تاریخ انتشار
سه شنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۴۳
کد مطلب : ۴۲۴۵۳۱
همه عوامل اجرایی که کودتای 28 مرداد را تشکیل می‌دادند
اذعان جان کِری به دخالت آمریکا در سقوط دولت مصدق / قمه‌کشی گنده لات‌ها به افتخار شاه و سفارت آمریکا !
۰
کبنا ؛
جواد نوائیان رودسری نوشت: عوامل متعددی در طراحی و اجرای کودتای 28 مرداد سال 1332 نقش داشت که پرداختن به همه آن‌ها، در یک نوشتار ممکن نیست. صرف‌نظر از تأثیر اقدامات دکتر مصدق در ماه‌های پایانی نخست‌وزیری‌اش، از جمله انحلال مجلس که در روند اجرای کودتا نقش مهمی داشت، دربار و سفارتخانه‌های آمریکا و انگلیس نیز، صحنه‌گردان‌های اصلی ماجرای کودتا بودند؛ شاه می‌خواست به حکومت مستبدانه مدنظر خود دست پیدا کند و آمریکایی‌ها هم می‌خواستند جاپای خود را در ایران، سرزمین نفت‌خیز خاورمیانه، محکم کنند؛ انگلیسی‌ها هم در تکاپو بودند تا لقمه چرب و شیرین ازدست‌رفته را، دوباره فراچنگ آرند. برخلاف آن‌چه برخی مورخان ادعا می‌کنند، ساختار اجرایی کودتای 28 مرداد، چندان پیچیده نبود؛ این را می‌توان از کم هزینه‌بودن آن دریافت؛ کرمیت روزولت پنج میلیون دلار برای ساقط‌کردن حکومت مصدق به ایران آورد و دست‌آخر، 900 هزار دلار از این مبلغ اضافه آمد و به دولت زاهدی واگذار شد؛ بنابراین، کودتایی که چنین ارزان اجرا می‌شود و خرج زیادی روی دست طراحانش نمی‌گذارد، نمی‌تواند الگوی چندان پیچیده‌ای داشته‌باشد. وجه دیگر این مسئله را می‌توان در شخصیت عوامل اجرایی کودتا دید؛ لُمپن‌ها و اراذلی که می‌شد آن‌ها را با ثمن‌بخس راضی کرد و به میدان کشاند؛ زنان بدنام از محلات معلوم‌الحال و چاقوکش‌‌هایی که به دنبال اسم و رسم و پول بودند، هزینه زیادی برای طراحان کودتا برنداشتند. شاید بد نباشد در شصت‌وهفتمین سالگرد این رویداد غم‌انگیز، نگاهی به شبکه‌ای بیندازیم که طراحان از آن برای اجرای کودتا استفاده کردند.
شبکه‌های مرتبط با سفارت
ریچارد کاتم، مأمور مشهور سیا در ایرانِ سال 1332، طی گفت‌وگویی با خبرنگار نیویورک‌تایمز درباره عوامل فعال در کودتای 28 مرداد گفته‌است:«گروه‌های خیابانی با کمک یک‌شخص متنفذ که دوست ماست، سازمان داده‌شد.» شاید اشاره کاتم در این گفتوگو به شاپور ریپورتر، مأمور ارشد ام.آی.6 در ایران باشد. ریپورتر نقش مؤثری در انتخاب و جذب اوباش برای راه‌اندازی آشوب‌های 28 مرداد 1332 داشت. واسطه‌های او می‌توانستند با سردسته‌های اوباش در تهران، قرارومدار بگذارند. برادران رشیدیان به عنوان محوریت این تدارکات شوم، فعال بودند؛ سیف‌ا...، اسدا... و قدرت‌ا...، فرزندان حبیب‌ا... رشیدیان که داستان وابستگی او به سفارت بریتانیا از دوره قاجار شهرت داشت. آن‌ها در جریان جذب اوباش برای سفارتخانه‌های انگلیس و آمریکا، نقش کاتالیزور را ایفا می‌کردند؛ زبان گنده‌لات‌ها را می‌شناختند و می‌دانستند چطور باید آن‌ها را رام کرد و در مسیر دلخواه حرکت داد. برخی از پژوهشگران و مفسران انگلیسی، مانند بریان لیپینگ، از یک‌ونیم میلیون لیره به عنوان دست‌خوش انگلیس به برادران رشیدیان، پس از به‌نتیجه‌رسیدن کودتای 28 مرداد سخن گفته‌اند. رشیدیان‌ها ارتباطات مستمری با شعبان جعفری و دارودسته او داشتند. آن‌ها با استفاده از عوامل خود در شهربانی، موفق به توزیع پول در میان اوباش شدند؛ یکی از این افراد اسدا... خدایکی، معروف به اسدا... کَچَل بود که پول خود را روز 27 مردادماه، از سروان غفاری، افسر پلیس راه‌آهن دریافت کرد. به دیگر سخن، سفارتخانه‌های انگلیس و آمریکا برای اطمینان از ورود اراذل به معرکه کودتا، فقط به شبکه‌های ارتباطی دربار تکیه نداشتند؛ آن‌ها با استفاده از عواملشان، به ماجرا ورود کرده‌بودند.
