کربلای هفتاد و دو تنها (... )، نمودِ واقعی خود را به عینه مشخص ُ بارز، که یا باید تسلیم صهیون شد و یا باید نوارِ سبز رنگِ غزه را به رنگ سرخ در‌اید _ تا روزی که مشعلِ آزادیِ یک ملتِ در بند، آواره، از خانه رانده شده، ققنوس‌وار از خاکسترِ گوشت و خون، لحیده پیرمردان، زنان، پیرزنان، کودکان و به معنیِ تام غیر نظامیان، سربلند ...
