تاریخ انتشار
شنبه ۱۰ تير ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۲۵
کد مطلب : ۲۵۸۱۱۵
نقدی بر نامگذاری معابر شهر یاسوج؛ کهتر مقدم بر نام نخبگان
۰
کبنا ؛ شهرام مهدوی‌مطلق*
فارغ از تصمیمات اشتباه اولیه و عدم دور اندیشی مسؤولان وقت و حال این روز‌ها که در حال و هوای گرامی‌داشت هفتم تیر ماه هستیم میدان هفت تیر یاسوج که به نوعی تنها میدان مرکز استان است که به نام واقعی خود در بین مردم شناخته و یک نوستالوژی دهه شصتی را تداعی می‌کند در حال تخریب است و از قرار معلوم در آینده‌ای نه چندان دور تخریب خواهد شد.
چند سال گذشته در هفته نیروی انتظامی میدان شهدای انتظامی نیز حذف شد همین مسئله در هفته بسیج نیز برای حذف میدان بسیج در خیابان جمهوری یاسوج اتفاق افتاد بدون اینکه جایگزینی انجام شود.
میدان جهاد هم به جای نمادی از مجاهدت‌های جهادیون استان به همان نماد تفنگ به یغما رفته کی نامعلوم در برابر همگان خودنمایی می‌کند.
در عوض میدان آریوبرزن با مجسمه ناقص الخلقه آریوبرزن، تقاطع هفت سین و جدیدا در انتهای بلوار بویراحمد میدان کوهنورد به همت شهردار و شورای شهر فعلی هم رونمایی شد.
میدان آزادگان هم با نمادی از سنگ‌هایی کوهی، هیچ سنخیتی با آزادگان ندارد و به میدان (کهتر) که در افواه عمومی مطرح هست کاربردی‌تر و با مسما‌تر است.
میدان یا تقاطع جانبازان هم هیچ نمادی از جانباز ندارد و به دلیل نزدیکی به بنیاد جانبازان در قدیم مردم به این اسم عادت کردند.
تنها میدان امام حسین (ع) را داریم که مثل حروف والی می‌ماند که نوشته می‌شود اما خوانده نمی‌شود و به میدان استانداری معروف و مشهور است. اخیرا برای نصب نماد معلم در میدان معلم، یک دست بسیار بزرگ و خشن و زبر با قلمی مدرن و نوشته‌ای ناقص که معلوم نیست با نام کی نوشته می‌شود (حذف به قرینه نامعلوم) و جالب دارای اشکال املایی به عنوان نماد معلم گذاشته شده این هم اگر چه در خود تقدیر دارد اما برای نقش معلم خیلی بهتر می‌شد کار کرد.
در عوض دکتر ملک‌حسینی پدر کبد ایران، شهیدان سید حسین رخشان و قاسم علیپور کم سن و سال‌ترین شهدای کشور ۱۱ و ۱۲ ساله، شهید هدایت‌الله طیب بانی انجمن اسلامی دانشجویان ایالت فلوریدای آمریکا، شهید جلیلپور طراح و پیشنهاد دهنده نهضت سواد آموزی، شهید آقایی وندا طراح موشک‌های کرم ابریشم، حماسه پدخندق در ۴ تیر۶۷، آیت الله سید کرامت الله ملک حسینی از علمای اعلام و مبارزین به نام اسلام و ایران، شهید اورنگ تک تیرانداز کشوری، شهید کرامت ایزدپناه معلم مبارز و.... ده‌ها اسطوره عینی، همین چند صبا نزدیک از این دیار برخاسته و شهره آسمان‌ها شدند و هویت و امنیت و عزت خود را مدیون آن‌ها هستیم.
ولی علی‌الظاهر، کوه و کهتر و برنو بیشتر بر گردن بعضی‌ها حق دارند. اینها را که تنها نمونه‌هایی هستند اضافه کنید به ورزشگاه شهید فتاحی که مصوبه شورای فرهنگ عمومی و افتتاح توسط خانواده شهید را به هجو و سخره گرفت و بر تارک خود نام آزادی نهاد و همچنین بیمارستان شهید جلیل که تاکنون هیچ مسئولی حاضرنشده نام شهید را برای آن بکار ببرد و قص علی هذا انشاالله که برداشتم اشتباه باشد.