دار و دسته گنده‌لات‌های اشرف پهلوی
بخش مهمی از عوامل اجرایی کودتا در خیابان‌های تهران، توسط عوامل دربار جذب شدند. افزون بر شعبان جعفری که هم با سفارت و هم با دربار مرتبط بود، افراد دیگری مانند پری آژدان‌قزی، یکی از گردانندگان محله فواحش در تهران نیز، با دربار ارتباط مستمری داشت. حسین فردوست در خاطراتش آورده‌است که این افراد، با اشرف مرتبط بودند و البته با واسطه برادران شاه، سهم خود را از پول کودتا دریافت می‌کردند. جالب این‌جاست که شعبان جعفری، مشهور به «شعبون بی‌مخ»، تا ساعت سه بعدازظهر روز کودتا، در زندان به‌سر می‌برد و از همان‌جا، با واسطه آژدان‌قزی، با دار و دسته خود ارتباط داشت. با دستور اشرف و با مدیریت غلامرضا پهلوی، اوباش دیگری هم وارد میدان شدند؛ ملکه اعتضادی که مانند پری آژدان‌قزی مسئولیت محله فواحش تهران را برعهده داشت، یکی از این افراد بود که ماجرای عربده‌کشیدنش روی جیپ شهربانی و تهییج اوباش برای آشوب و بلوا، مشهور است. در کنار اینها، الواطی مانند امیرموبور، حبیب سیاه و برادران عباسی، مشهور به «هفت کَچَلون» نیز، فرصت استفاده از پول کودتا را پیدا کردند. گنده‌لات‌های تهران با دریافت مواجب بیشتر، پای بقیه همپالکی‌های خود را وسط کشیدند. خیابان‌های تهران، در ساعات بعدازظهر روز 28 مرداد، در قُرُق امثال رمضان‌یخی، باقر کچل، ناصر جیگرکی، کبری گُنده و صُغری غوله بود! همه این افراد، زیرشبکه دربار به حساب می‌آمدند. شعبان جعفری در خاطراتش به چگونه آزاد شدنش از زندان اشاره می‌کند و می‌گوید: «یادمه دیدم تیمسار خلعتبری، معاون شهربانی بود اون موقع، تیمسار خلعتبری و بیوک صابر و ... اومدن زندان و گفتن زاهدی، جعفری رو می‌خواد. منو ورداشتن بردن بالای شهربانی ... مام رفتیم اونجا. تا رسیدیم زاهدی بغل واکرد، مام رفتیم بغل تیمسار و... گفتم قربان رفقام زندان هستن. رئیس زندان رو صدا کرد و گفت: اینا رو بده دست این برن.» به این ترتیب، شبکه دربار، مرکب از حدود دو هزار و 500 فاحشه و صدها لات و چاقوکش، روز 28 مرداد 1332، به خیابان‌های تهران ریختند و حدود ساعت 17، خود را به خانه دکتر مصدق در شمال شهر رساندند و آن‌جا را تصرف و غارت کردند. این‌که چرا مانند دو روز قبل از آن، مردم برای حمایت از نخست‌وزیر وارد میدان نشدند، موضوعی است که باید در فرصتی دیگر به آن پرداخت.
