تئاتر فرمانداری کهگیلویه / تبدیل یک مجموعه اجرایی به ویترین روابط عمومی و تولید محتوای خیالی!

کبنا ؛یکی از مخاطبان با ارسال یادداشتی به تفاوت اقدامات نمایشی و اثرگذاری واقعی در فرمانداری کهگیلویه اشاره کرده و تأکید کرده است که تولید محتوای پررنگ و لعاب، جایگزین پیشرفت ملموس شهرستان نمی‌شود. متن این یادداشت را در ادامه می‌توانید بخوانید.
با وجود تلاش بسیار جهت یافتن عنوانی مناسب‌تر برای این مطلب و هرآن‌چه در چند ماه گذشته در فرمانداری کهگیلویه گذشته است، در نهایت عنوانی رساتر و نزدیک‌تر از عنوان «تئاتر فرمانداری» پیدا نشد.
فهم و تعریف نادرست از رسانه‌ای و مردمی بودن، یا تقلید از سبک رفتاری خاص که می‌توان آن را تاجگردون‌زدگی ‌نامید، باعث شده کار و فعالیت در برخی از دستگاه‌ها و مدیران استانی به حاشیه برود و حاشیه‌نشینی به صدر و اولویت تبدیل شود.
این گروه از گویا مدیران فراموش کرده‌اند که بازتاب مثبت، نتیجه‌ عملکرد مطلوب است؛ نه این‌که با بازنمایی اغراق‌آمیز، بخواهند عملکردی برای خود دست‌وپا کنند.
از آغاز کار سرپرست جدید فرمانداری کهگیلویه، گویی اصرار عجیبی بر «در رسانه بودن»، دیدارهای تکراری و بازدیدهای کم‌ثمر وجود داشته است. هر کدام از این رفتارها در ذات خود ایرادی ندارد، اما تأکید بیش‌ازحد بر نمایش و رنگ و لعاب دادن به آن‌ها، عملاً آن‌ها را از اثرگذاری واقعی خارج می‌کند.
البته با توجه به وضعیت کنونی کشور، نه امکان چندانی برای تغییر اساسی در اختیار فرمانداران و حتی مقامات بالاتر است و نه حتی انتظار اقدامات بسیار بزرگ از فرماندار یک شهرستان محروم دارند؛ اما تبدیل روزمرگی‌های تکراری به رویدادهای بزرگ، به بدترین شکل ممکن، روی اعصاب مردم راه رفتن است.
کهگیلویه سال‌هاست تغییر و پیشرفت چندانی به چشم ندیده است؛ تا جایی که ممکن است برای برخی از شهروندان، بودن یا نبودن فرماندار را یکسان می‌پندارند. حال، این حجم از تولید محتوای مجازی در مدت کوتاه، نه‌تنها نمی‌تواند از محرومیت شهرستان بکاهد، بلکه برعکس، خود نشانه‌ای از فقدان سواد رسانه و توسعه است.
مجموعه فرمانداری در این مدت خود «گل» بود که با آمدن یک معاون عمرانی تازه‌نفس به «سبزه» نیز آراسته شد! در فضای مجازی، معاون عمرانی چنان از کارهای پشت پرده و «دور از چشم مردم» بازنمایی می‌شود که گاهی طرح‌های نئوم بن‌سلمان و کریدورهای بین‌المللی به ذهن متبادر می‌شود؛ انگار که کهگیلویه هم شریک این پروژه‌هاست و فقط مردم خبر ندارند!
اگر قرار بر انجام کار واقعی باشد، برای همگان روشن و مشخص است و «نه آن است که عطار بگوید». تبلیغات و روابط عمومی بخشی از فعالیت مدیریتی هستند، اما تبدیل یک مجموعه اجرایی به ویترین روابط عمومی و تولید محتوای خیالی، شایسته جایگاه فرمانداری نیست.
ای کاش سرپرست فرمانداری با این علاقه و عطش به تولید محتوا، همان‌جا در مجموعه فرهنگ و ارشاد می‌ماندند؛ و کاش روزی برسد که یک اتفاق واقعی برای کهگیلویه بیفتد.