکشد که آباد شود» اگر کسی غیر از امام(ره) این سخن را فرموده بود، بر سر او فریاد میکشیدیم که ۲۰ سال زمانی طولانی است! اما امروز دو
۲۰ سال از پیروزی انقلاب گذشته و هنوز گرفتاریم و مشکلات داریم. این مسئله نشان میدهد که ما نیاز به ارزیابی و آسیب شناسی عملکرد چهار دهه گذشته را داریم که در چه مواردی موفق بودیم و چرا و در چه مواردی ناموفق بودیم و چرا.
در یک ارزیابی کلی، انقلاب از روز اول با مشکلات، مسائل و موانعی جدی رو به رو بود، طبیعی هم هست چون حرفی جدید داشت، حامل پیامی برای انسانها بود. انقلاب ما یک انقلاب معنوی و فرهنگی بود و طبیعتاً با منافع قلدرها و قدرتمداران دنیا و مشخصاً شرق و غرب در تعارض بود. نتیجه بیداری مسلمانان بیرون کردن بیگانه از کشورشان است و طبیعتاً قابل پیشبینی هم بود که با چالشهای جدی، مخالفت ها، دعواها و جنگهای مختلف روانی و فیزیکی رو به رو شویم که اتفاق هم افتاد.
= آنچه انقلاب ما را از انقلابها و تحولات دیگر جدا میکند، بخش نرم افزاری و انسان سازی است. هدف انقلاب این بود که در ذات انسان و شاخصهای اجتماعی و بحثهای ارزشی تحول ایجاد شود؛ اما امروز احساس میکنیم به دلایلی نسلهای سوم و چهارم در حال فاصله گرفتن از ارزشها هستند. فقط شعار ندهیم که جوانان در صحنه حضور دارند، بله جوانان حضور دارند، اما بخشی از آنان به اندازهای که جوان نسل اولی دغدغه ارزشها را داشت و به ارزشها تعصب میورزید خود را مقید نمیداند، آیا توانستیم آن ارزشها را حفظ کنیم و ارتقا دهیم!؟معتقدم در این زمینه بعضا کوتاهی کردیم، وظایف خود را انجام ندادیم.
=ناکارآمدی دولتها به این دلیل است که جهت گیری دقیق اجرایی و شایسته سالاری ملاک عمل قرار نمیگیرد. طبیعتاً انتخاب پستهای مختلف در دولتها براساس تجربه کاری گذشته و رفاقت و رودربایستی است. ما گردش نخبگانی را شعار میدهیم، اما چقدر به آن باور داریم!؟ با تعدادی نام از ابتدای انقلاب تا به امروز آشنا هستیم و در دورههای مختلف تنها موقعیت شغلی و مسئولیتی آنها تغییر کرده است. من قصد بیاحترامی به هیچ کسی ندارم و
چون خودم هم شامل این گروه میشوم،
راحت تر میتوانم این مسائل را بیان کنم. به هرحال در دهه پنجم انقلاب باید به طور جدی شایسته سالاری و شرایط احراز پستها ملاک عمل قرار گیرد و تلاش شود که از شایسته ترین و مناسب ترین افراد بخصوص برای پستهای کلیدی و تصمیم سازی مهم استفاده شود.
=یک آسیبپذیر یا شخصی که مشکل دارد وقتی با یک مسئول صحبت میکند، ناخواسته در ذهنش این تصور را دارد که من(ملت) مشکل تامین معیشت دارم، اما این شخصِ مدیر هیچ مشکلی ندارد. با توجه به فضای سیاسی کشور و شایعات در مورد حقوقهای نجومی که، تصور برخی این است که مسئول، حقوق نجومی میگیرد و احساس نمیکند که از طبقه مردم است و مشکل را درک نمیکند. به همین دلیل وقتی در صحبتها یک مسئول وضع خودش را به مردم میگوید گاهی با یک نگاه عجیبی روبهرو میشود و تلقی این است که منِ مسئول دروغ میگویم. واگرایی و فاصله دولت و ملت بحث جدی است که باید به آنها بپردازیم و هر قدر به این مسائل بیشتر توجه شود، بیشتر باعث انسجام بخشی و تقویت یشتر نظام میشویم.