اذعان جان کِری به دخالت آمریکا در سقوط دولت مصدق
فرشید فرحناکیان- دکترای حقوق نفت و گاز: کـــتاب «هرروز مـــوهـــبتی اســـت» (Every Day Is Extra) زندگینامه خود نوشت: جان کِری (Joh- Kerry) وزیر امور خارجه آمریکا در دولت دوم باراک اوباماست که برای 28سال از سال 1985 تا 2013 سناتور دموکرات ایالت ماساچوست در مجلس سنای آمریکا بوده است. سیر کتاب از الگوی زمانی خطی و پیوسته پیروی می‌کند و بدین‌صورت نیست که از یک حوزه و یک‌زمان به حوزه و زمان دیگری گریز بزند. با این اوصاف متن کتاب درهم‌تنیده نیست و خواننده‌ای که به دنبال موضوعات مربوط به ایران است می‌تواند مستقیم به فصل 18 این کتاب تحت عنوان «جلوگیری از جنگ» (Preventing a War) راجع به مذاکرات هسته‌ای با ایران و برجام رجوع نماید. به همین جهت غالباً این فصل از این کتاب در ایران موردنظر قرار گرفته است و موضوع این نوشتار به جهت آنکه در فصل دیگری از این کتاب مطرح شده است، جلب‌توجه نکرده است.
1. اذعان مقامات آمریکایی به دخالت آمریکا
از نظر مقام معظم رهبری «طبق بعضی از گزارش‌ها، آمریکا پس از جنگ دوّم [جهانی] تا امروز برای سرنگونی پنجاه دولت اقدام کرده! در مورد پنجاه دولت انواع و اقسام اقدام‌ها را کرده؛ باده‌ها جریان مقاومتِ مردمی مخالفت کرده که اینها در کارنامه آمریکا و دیگران مضبوط است.»
اندکی پس از کودتای سال 1383 (2004 میلادی) آمریکا در هائیتی، «آیرا کورزبان» وکیل «ژان برتراند آریستاید» رئیس‌جمهور این کشور در میامی آمریکا طی سخنرانیِ خود، یک سوال و جواب جالب را مطرح کرد: «چرا تاکنون در واشنگتن کودتا شکل نگرفته است؟ چون در واشنگتن، سفارت آمریکا وجود ندارد.»
مادلین آلبرایت وزیر امور خارجه وقت آمریکا برای نخستین بار در سال 1378 (۲۰۰۰ میلادی) به تایید نقش‌آفرینی آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد 1332 (1953 میلادی) ایران پرداخت.
باراک اوباما رئیس‌جمهور وقت آمریکا در دیدار سه‌روزه از کشورهای عربستان سعودی و مصر در تاریخ ۱۲ تا ۱۵ خرداد ۱۳۸۸ (2 تا 5 ژوئن ۲۰۰۹) در نطق از پیش تنظیم‌شده خود در قاهره اذعان کرد که کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ کار آمریکا بوده است. اوباما در این رابطه گفت: «این موضوع منشا تنش بین ایالات‌متحده و نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است. ایران خودش را به دولتی قسم‌خورده در مخالفت با کشور من تعریف کرده است و به‌راستی تاریخچه پرآشوبی بین ما وجود دارد. در میانه جنگ سرد، ایالات‌متحده، در براندازی دولت دموکراتیک انتخاب‌شده ایران، نقش بازی کرد.»
هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه اسبق آمریکا نیز در ۴ آبان ۱۳۹۰ (۲۶ اکتبر ۲۰۱۱) در دو مصاحبه اختصاصی مفصل و جداگانه با دو شبکه فارسی‌زبان با یادآوری پوزش مادلین آلبرایت از مردم ایران به دلیل نقش آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، بار دیگر از این واقعه ابراز تاسف کرد.
برنی سندرز نماینده حزب دموکرات در انتخابات سال ۲۰۱۶ ریاست‌جمهوری ایالات‌متحده، در مناظره خود با هیلاری کلینتون (دیگر نامزد حزب دموکرات) در 22 بهمن 1394 (۱۱ فوریه ۲۰۱۶) درباره دخالت‌های آمریکا در ساقط کردن دولت‌های کشورهای دیگر، به دولت محمد مصدق اشاره کرد. سندرز همچنین در گفتوگو با شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان با تائید دوباره سخنان خود، گفت: «به عقیده من، سرنگونی (مصدق) نخست‌وزیر انتخاب‌شده طی فرایند دموکراتیک در ایران، فاجعه بود؛ بنابراین، تصور نمی‌کنم آمریکا به لحاظ قانونی یا اخلاقی حق داشته باشد دولت‌ها را سرنگون کند و این تلاش‌ها اغلب نتیجه عکس داشته و بی‌ثباتی بسیاری را در مناطق مختلف به بار آورده است.»
