گسترش کودکان کار و خیابانی در سایه‌ی نبود گزارش جامع

به گزارش کبنا صبح امروز (10 آبان 1400) جلسه کارگروه ساماندهی کودکان کار استان کهگیلویه و بویراحمد در محل سالن جلسات استانداری برگزار شد. گفتنی است در این نشست که به منظور هماهنگی و تعامل بیشتر با دستگاه‌های اجتماعی و فرهنگی در خصوص کودکان خیابانی و کار تشکیل شد، همان حرف‌های کلیشه‌ای تکرار شد.
میرمحمدی مدیر کل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری در این جلسه بر ضرورت هماهنگی و همکاری شهرداری، نیروی انتظامی، بهزیستی و آموزش و پرورش تاکید کرد.
میرمحمدی با بیان اینکه برای ساماندهی کودکان خیابانی استان نیاز به انجام کاری اساسی با احصاء آمارهای لازم در این زمینه است، گفت: «با احصاء آمار کودکان کار می‌توان برای حل مشکلات آنها تصمیم جدی‌تری گرفت.»
مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری تاکید کرد: «برای ساماندهی و کاهش معضلات اجتماعی در مرکز حمایتی، برنامه‌های آموزشی و مشاوره‌ای ویژه کودکان کار و خیابانی استان جدی‌تر باشد».
وی اظهار داشت: «متاسفانه آمارها بیانگر آن است که بیشتر کودکان کار به دلیل شرایط مالی و فقر خانواده‌ها به منظور کسب درآمد در خیابان‌ها حضور پیدا می‌‌کنند.»
وی پیگیری وضعیت تحصیل و آموزش این کودکان برای امکان بازگشت به زندگی سالم را از ضروریات  بازتوانی آنها دانست.
میرمحمدی از مهمترین اهداف حمایتی کودکان کار و خیابانی را ارتقاء سلامت اجتماعی و کیفیت زندگی آنها برشمرد و گفت: «پیشگیری و کاهش معضلات مربوط به حضور این کودکان در خیابان‌ها از دیگر محورهای حمایتی و برنامه‌های مراکز حمایتی باشد.»
وی با تاکید بر رویکرد بازتوانی کودکان خیابانی گفت: «مهمترین رویکرد در بازتوانی کودکان کار و خیابانی ایجاد زمینه فعالیت برای توانمندسازی خود و خانواده آنها باشد.»

به گزارش کبنا، کودکان کار و خیابانی یکی از پدیده‌های نستباً نوظهور در ایران و جهان است. اما در استان کهگیلویه و بویراحمد در چند سال اخیر رشد چشمگیری داشته‌اند. در خصوص این کودکان اولاً آمارهای متقنی در دست نیست. به‌علاوه گزارشی از ویژگی‌های آن‌ها به طور دقیق وجود ندارد. در این باره انجام یک گزارش جامع استانی کاملاً ضروری است. تا زمانی که یک گزارش جامع استانی در مورد کودکان کار و خیابانی در دست نباشد نمی‌توان برای آن‌ها اقدام مطلوبی انجام داد. تمام اقداماتی هم که در نبود چنین گزارشی انجام گیرد، صرفاً نقش مسکن را خواهند داشت و توانایی درمان این بیماری اجتماعی را ندارند. در نبود چنین گزارشی است که مدیران و مسئولان اجتماعی و فرهنگی بر تکرار همان حرف‌های کلیشه‌ای تأکید می‌کنند.
گزارش جامع کودکان کار در استان کهگیلویه و بویراحمد بر موضوعات زیر می‌تواند تأکید کند: کودکان کار و خیابانی در شهرهای مختلف استان چه نسبتی دارند؟ این کودکان در کدام شهرها بیشتر و کدام کمتر هستند؟ علت آن چه می‌تواند باشد؟ چه نسبتی بین وضعیت اقتصادی و فرهنگی شهرها و تعداد این کودکان وجود دارد؟
این کودکان و به ویژه خانواده آن‌ها از نظر شاخص‌های مختلف بررسی شوند. تا کنون چه اقداماتی از سوی نهادهای مختلف برای کمک به کودکان کار و خیابانی انجام شده است؟ نقش این اقدامات چه بوده است؟ کدام یک مؤثر و کدام بلااثر بوده است؟ کدام سازمان‌ها تاکنون به موضوع این کودکان ورود کرده‌اند؟ کودکان کار و خیابانی در چه سال‌هایی افزایش یافتند؟ در آن سال‌ها وضعیت شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی استان به چه صورت بود؟ بررسی شود این کودکان چرا در خیابان می‌مانند و به کارشان ادامه می‌دهند؟ تا کنون مورد چه آزارهایی قرار گرفته‌اند؟ بررسی مواردی از این دست می‌تواند در نهایت به مسئولین کمک کند که برای اصلاح رویه‌های نادرست در پرورش این کودکان کمک کند. تا زمانی که به این پرسش‌ها طی تحقیقات علمی پاسخ داده نشود، برگزاری نشست‌های مختلف در این زمینه منتج به نتیجه‌ی مطلوب نخواهد شد.