=نباید به بهانههای مختلف مانع اعتراض مردم شویم البته از معترضین هم انتظار داریم که قانون و ضوابط را رعایت کنند. منتها اگر بخواهیم آنها را ریشه یابی کنیم بخش قابل توجهی از این اعتراضات ناشی از عملکردهاست، مردم گاهی از عملکرد دستگاهی راضی نیستند و اعتراض میکنند. بخش دیگری از اعتراضات به خاطر محدودیت منابع است. به عنوان مثال وقتی یک تحریم غیر منطقی و ظالمانهای تحمیل میشود، این اعتراضات خود را نشان میدهد. بخش مهم دیگر اعتراضات مربوط به بالا بردن مطالبات مردم است. ما انقلاب کردیم که همه گرفتاریهای سخت افزاری و نرم افزاری گذشته را اصلاح کنیم، یکی از این مسائل مسئله رفاه اجتماعی برای مردم بوده است، بنا بود خط فقر مطلق را از بین ببریم و بیسوادی را ریشه کن کنیم و فساد اقتصادی را از بین ببریم لذا آرزوها و آرمانهای خود را در بحثها و حتی در تصمیمات خود به عنوان اجرائیات مطرح کردیم، اما وقتی وارد عمل شدیم، دیدیم منابعی که داریم بسیار محدود هستند و خواستههای ما نسبت به منابع بسیار آرمانی بوده است.
= بعضا مطالبات مردم را بالا بردیم بدون اینکه متناسب با آن مطالبات امکانات اضافه شود. من معتقدم که تا به امروز شاید سطح مطالبات مردم چندین برابر امکانات بالا رفته است؛ دولتها متناسب با امکانات، بخشی از مطالبات را پاسخ دادند و مردم قسمتی که حل نشده را طلب خود و بدهی دولت تلقی میکنند، این نکتهای است که باید واقعاً به آن بپردازیم؛ اولاً باید با صداقت واقعیتها را به مردم بگوییم، بیان کنیم که در چه شرایطی هستیم و چه کاری میخواهیم انجام دهیم و چه کاری میتوانیم انجام دهیم و راهبردمان چیست.
=من معتقدم به جای اینکه مطالبه مردم را بالا ببریم – همه دولتها بدون استثنا مطالبات را بالا بردند- باید صادقانه به مردم بگوییم که دولت چه شرایطی دارد و در چه زمینههایی به کمک آنها نیازمند است که اگر چنین عمل کنیم نارضایتیها فروکش میکند و به دشواری و بحران تبدیل نمیشود.
= حقیقت ما در دهه اول انقلاب در بحث عدالت اجتماعی موفق تر بودیم. سیستم کوپنی بحثهایی به همراه داشت، ولی مردم احساس نمیکردند که این سیستم کوپنی فقط برای آنهاست و وزیر و مدیرانشان نوع دیگری زندگی میکنند. همه شرایط آن زمان را پذیرفته بودند و با هم زندگی میکردیم.
=در دهه دوم یا دوره سازندگی نگاه، نگاهی تعدیلی شد، در نگاه تعدیلی طبیعتاً اولویت سازندگی و توسعه مسئله اصلی شد. آرام آرام مردم میان خود و مسئولان فاصله احساس کردند، دولت و مسئولان وقت هم مردم را توجیه نکردند.باید مردم بیشتر توجیه میشدند.چون این موضوعات را کمتر با مردم در میان گذاشتیم و در واقع فرهنگ سازی نکردیم با چالش رو به رو شدیم.
= متاسفانه اشکال اصلی دولت آقای روحانی حرکت جزیرهای دولت است. من بارها به بزرگان دولت هم گفتم که تعجب میکنم لایحه دولت به مجلس میآید و وزیر در مجلس علیه آن صحبت میکند! در صورتی که وزیر و مسئول باید نسبت به لایحه دولت خود را مسئول و سهیم بداند و انسجامی را در میان اعضای دولت شاهد باشیم. تصمیمی که دولت میگیرد باید یک تصمیم جمعی باشد و قانون اساسی هم برای همه وزرا در تصمیم گیریهای دولت مسئولیت مشترک قائل است. در حال حاضر مهم ترین مسئله ما در دولت فعلی حرکت جزیرهای است. باید انسجام و اقتدار دولت و اقتدار تک تک وزرا و مسئولان و در راس آنها رئیسجمهور را شاهد باشیم. اگر اقتدار دولت بالا رفت به نفع همه جریانها و جناحهای سیاسی است در غیر این صورت همه از دولت کم تحرک و بیانگیزه ضرر میکنیم.
