امکانات و امتناعات بویراحمد با دو نماینده

کبنا ؛شورای سردبیری کبنا نیوز - طبق اخبار و گزارش‌ها افزایش کرسی نمایندگی حوزه انتخابیه بویراحمد، دنا و مارگون که زمانی حتی این گمان می‌رفت که برای مجلس دوازدهم نیز اجرایی شود حالا برای مجلس سیزدهم هم باید آن را کم‌‌لن‌یکن شده تلقی کرد.
افزایش کرسی نمایندگی برای هر حوزه انتخابیه اگر چه یک سازوکار قانونی و وزارت کشوری دارد؛ اما یقیناً لابی و نفوذ نیز در این موضوع مؤثر است.
مجلس و کرسی نمایندگی مهم‌ترین محل لابی و چانه‌زنی سیاسی و بودجه‌ای در ساختار سیاسی کشور است و در کنار کمیت نمایندگان ارتباط مستقیمی با تعداد آن نیز دارد. به این معنا که برای پیگیری یک طرح و برنامه هر اندازه که تعداد نمایندگان پیگیر و حامی بیشتر باشد به نتیجه رساندن آن طرح و برنامه بیشتر و بیشتر امکان‌پذیر است.
البته این تنها یکی از ظرفیت‌های مثبت افزایش کرسی نمایندگی در یک حوزه انتخابیه است. در ادامه به سایر موارد و به‌ویژه در حوزه‌های انتخابیه استان کهگیلویه و بویراحمد خواهیم پرداخت.
مجمع نمایندگان استان کهگیلویه و بویراحمد در کنار استان‌های قم و ایلام از کوچک‌ترین مجمع نمایندگان در سطح کشور است و این تعداد کم در موارد مختلف تأثیرات خود را نشان داده است و سبب پایین‌بودن وزن این مجمع در تصمیمات و پیگیری خواسته‌ها شده است. هر چند در برخی دوره‌ها حضور کیفی برخی چهره‌ها بر وزن این مجمع اضافه کرده است؛ اما عملاً این کیفیت کمکی به مهم‌ترین خاصیت اثرگذار یک نماینده یعنی تعداد رأی، نکرده است. اگر هم پیگیری و لابی صورت گیرد لزوماً از کانال ارتباطات شخصی و بسیار موردی باشد.
کهگیلویه و بویراحمد از سوی دیگر گرفتار نوعی «نمایندگی ملوک الطوایفانه» شده است. تعداد کم و تک کرسی بودن در هر حوزه به «انباشت بی‌نهایت» مشکلات ازیک‌طرف و به تعبیر یکی از اساتید دانشگاه یاسوج «انقلاب انتظارات» در طرف دیگر منجر شده است. فشار فزاینده این انتظارات و مطالبات نماینده را به سمت محدودشدن در امورات موردی موکلین خود هُل داده است و عملاً امکان یک نگاه ملی و فراگیر را سلب کرده است. ضمن آن که باید به یاد داشته باشیم در مورد استان و حوزه‌های انتخابیه‌ای صحبت می‌کنیم که مبتلای یک محرومیت و عقب‌ماندگی تاریخی و نهادی عمیق است.
نمایندگان در حوزه‌های تک کرسی هم تنها بودن را فرصتی برای قدرت‌نمایی مطلق خود می‌دانند. وجود دو نماینده و یا بیشتر خودبه‌خود به کنترل و ایجاد یک موازنه کمک می‌کند و سبب نوعی تقسیم کار میان آن دو می‌شود که در این مدل هرگز اجازه انحصارطلبی شخصی، گروهی و ایلی مدل تک نماینده‌ای داده نمی‌شود.
در دوره‌های جدید کرسی‌های تک نماینده‌ای به آسیب تک دوره‌ای شدن گرفتار شده‌اند و این موضوع اگر چه به معنای ایراد قطعی و مطلق نیست؛ ولی عملاً نماینده را در یک نگرانی نگه می‌دارد و درعین‌حال هیچ فرصت انباشت تجربه کاری و ارتباطی به نماینده نمی‌دهد و وقت و فرصت نمایندگی بیشتر صرف حفظ و بقای کرسی برای نماینده مستقر می‌شود.
حوزه بویراحمد، دنا و مارگون که شهر یاسوج نیز در همین حوزه قرار دارد در حال حاضر حوزه‌ای پهناور و با جمعیت قابل و البته دارای مشکلات عدیده است که فارغ از هر رقابت سیاسی و اینکه چه کسی نماینده باشد، باید توجه به این مشکلات و حل آن‌ها اولویت اصلی باشد.
موضوعی که البته به نظر می‌رسد هیچ‌گاه اولویت لازم به آن داده نشده است و اینک در سکوت و بی‌توجهی متولیان امر و به‌ویژه نماینده فعلی بویراحمد که مؤثرترین فرد برای پیگیری و ارائه گزارش به مردم بود بار دیگر به بایگانی مجلس سپرده شده است تا شاید در آینده همراه با یک پرونده دیگر به این پرونده نیز مرحمتی شود و مجدد مطرح گردد.
ممکن است در این میان برخی این افزایش کرسی را دارای برخی اشکالات و ایرادات بدانند و به‌ویژه نگران نوعی عدم هماهنگی و انسجام در تصمیم‌گیری‌ها باشند که البته این نگاه بیشتر برآمده از همان میل به انحصارطلبی است که حداقل تجربه استان‌های بزرگ‌تر نشان می‌دهد وجود نمایندگان بیشتر در یک حوزه انتخابیه یک فرصت طلایی است و برای کهگیلویه و بویراحمد و برای عبور از مناسبات قومی و ورود به مناسبات سیاسی، جریانی و کلان یک ضرورت طلایی است.