*رئیس بسیج دانشجویی استان کهگیلویه و بویراحمد
فارغ از تصمیمات اشتباه اولیه و عدم دور اندیشی مسؤولان وقت و حال این روز‌ها که در حال و هوای گرامی‌داشت هفتم تیر ماه هستیم میدان هفت تیر یاسوج که به نوعی تنها میدان مرکز استان است که به نام واقعی خود در بین مردم شناخته و یک نوستالوژی دهه شصتی را تداعی می‌کند در حال تخریب است و از قرار معلوم در آینده‌ای نه چندان دور تخریب خواهد شد.
چند سال گذشته در هفته نیروی انتظامی میدان شهدای انتظامی نیز حذف شد همین مسئله در هفته بسیج نیز برای حذف میدان بسیج در خیابان جمهوری یاسوج اتفاق افتاد بدون اینکه جایگزینی انجام شود.
میدان جهاد هم به جای نمادی از مجاهدت‌های جهادیون استان به همان نماد تفنگ به یغما رفته کی نامعلوم در برابر همگان خودنمایی می‌کند.
در عوض میدان آریوبرزن با مجسمه ناقص الخلقه آریوبرزن، تقاطع هفت سین و جدیدا در انتهای بلوار بویراحمد میدان کوهنورد به همت شهردار و شورای شهر فعلی هم رونمایی شد.
میدان آزادگان هم با نمادی از سنگ‌هایی کوهی، هیچ سنخیتی با آزادگان ندارد و به میدان (کهتر) که در افواه عمومی مطرح هست کاربردی‌تر و با مسما‌تر است.
میدان یا تقاطع جانبازان هم هیچ نمادی از جانباز ندارد و به دلیل نزدیکی به بنیاد جانبازان در قدیم مردم به این اسم عادت کردند.
تنها میدان امام حسین (ع) را داریم که مثل حروف والی می‌ماند که نوشته می‌شود اما خوانده نمی‌شود و به میدان استانداری معروف و مشهور است. اخیرا برای نصب نماد معلم در میدان معلم، یک دست بسیار بزرگ و خشن و زبر با قلمی مدرن و نوشته‌ای ناقص که معلوم نیست با نام کی نوشته می‌شود (حذف به قرینه نامعلوم) و جالب دارای اشکال املایی به عنوان نماد معلم گذاشته شده این هم اگر چه در خود تقدیر دارد اما برای نقش معلم خیلی بهتر می‌شد کار کرد.
در عوض دکتر ملک‌حسینی پدر کبد ایران، شهیدان سید حسین رخشان و قاسم علیپور کم سن و سال‌ترین شهدای کشور ۱۱ و ۱۲ ساله، شهید هدایت‌الله طیب بانی انجمن اسلامی دانشجویان ایالت فلوریدای آمریکا، شهید جلیلپور طراح و پیشنهاد دهنده نهضت سواد آموزی، شهید آقایی وندا طراح موشک‌های کرم ابریشم، حماسه پدخندق در ۴ تیر۶۷، آیت الله سید کرامت الله ملک حسینی از علمای اعلام و مبارزین به نام اسلام و ایران، شهید اورنگ تک تیرانداز کشوری، شهید کرامت ایزدپناه معلم مبارز و.... ده‌ها اسطوره عینی، همین چند صبا نزدیک از این دیار برخاسته و شهره آسمان‌ها شدند و هویت و امنیت و عزت خود را مدیون آن‌ها هستیم.
ولی علی‌الظاهر، کوه و کهتر و برنو بیشتر بر گردن بعضی‌ها حق دارند. اینها را که تنها نمونه‌هایی هستند اضافه کنید به ورزشگاه شهید فتاحی که مصوبه شورای فرهنگ عمومی و افتتاح توسط خانواده شهید را به هجو و سخره گرفت و بر تارک خود نام آزادی نهاد و همچنین بیمارستان شهید جلیل که تاکنون هیچ مسئولی حاضرنشده نام شهید را برای آن بکار ببرد و قص علی هذا انشاالله که برداشتم اشتباه باشد.
*رئیس بسیج دانشجویی استان کهگیلویه و بویراحمد