تا دولت فعلی بر سر کار هست باید آن را حمایت کنیم و فردا هم در انتخابات رقابت کنیم و دولت دیگری روی کار بیاوریم. امروز با مسئله اقتدار دولت رو به رو هستیم که من ریشه آن را بیشتر در درون دولت میبینم تا رقبا؛ البته نمیخواهم سهم رقبا را در این مسئله کم وانمود کنم.به هرحال برای حل مشکلات و توسعه اقتصادی نیاز به اجماع داریم و در عین حال انسجام دولت و وحدت نظر و یکپارچگی دولت یک ضرورت است.
= ما امروز مدعی هستیم مستقل ترین کشوریم اهل تعامل هستیم ولی کسی به ما دستور نمیدهد، در ساز و کارهای منطقهای هم
دستور پذیر نیستیم و خودمان تصمیم میگیریم. این وضعیت یک پشتوانه درونی یا بیرونی میخواهد، ما پشتوانه بیرونی را قبول نداریم و اگر میخواهیم پشتوانه درونی را حفظ کنیم همان نگاهی که در قانون اساسی هست مبنی بر اینکه مردم همه کاره هستند را باید پی بگیریم و به آن باور داشته باشیم.
=امروز بحث جدی ما این است که جریان اصلاحات با حفظ هویت برای انتخابات مجلس ۹۸ به میدان میآید. انتظارمان برای انتخابات این است که همگی طبق قانون عمل کنند. ممکن است که من در مواردی با قانون فعلی موافق نباشم و میتوانم تلاش کنم تا قانون اصلاح شود، اما تا این قانون هست باید اجرا شود. انتظار ما از همه نهادهای نظارتی و اجرایی این است که طبق قانون عمل کنند و در عین حال بر این باور هستیم که با تعامل با نهادهای نظارتی میتوانیم عملکرد قابل قبولی را داشته باشیم. بخشی از
مشکلاتی که در گذشته داشتیم به دلیل
عدم ارتباط بوده است، باور ما این است که باید ارتباط نزدیکی با شورای نگهبان و نهادهای نظارتی و اجرایی برای اجرای قانون داشته باشیم که انشاءالله این راهبرد را ادامه میدهیم.
= باید شرایط زمان هم در نظر بگیریم و متوجه باشیم که اصلاحات در چه شرایطی از آقای روحانی حمایت کرد. قطعاً باید زمانی شرایط سالهای ۹۲ و ۹۶ به طور دقیق تحلیل و بررسی شود. جریان اصلاحات در دهه ۹۰ درست تصمیم گرفت و راهبرد حضور جدی در انتخابات را انتخاب کرد. بحث ما این بود که اصلاً جریان اصلاحات نمیتواند در رویداد مهمی مانند انتخابات حضور جدی نداشته باشد و باید به صحنه بیاییم و برای پیروزی هم تلاش کنیم.
=امروز دولت، دولت ائتلافی ما نیست، اما دولتی است که با حمایت اصلاحات پیروز شده و اگر اصلاحطلبان از این دولت حمایت نمیکردند امروز با شرایط دیگری روبهرو بودیم. ما سهمی نخواستیم و توقع غیر طبیعی هم نداشتیم، اما توقع داشتیم و داریم که انصاف را رعایت کنند و مطالبات، انتظارات و توقعات کسانی که برای پیروزی آنها زحمت کشیدند را نادیده نگیرند. انتقادی که امروز نسبت به دولت داریم، انتقادی صمیمانه و مشفقانه در جهت اصلاح و عملکرد بهتر دولت است.
=فرض ما این است که دولت باید موفق باشد و موفقیت دولت را موفقیت خود میدانیم و اگر انتقادی میشود در این مسیر است؛ بیشتر سعی ما این است که این انتقادات رسانهای نشود و سعی میکنیم که خصوصی با وزرا مسائل را مطرح کنیم.البته طبیعتاً دوستان گاهی نکاتی را در فضای رسانهای مطرح میکنند که باز هدف تضعیف دولت نیست بلکه هدف تقویت دولت است.
=در حال حاضر مهمترین مسئله ما مشکلات کشور از جمله مسائل اقتصادی و معیشتی مردم است و باید به آنها بپردازیم از طرف دیگر قبل از انتخابات ۱۴۰۰ انتخابات مجلس ۹۸ برگزار میشود و باید همگان برای برگزاری شکوهمند آن تلاش کنند.اگر در انتخابات ۹۸ عملکرد خوبی داشتیم، طبیعتاً محکم به این سوال که آیا در انتخابات ریاست جمهوری آینده، به عنوان کاندیدا حاضر خواهم شد یا نه جواب میدهم.
