مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛
سعید رودشتیان پور
زمانی زن جنس دوم محسوب میشد؛ و زن در تقابل با مرد و به عنوان جنس دوم تعریف میشد؛زن همیشه دنبال بنیان معرفتی برای خود میگشت ولی خود را ناخواسته در ان تقابل تعریف میکرد؛فلاسفه خرد گرا که تنها به عقل محض بسنده میکردند همیشه عقل مذکر را بر اگاهی مونث ترجیح میدادند ؛ومیگفتند مردها تفکر ژرف دارند و اندیشه عمیق تری نسبت به زن ها دارند ؛اما عارفانی مثل مولوی و شیخ اکبر و سهروردی و عین القضات همدانی و ....زن را در چهارچوب معرفتی خود می ستودند و انرا خدای کوچک میخوانند؛شیخ اکبر میگفت که اوج تجلی خدا در وجود زنان است ویا منصور حلاج میگفت در خطوط چهره ی بعضی از زنان اسرار خداوند نهفته است ؛تا اینکه سیر فلسفه گونه دیگری بخود گرفت و عصر رمانتیک فلسفی شروع شد و فلسفه را به شعر نزدیک کردند و فلسفیدن را نوعی دفاع از پیش فرض های خود فیلسوف خواندند ؛زن نماد هنر بود و مرد نماد عقل فلسفی؛بعد از اینکه فلسفه به هنر نزدیک شد جایگاه زن تعریف ژرف تری یافت ؛کما اینکه نیچه میگفت :اگر زن حقیقت باشد چه خواهد شد؟ نیچه معتقد که مدرنیته راز وارانگی زن را کمرنگ کرد و زن رازوارانه به زن معرفت اندیش بدل شد؛زن کلا در سیر فلسفی نماد بسیاری چیزها بود واکنون زنان و بانوان دارای هویت ژرفی هستند؛زن افریننده است همانطور که خدا می افریند ؛اینکه میگویند بهشت زیر پای مادران است؛معنای باطنی عمیقی داردY در وجود زن نقطه ای است بنام کالی؛یا مادر الهی که خداوند صفتی از خود را در وجود زن به ودیعه گذاشته؛در متون یوگا هم به اینچنین اندیشه ای اشاره شده است ؛بانوان امروز همان خدایان کوچکی هستند که همه یک خدای واحد میباشندو باید از نو خود را باز تعریف کنند ؛دختران امروز مادران و افرینندگان فردایند؛ بانوان باید در تمام مقاطع همدوش مردان همکاری کنند و وجه هنرمندی وراز وارانگی خود را حفظ نمایند یعنی هم زن کارمند و هم زن هنرمند؛ اگر بانوان امروز یک وجه را بگیرند و بقیه وجوه را فراموش کنند در خطر سقوط معنوی قرار میگیرند؛ من با شعار حمایت از بانوان در این مسیر گام برمیدارم و بانوان را دارای هویت و باز تعریفی ژرف میدانم؛ بقول مولانا :خالق است و گوییا مخلوق نیست؛ اری زن به خالق و خداوند شبیه تر هست و باید جایگاه بانوان در اجتماع بهتر تعریف شود.
سعید رودشتیان پورزمانی زن جنس دوم محسوب میشد؛ و زن در تقابل با مرد و به عنوان جنس دوم تعریف میشد؛زن همیشه دنبال بنیان معرفتی برای خود میگشت ولی خود را ناخواسته در ان تقابل تعریف میکرد؛فلاسفه خرد گرا که تنها به عقل محض بسنده میکردند همیشه عقل مذکر را بر اگاهی مونث ترجیح میدادند ؛ومیگفتند مردها تفکر ژرف دارند و اندیشه عمیق تری نسبت به زن ها دارند ؛اما عارفانی مثل مولوی و شیخ اکبر و سهروردی و عین القضات همدانی و ....زن را در چهارچوب معرفتی خود می ستودند و انرا خدای کوچک میخوانند؛شیخ اکبر میگفت که اوج تجلی خدا در وجود زنان است ویا منصور حلاج میگفت در خطوط چهره ی بعضی از زنان اسرار خداوند نهفته است ؛تا اینکه سیر فلسفه گونه دیگری بخود گرفت و عصر رمانتیک فلسفی شروع شد و فلسفه را به شعر نزدیک کردند و فلسفیدن را نوعی دفاع از پیش فرض های خود فیلسوف خواندند ؛زن نماد هنر بود و مرد نماد عقل فلسفی؛بعد از اینکه فلسفه به هنر نزدیک شد جایگاه زن تعریف ژرف تری یافت ؛کما اینکه نیچه میگفت :اگر زن حقیقت باشد چه خواهد شد؟ نیچه معتقد که مدرنیته راز وارانگی زن را کمرنگ کرد و زن رازوارانه به زن معرفت اندیش بدل شد؛زن کلا در سیر فلسفی نماد بسیاری چیزها بود واکنون زنان و بانوان دارای هویت ژرفی هستند؛زن افریننده است همانطور که خدا می افریند ؛اینکه میگویند بهشت زیر پای مادران است؛معنای باطنی عمیقی داردY در وجود زن نقطه ای است بنام کالی؛یا مادر الهی که خداوند صفتی از خود را در وجود زن به ودیعه گذاشته؛در متون یوگا هم به اینچنین اندیشه ای اشاره شده است ؛بانوان امروز همان خدایان کوچکی هستند که همه یک خدای واحد میباشندو باید از نو خود را باز تعریف کنند ؛دختران امروز مادران و افرینندگان فردایند؛ بانوان باید در تمام مقاطع همدوش مردان همکاری کنند و وجه هنرمندی وراز وارانگی خود را حفظ نمایند یعنی هم زن کارمند و هم زن هنرمند؛ اگر بانوان امروز یک وجه را بگیرند و بقیه وجوه را فراموش کنند در خطر سقوط معنوی قرار میگیرند؛ من با شعار حمایت از بانوان در این مسیر گام برمیدارم و بانوان را دارای هویت و باز تعریفی ژرف میدانم؛ بقول مولانا :خالق است و گوییا مخلوق نیست؛ اری زن به خالق و خداوند شبیه تر هست و باید جایگاه بانوان در اجتماع بهتر تعریف شود.
