بهره کشی از دانشجو در دانشگاه یاسوج / خاطرات ناخوشایند

کبنا ؛این روزها یادداشت‌ها و گفتگوهایی در طرفداری و نقد رتبه دانشگاه یاسوج در یکی از نظام‌های رتبه بندی در سایت‌های استان دیده شد که برای بنده به عنوان یکی از دانشجویان این دانشگاه نکاتی قابل توجه و دقت داشته است، چراکه چند سالی به عنوان دانشجو در این دانشگاه با بسیاری از مطالب مطروحه دست و پنجه نرم می‌کردم و از قضا چند صباحی کوتاه که از فراغت از تحصیل می‌گذرد مرور آنها و ذکر مواردی که این چند سال موجب ناراحتی امثال بنده می‌شد، بسیار بجا و شایسته است. در همینجا باید از سایت وزین کبنا نیوز که این مطالب را رسانه‌ای کرده و به نقد می‌کشاند کمال تشکر را داشت.
دانشگاه یاسوج در بسیاری از زیرساخت‌های عمرانی و انسانی و ... اشکالات عمده و بلکه مبنایی دارد و از طرفی تلاش برای کسب رتبه‌هایی در نظام‌های رتبه بندی که از دور دست‌ها (هزاران کیلومتر فاصله از واقعیت دانشگاه) بدور از واقعیت انجام می‌شود جای بسی تأمل دارد، چراکه اساتید و رویکرد پژوهشی در این دانشگاه را از واقعیت موجود دورتر خواهد کرد.
جالب است که انگار دانشگاه یاسوج صرفاً در نظام رتبه بندی تایمز حائز رتبه می‌شود و در سایر نظام‌های رتبه بندی چندان محل توجه نیست و اینکه هر روز این رتبه غیرواقعی و به قول برخی از نقدها، رتبه بدون خروجی عینی و ملموس و مفید برای جامعه، در بوق شود و بر آن مانور داده شود، به دور از عینیت و واقعیت است.
همگان حتی همان اساتید و مسئولان دانشگاه یاسوج که از این نمد کلاهی بافته‌اند و به آن افتخار می‌کنند و هر روز بر طبل آن می‌کوبند به این امر واقف هستند که چنین رتبه‌ای صرفاً بر اساس یکسری مقالاتی است که برخی اساتید برخی رشته‌ها در این دانشگاه ترجمه کرده و در مجلات خارجی انتشار می‌دهند و هیچ شاخصی دیگر از آنچه را که باید یک دانشگاه موفق برای کسب رتبه در میان مجامع علمی داشته باشد را ندارد.
با کمال تأسف باید گفت که همین روند مقاله نویسی میان اساتید ما در این دانشگاه بسیار نمود داشت و گویی میان آنها رقابت بر سر نوشتن مقاله بیشتر بود و در این چند سال تحصیلات تکمیلی بنده در این دانشگاه، آنچه را برای این اساتید مهم دیدم، گرفتن اکسپت (پذیرش) یک مقاله در یک نشریه خارجی بود و هیچکدام از آنها بر ارزش واقعی داشتن یک مقاله تأکیدی نداشتند و مبنای آنها در اینکه یک دانشجو موفق باشد، آن بود که بتواند مقاله‌ای به تحریر درآورد و اسم آنها در آن قید شود تا از مزایایی آموزشی، اداری و ... آن بهره ببرند.
پرواضح است که این نگاه در میان اساتید و مدیران دانشگاه باعث می‌شد که نهایت فشار به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر دانشجو باشد تا مقالات بیشتری کار کند و با اسم این دانشگاه و اساتید به چاپ برسد و در این مسیر از دانشجو نهایت بهره کشی اتفاق می افتد و بسیار روند ملال آور و خسته کننده‌ای بود و مبنا و ملاک نمره، انتشار مقاله در درس مربوطه و قید نام آنها بود و در غیر این صورت نمره خوبی دریافت نمی‌شد و دانشجو نامنظم و کم کار محسوب می‌شود.
بنده و البته همگان این کار را نوعی بهره کشی از دانشجو برای ارتقائات درون دانشگاهی می‌دیدیم و می‌بینیم و این کار را در تضاد با رشد علمی یک مرکز دانشگاهی دانسته و بهره کشی از تلاش و فعالیت دانشجو برای کسب رتبه برتر را نوعی عملی غیرعلمی و غیراخلاقی می دانیم و انتظار می‌رود که این شیوه تصحیح شود و دانشجو بعد از چند سال انتشار مقالات زیاد و بی فایده، آموخته‌هایش از دانشگاه برای شغل و فعالیت زندگی مفید باشد و بتواند از قبل آنها برای آینده و پیشرفت در کسب شغل و.. بهره ببرد و نه صرفاً مقالاتی زیادی نوشته باشد که در طول سال‌ها بعد از فراغت از تحصیل هیچ بکارش نیامده باشند و نتوانسته باشند بر استعداد کاری و دست و پا کردن شغلی و توسعه مهارتی اثر گذاشته باشد.
رشته‌ای که بنده در این دانشگاه تحصیل کردم یکی از رشته‌های بشدت مقاله زده است که شاید به جرات بتوان گفت که غالب اساتید آن از قبل همین مقالات دانشجویی به رتبه‌های برتر دانشگاهی دست یافته و اکثراً اساتید آن رشته در دانشگاه یاسوج به سمت استاد تمامی و... دست یافته‌اند که هم این رشته و هم این اساتید و آن مقالاتی که امثال بنده و دیگران نوشتند، هیچکدام نفعی برای رونق استان در حوزه آن مقالات نداشته و خود بنده از این نوشتارها سودی برای خود و استان کهگیلویه و بویراحمد ندیدم.
----------------------------------------------------------
صمد وحدت دوست
فارغ التحصیل دانشگاه یاسوج 1398
(اسم مستعار؛ چون قصد نداشتم با اسم واقعی نوشته شود که مشخصاً به رشته خودم و اساتید و ... بی احترامی شود و همه متوجه شوند و گرنه ابایی از ذکر نام اصلی خویش ندارم و بارها این انتقادها را به خودشان متذکر شدم)