= حضرت امام خمینی(ره) در اوایل انقلاب فرمودند: «این خرابیها ۲۰ سال طول میکشد که آباد شود» اگر کسی غیر از امام(ره) این سخن را فرموده بود، بر سر او فریاد میکشیدیم که ۲۰ سال زمانی طولانی است! اما امروز دو
۲۰ سال از پیروزی انقلاب گذشته و هنوز گرفتاریم و مشکلات داریم. این مسئله نشان میدهد که ما نیاز به ارزیابی و آسیب شناسی عملکرد چهار دهه گذشته را داریم که در چه مواردی موفق بودیم و چرا و در چه مواردی ناموفق بودیم و چرا.
در یک ارزیابی کلی، انقلاب از روز اول با مشکلات، مسائل و موانعی جدی رو به رو بود، طبیعی هم هست چون حرفی جدید داشت، حامل پیامی برای انسانها بود. انقلاب ما یک انقلاب معنوی و فرهنگی بود و طبیعتاً با منافع قلدرها و قدرتمداران دنیا و مشخصاً شرق و غرب در تعارض بود. نتیجه بیداری مسلمانان بیرون کردن بیگانه از کشورشان است و طبیعتاً قابل پیشبینی هم بود که با چالشهای جدی، مخالفت ها، دعواها و جنگهای مختلف روانی و فیزیکی رو به رو شویم که اتفاق هم افتاد.
= آنچه انقلاب ما را از انقلابها و تحولات دیگر جدا میکند، بخش نرم افزاری و انسان سازی است. هدف انقلاب این بود که در ذات انسان و شاخصهای اجتماعی و بحثهای ارزشی تحول ایجاد شود؛ اما امروز احساس میکنیم به دلایلی نسلهای سوم و چهارم در حال فاصله گرفتن از ارزشها هستند. فقط شعار ندهیم که جوانان در صحنه حضور دارند، بله جوانان حضور دارند، اما بخشی از آنان به اندازهای که جوان نسل اولی دغدغه ارزشها را داشت و به ارزشها تعصب میورزید خود را مقید نمیداند، آیا توانستیم آن ارزشها را حفظ کنیم و ارتقا دهیم!؟معتقدم در این زمینه بعضا کوتاهی کردیم، وظایف خود را انجام ندادیم.
=ناکارآمدی دولتها به این دلیل است که جهت گیری دقیق اجرایی و شایسته سالاری ملاک عمل قرار نمیگیرد. طبیعتاً انتخاب پستهای مختلف در دولتها براساس تجربه کاری گذشته و رفاقت و رودربایستی است. ما گردش نخبگانی را شعار میدهیم، اما چقدر به آن باور داریم!؟ با تعدادی نام از ابتدای انقلاب تا به امروز آشنا هستیم و در دورههای مختلف تنها موقعیت شغلی و مسئولیتی آنها تغییر کرده است. من قصد بیاحترامی به هیچ کسی ندارم و
چون خودم هم شامل این گروه میشوم،
راحت تر میتوانم این مسائل را بیان کنم. به هرحال در دهه پنجم انقلاب باید به طور جدی شایسته سالاری و شرایط احراز پستها ملاک عمل قرار گیرد و تلاش شود که از شایسته ترین و مناسب ترین افراد بخصوص برای پستهای کلیدی و تصمیم سازی مهم استفاده شود.
=یک آسیبپذیر یا شخصی که مشکل دارد وقتی با یک مسئول صحبت میکند، ناخواسته در ذهنش این تصور را دارد که من(ملت) مشکل تامین معیشت دارم، اما این شخصِ مدیر هیچ مشکلی ندارد. با توجه به فضای سیاسی کشور و شایعات در مورد حقوقهای نجومی که، تصور برخی این است که مسئول، حقوق نجومی میگیرد و احساس نمیکند که از طبقه مردم است و مشکل را درک نمیکند. به همین دلیل وقتی در صحبتها یک مسئول وضع خودش را به مردم میگوید گاهی با یک نگاه عجیبی روبهرو میشود و تلقی این است که منِ مسئول دروغ میگویم. واگرایی و فاصله دولت و ملت بحث جدی است که باید به آنها بپردازیم و هر قدر به این مسائل بیشتر توجه شود، بیشتر باعث انسجام بخشی و تقویت یشتر نظام میشویم.