2. اذعان جان کِری به دخالت آمریکا در سقوط دولت مصدق
جان کِری در فصل 7 کتاب خود تحت عنوان «سنای پیر» (The Old Senate) آورده است که: «دالس به همراه برادرش آلن که در همان دوره مدیر سازمان سیا بود، روند انقلاب را در ایران معکوس کرده و شاه را دوباره به مقام خود بازگردانده بودند»
(Dulles, along with his brother, Allen, who was CIA director i- thasame era, had reversed the revolutio- i- Ira- and reinstalled the shah).
جان فاستر دالس وزیر خارجه وقت آمریکا بود که زمانی گفته بود: «برای ما تنها دو گروه در جهان وجود دارند: گروهی که مسیحی هستند و به رقابت آزاد عقیده دارند و گروه دیگر!»
شایان‌ذکر است که اگرچه جان کِری به دخالت آمریکا در سقوط دولت مصدق اذعان داشته است؛ اما او هم همانند سایر مقامات آمریکایی این مداخله را «کودتا» تلقی نکرده و بدین مداخله وصف «معکوس کردن روند انقلاب» و «بازگرداندن دوباره شاه به مقامش» داده است.
شبکه‌های مرتبط با سفارت
ریچارد کاتم، مأمور مشهور سیا در ایرانِ سال 1332، طی گفت‌وگویی با خبرنگار نیویورک‌تایمز درباره عوامل فعال در کودتای 28 مرداد گفته‌است:«گروه‌های خیابانی با کمک یک‌شخص متنفذ که دوست ماست، سازمان داده‌شد.» شاید اشاره کاتم در این گفتوگو به شاپور ریپورتر، مأمور ارشد ام.آی.6 در ایران باشد. ریپورتر نقش مؤثری در انتخاب و جذب اوباش برای راه‌اندازی آشوب‌های 28 مرداد 1332 داشت. واسطه‌های او می‌توانستند با سردسته‌های اوباش در تهران، قرارومدار بگذارند. برادران رشیدیان به عنوان محوریت این تدارکات شوم، فعال بودند؛ سیف‌ا...، اسدا... و قدرت‌ا...، فرزندان حبیب‌ا... رشیدیان که داستان وابستگی او به سفارت بریتانیا از دوره قاجار شهرت داشت. آن‌ها در جریان جذب اوباش برای سفارتخانه‌های انگلیس و آمریکا، نقش کاتالیزور را ایفا می‌کردند؛ زبان گنده‌لات‌ها را می‌شناختند و می‌دانستند چطور باید آن‌ها را رام کرد و در مسیر دلخواه حرکت داد. برخی از پژوهشگران و مفسران انگلیسی، مانند بریان لیپینگ، از یک‌ونیم میلیون لیره به عنوان دست‌خوش انگلیس به برادران رشیدیان، پس از به‌نتیجه‌رسیدن کودتای 28 مرداد سخن گفته‌اند. رشیدیان‌ها ارتباطات مستمری با شعبان جعفری و دارودسته او داشتند. آن‌ها با استفاده از عوامل خود در شهربانی، موفق به توزیع پول در میان اوباش شدند؛ یکی از این افراد اسدا... خدایکی، معروف به اسدا... کَچَل بود که پول خود را روز 27 مردادماه، از سروان غفاری، افسر پلیس راه‌آهن دریافت کرد. به دیگر سخن، سفارتخانه‌های انگلیس و آمریکا برای اطمینان از ورود اراذل به معرکه کودتا، فقط به شبکه‌های ارتباطی دربار تکیه نداشتند؛ آن‌ها با استفاده از عواملشان، به ماجرا ورود کرده‌بودند.
