مقاومت در برابر الحاق طرح دامپروری استراتژیک کهگیلویه و بویراحمد به واحدی خارج از استان؛ گزارشی از هدررفت فرصت‌ها، آوارگی نیروها و سؤال از سکوت مسئولان  

کبنا ؛طرح دامپروری پاتاوه، یکی از برجسته‌ترین واحدهای تولیدی زیرمجموعه بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی در استان کهگیلویه و بویراحمد، روزانه حدود ۴۳ تن شیر تولید می‌کند و سهم قابل توجهی از تأمین شیر منطقه جنوب کشور را بر عهده دارد. این واحد، که در ظاهر یک موفقیت اقتصادی محسوب می‌شود، در عمل با چالش‌های ساختاری عمیقی روبه‌روست که نه‌تنها روند توسعهٔ آن را متوقف کرده، بلکه سرنوشت آن را به‌سوی ورشکستگی سوق داده است.
به گزارش کبنا نیوز، با وجود ظرفیت بالای تولید، هیچ‌گونه برنامه‌ریزی بلندمدت برای توسعهٔ چرخهٔ تولید در این طرح اجرا نشده است. تمامی گوساله‌های متولدشده در واحد، به‌جای اینکه پس از رسیدن به سن مناسب به واحدهای پرواری یا تولیدی دیگر منتقل شوند تا چندین بار درآمدزایی شوند، به‌صورت ماهیانه و به‌صورت زنده به قصابی‌ها فروخته می‌شوند. این روش، علاوه بر هدررفت سرمایهٔ ژنتیکی و اقتصادی، مانع از ایجاد زنجیره‌های ارزش پایدار در بخش دامپروری استان شده است.
منابع آگاه از این پرونده گزارش می‌دهند که تلاش‌های گستردهٔ تیم مدیریتی استانی برای اجرای طرح توسعه‌یافته‌ای با ظرفیت 6 هزار رأس دام — طرحی که می‌توانست صدها فرصت شغلی پایدار ایجاد کند و به‌عنوان یک قطب اقتصادی منطقه‌ای عمل نماید — با مخالفت‌های مدیرعامل غیربومیِ وقت مواجه شد و در نهایت ناکام ماند. این در حالی است که استان کهگیلویه و بویراحمد، یکی از مناطق محروم کشور، به‌شدت به چنین ظرفیت‌های اشتغال‌زایی نیاز دارد.
همچنین، گفته می‌شود که اعتباری حدود ۱۰۰ میلیارد تومانی که در سفری از سوی فتاح، مدیر پیشین بنیاد مستضعفان، به‌طور ویژه برای توسعهٔ طرح پاتاوه اختصاص یافته بود، به‌جای تخصیص به این واحد، به شیراز منتقل شده است. این اقدام، نه‌تنها نشان‌دهندهٔ بی‌توجهی به اولویت‌های منطقه‌ای است، بلکه سؤال جدی دربارهٔ شفافیت تخصیص منابع ملی مطرح می‌کند.
در جدیدترین تحول، طرح دامپروری پاتاوه به‌صورت رسمی به زیرمجموعهٔ یک شرکت کوچک در شهر ایذه (استان خوزستان) الحاق شده است. این تصمیم، که بدون مشورت با دستگاه‌‌‌ها و نهادهای استانی و نمایندگان مردمی اتخاذ شده، خسارات فراوانی به‌دنبال داشته است:  
- بیش از ۳۰ نیروی شاغل در این واحد، که بسیاری از آن‌ها ساکن روستاهای اطراف پاتاوه بودند، آواره شده‌اند،  
- این نیروها اکنون مجبورند در استان‌های همجوار به‌دنبال شغل باشند،  
- و جامعهٔ محلی، که پیش‌تر از وجود این واحد بهره‌مند بود، اکنون با افزایش محرومیت و ناامیدی مواجه است.
در حالی که ظرفیت درآمدزایی این طرح به‌قدری گسترده است که در صورت مدیریت دلسوز، بومی و برنامه‌ریزی‌شده می‌توانست نه‌تنها صدها شغل پایدار ایجاد کند، بلکه در حوزهٔ مسئولیت‌های اجتماعی — از جمله تأمین شیر برای مدارس روستایی، حمایت از خانوارهای کم‌بضاعت و توسعهٔ زیرساخت‌های محلی — نیز خدمات ارزشمندی ارائه دهد، این واحد اکنون در مسیری تخریب‌گرانه قرار گرفته است.
این سؤالات اجتناب‌ناپذیرند:  
- آیا الحاق یک طرح استراتژیک استانی به یک واحد کوچک خارج از استان، با اهداف اصلی بنیاد مستضعفان در «توسعهٔ مناطق محروم» همسو است؟  
- چرا تصمیمات کلیدی دربارهٔ سرنوشت یک واحد تولیدی مهم، بدون مشارکت نهادهای استانی و نمایندگان مردمی اتخاذ می‌شود؟  
- و آیا این تحولات، بخشی از الگوی گسترده‌تری از نادیده گرفتن هویت و حقوق استان کهگیلویه و بویراحمد است؟ — استانی که همواره با چالش شناسایی مواجه بوده و نامش گاهی با استان دیگری اشتباه گرفته می‌شود.
در این شرایط، سرمایهٔ اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی یکی از غیورترین سرزمین‌های ایران در معرض هدررفت قرار گرفته است. تا فرصت باقی است. مردم کهگیلویه و بویراحمد حق دارند بدانند:  
آیا هنوز تصمیم‌گیران کشور، صدای محرومیت، ناامیدی و درخواست عدالت آن‌ها را می‌شنوند؟
این گزارش به‌هیچ‌وجه نافی خدمات بنیاد مستضعفان در سطح استان کهگیلویه و بویراحمد و کشور نیست و صرفاً در راستای اصلاح رویه‌ها و فرایندها منتشر شده و کبنا نیوز آمادگی درج پاسخ مسئولان مربوطه را دارد.