=نباید به بهانههای مختلف مانع اعتراض مردم شویم البته از معترضین هم انتظار داریم که قانون و ضوابط را رعایت کنند. منتها اگر بخواهیم آنها را ریشه یابی کنیم بخش قابل توجهی از این اعتراضات ناشی از عملکردهاست، مردم گاهی از عملکرد دستگاهی راضی نیستند و اعتراض میکنند. بخش دیگری از اعتراضات به خاطر محدودیت منابع است. به عنوان مثال وقتی یک تحریم غیر منطقی و ظالمانهای تحمیل میشود، این اعتراضات خود را نشان میدهد. بخش مهم دیگر اعتراضات مربوط به بالا بردن مطالبات مردم است. ما انقلاب کردیم که همه گرفتاریهای سخت افزاری و نرم افزاری گذشته را اصلاح کنیم، یکی از این مسائل مسئله رفاه اجتماعی برای مردم بوده است، بنا بود خط فقر مطلق را از بین ببریم و بیسوادی را ریشه کن کنیم و فساد اقتصادی را از بین ببریم لذا آرزوها و آرمانهای خود را در بحثها و حتی در تصمیمات خود به عنوان اجرائیات مطرح کردیم، اما وقتی وارد عمل شدیم، دیدیم منابعی که داریم بسیار محدود هستند و خواستههای ما نسبت به منابع بسیار آرمانی بوده است.
= بعضا مطالبات مردم را بالا بردیم بدون اینکه متناسب با آن مطالبات امکانات اضافه شود. من معتقدم که تا به امروز شاید سطح مطالبات مردم چندین برابر امکانات بالا رفته است؛ دولتها متناسب با امکانات، بخشی از مطالبات را پاسخ دادند و مردم قسمتی که حل نشده را طلب خود و بدهی دولت تلقی میکنند، این نکتهای است که باید واقعاً به آن بپردازیم؛ اولاً باید با صداقت واقعیتها را به مردم بگوییم، بیان کنیم که در چه شرایطی هستیم و چه کاری میخواهیم انجام دهیم و چه کاری میتوانیم انجام دهیم و راهبردمان چیست.
=من معتقدم به جای اینکه مطالبه مردم را بالا ببریم – همه دولتها بدون استثنا مطالبات را بالا بردند- باید صادقانه به مردم بگوییم که دولت چه شرایطی دارد و در چه زمینههایی به کمک آنها نیازمند است که اگر چنین عمل کنیم نارضایتیها فروکش میکند و به دشواری و بحران تبدیل نمیشود.
= حقیقت ما در دهه اول انقلاب در بحث عدالت اجتماعی موفق تر بودیم. سیستم کوپنی بحثهایی به همراه داشت، ولی مردم احساس نمیکردند که این سیستم کوپنی فقط برای آنهاست و وزیر و مدیرانشان نوع دیگری زندگی میکنند. همه شرایط آن زمان را پذیرفته بودند و با هم زندگی میکردیم.
=در دهه دوم یا دوره سازندگی نگاه، نگاهی تعدیلی شد، در نگاه تعدیلی طبیعتاً اولویت سازندگی و توسعه مسئله اصلی شد. آرام آرام مردم میان خود و مسئولان فاصله احساس کردند، دولت و مسئولان وقت هم مردم را توجیه نکردند.باید مردم بیشتر توجیه میشدند.چون این موضوعات را کمتر با مردم در میان گذاشتیم و در واقع فرهنگ سازی نکردیم با چالش رو به رو شدیم.
= متاسفانه اشکال اصلی دولت آقای روحانی حرکت جزیرهای دولت است. من بارها به بزرگان دولت هم گفتم که تعجب میکنم لایحه دولت به مجلس میآید و وزیر در مجلس علیه آن صحبت میکند! در صورتی که وزیر و مسئول باید نسبت به لایحه دولت خود را مسئول و سهیم بداند و انسجامی را در میان اعضای دولت شاهد باشیم. تصمیمی که دولت میگیرد باید یک تصمیم جمعی باشد و قانون اساسی هم برای همه وزرا در تصمیم گیریهای دولت مسئولیت مشترک قائل است. در حال حاضر مهم ترین مسئله ما در دولت فعلی حرکت جزیرهای است. باید انسجام و اقتدار دولت و اقتدار تک تک وزرا و مسئولان و در راس آنها رئیسجمهور را شاهد باشیم. اگر اقتدار دولت بالا رفت به نفع همه جریانها و جناحهای سیاسی است در غیر این صورت همه از دولت کم تحرک و بیانگیزه ضرر میکنیم.
تا دولت فعلی بر سر کار هست باید آن را حمایت کنیم و فردا هم در انتخابات رقابت کنیم و دولت دیگری روی کار بیاوریم. امروز با مسئله اقتدار دولت رو به رو هستیم که من ریشه آن را بیشتر در درون دولت میبینم تا رقبا؛ البته نمیخواهم سهم رقبا را در این مسئله کم وانمود کنم.به هرحال برای حل مشکلات و توسعه اقتصادی نیاز به اجماع داریم و در عین حال انسجام دولت و وحدت نظر و یکپارچگی دولت یک ضرورت است.
= ما امروز مدعی هستیم مستقل ترین کشوریم اهل تعامل هستیم ولی کسی به ما دستور نمیدهد، در ساز و کارهای منطقهای هم
دستور پذیر نیستیم و خودمان تصمیم میگیریم. این وضعیت یک پشتوانه درونی یا بیرونی میخواهد، ما پشتوانه بیرونی را قبول نداریم و اگر میخواهیم پشتوانه درونی را حفظ کنیم همان نگاهی که در قانون اساسی هست مبنی بر اینکه مردم همه کاره هستند را باید پی بگیریم و به آن باور داشته باشیم.
=امروز بحث جدی ما این است که جریان اصلاحات با حفظ هویت برای انتخابات مجلس ۹۸ به میدان میآید. انتظارمان برای انتخابات این است که همگی طبق قانون عمل کنند. ممکن است که من در مواردی با قانون فعلی موافق نباشم و میتوانم تلاش کنم تا قانون اصلاح شود، اما تا این قانون هست باید اجرا شود. انتظار ما از همه نهادهای نظارتی و اجرایی این است که طبق قانون عمل کنند و در عین حال بر این باور هستیم که با تعامل با نهادهای نظارتی میتوانیم عملکرد قابل قبولی را داشته باشیم. بخشی از
مشکلاتی که در گذشته داشتیم به دلیل
عدم ارتباط بوده است، باور ما این است که باید ارتباط نزدیکی با شورای نگهبان و نهادهای نظارتی و اجرایی برای اجرای قانون داشته باشیم که انشاءالله این راهبرد را ادامه میدهیم.
= باید شرایط زمان هم در نظر بگیریم و متوجه باشیم که اصلاحات در چه شرایطی از آقای روحانی حمایت کرد. قطعاً باید زمانی شرایط سالهای ۹۲ و ۹۶ به طور دقیق تحلیل و بررسی شود. جریان اصلاحات در دهه ۹۰ درست تصمیم گرفت و راهبرد حضور جدی در انتخابات را انتخاب کرد. بحث ما این بود که اصلاً جریان اصلاحات نمیتواند در رویداد مهمی مانند انتخابات حضور جدی نداشته باشد و باید به صحنه بیاییم و برای پیروزی هم تلاش کنیم.
=امروز دولت، دولت ائتلافی ما نیست، اما دولتی است که با حمایت اصلاحات پیروز شده و اگر اصلاحطلبان از این دولت حمایت نمیکردند امروز با شرایط دیگری روبهرو بودیم. ما سهمی نخواستیم و توقع غیر طبیعی هم نداشتیم، اما توقع داشتیم و داریم که انصاف را رعایت کنند و مطالبات، انتظارات و توقعات کسانی که برای پیروزی آنها زحمت کشیدند را نادیده نگیرند. انتقادی که امروز نسبت به دولت داریم، انتقادی صمیمانه و مشفقانه در جهت اصلاح و عملکرد بهتر دولت است.
=فرض ما این است که دولت باید موفق باشد و موفقیت دولت را موفقیت خود میدانیم و اگر انتقادی میشود در این مسیر است؛ بیشتر سعی ما این است که این انتقادات رسانهای نشود و سعی میکنیم که خصوصی با وزرا مسائل را مطرح کنیم.البته طبیعتاً دوستان گاهی نکاتی را در فضای رسانهای مطرح میکنند که باز هدف تضعیف دولت نیست بلکه هدف تقویت دولت است.
=در حال حاضر مهمترین مسئله ما مشکلات کشور از جمله مسائل اقتصادی و معیشتی مردم است و باید به آنها بپردازیم از طرف دیگر قبل از انتخابات ۱۴۰۰ انتخابات مجلس ۹۸ برگزار میشود و باید همگان برای برگزاری شکوهمند آن تلاش کنند.اگر در انتخابات ۹۸ عملکرد خوبی داشتیم، طبیعتاً محکم به این سوال که آیا در انتخابات ریاست جمهوری آینده، به عنوان کاندیدا حاضر خواهم شد یا نه جواب میدهم.