دار و دسته گنده‌لات‌های اشرف پهلوی
بخش مهمی از عوامل اجرایی کودتا در خیابان‌های تهران، توسط عوامل دربار جذب شدند. افزون بر شعبان جعفری که هم با سفارت و هم با دربار مرتبط بود، افراد دیگری مانند پری آژدان‌قزی، یکی از گردانندگان محله فواحش در تهران نیز، با دربار ارتباط مستمری داشت. حسین فردوست در خاطراتش آورده‌است که این افراد، با اشرف مرتبط بودند و البته با واسطه برادران شاه، سهم خود را از پول کودتا دریافت می‌کردند. جالب این‌جاست که شعبان جعفری، مشهور به «شعبون بی‌مخ»، تا ساعت سه بعدازظهر روز کودتا، در زندان به‌سر می‌برد و از همان‌جا، با واسطه آژدان‌قزی، با دار و دسته خود ارتباط داشت. با دستور اشرف و با مدیریت غلامرضا پهلوی، اوباش دیگری هم وارد میدان شدند؛ ملکه اعتضادی که مانند پری آژدان‌قزی مسئولیت محله فواحش تهران را برعهده داشت، یکی از این افراد بود که ماجرای عربده‌کشیدنش روی جیپ شهربانی و تهییج اوباش برای آشوب و بلوا، مشهور است. در کنار اینها، الواطی مانند امیرموبور، حبیب سیاه و برادران عباسی، مشهور به «هفت کَچَلون» نیز، فرصت استفاده از پول کودتا را پیدا کردند. گنده‌لات‌های تهران با دریافت مواجب بیشتر، پای بقیه همپالکی‌های خود را وسط کشیدند. خیابان‌های تهران، در ساعات بعدازظهر روز 28 مرداد، در قُرُق امثال رمضان‌یخی، باقر کچل، ناصر جیگرکی، کبری گُنده و صُغری غوله بود! همه این افراد، زیرشبکه دربار به حساب می‌آمدند. شعبان جعفری در خاطراتش به چگونه آزاد شدنش از زندان اشاره می‌کند و می‌گوید: «یادمه دیدم تیمسار خلعتبری، معاون شهربانی بود اون موقع، تیمسار خلعتبری و بیوک صابر و ... اومدن زندان و گفتن زاهدی، جعفری رو می‌خواد. منو ورداشتن بردن بالای شهربانی ... مام رفتیم اونجا. تا رسیدیم زاهدی بغل واکرد، مام رفتیم بغل تیمسار و... گفتم قربان رفقام زندان هستن. رئیس زندان رو صدا کرد و گفت: اینا رو بده دست این برن.» به این ترتیب، شبکه دربار، مرکب از حدود دو هزار و 500 فاحشه و صدها لات و چاقوکش، روز 28 مرداد 1332، به خیابان‌های تهران ریختند و حدود ساعت 17، خود را به خانه دکتر مصدق در شمال شهر رساندند و آن‌جا را تصرف و غارت کردند. این‌که چرا مانند دو روز قبل از آن، مردم برای حمایت از نخست‌وزیر وارد میدان نشدند، موضوعی است که باید در فرصتی دیگر به آن پرداخت.
اذعان جان کِری به دخالت آمریکا در سقوط دولت مصدق
فرشید فرحناکیان- دکترای حقوق نفت و گاز: کـــتاب «هرروز مـــوهـــبتی اســـت» (Every Day Is Extra) زندگینامه خود نوشت: جان کِری (Joh- Kerry) وزیر امور خارجه آمریکا در دولت دوم باراک اوباماست که برای 28سال از سال 1985 تا 2013 سناتور دموکرات ایالت ماساچوست در مجلس سنای آمریکا بوده است. سیر کتاب از الگوی زمانی خطی و پیوسته پیروی می‌کند و بدین‌صورت نیست که از یک حوزه و یک‌زمان به حوزه و زمان دیگری گریز بزند. با این اوصاف متن کتاب درهم‌تنیده نیست و خواننده‌ای که به دنبال موضوعات مربوط به ایران است می‌تواند مستقیم به فصل 18 این کتاب تحت عنوان «جلوگیری از جنگ» (Preventing a War) راجع به مذاکرات هسته‌ای با ایران و برجام رجوع نماید. به همین جهت غالباً این فصل از این کتاب در ایران موردنظر قرار گرفته است و موضوع این نوشتار به جهت آنکه در فصل دیگری از این کتاب مطرح شده است، جلب‌توجه نکرده است.
1. اذعان مقامات آمریکایی به دخالت آمریکا
از نظر مقام معظم رهبری «طبق بعضی از گزارش‌ها، آمریکا پس از جنگ دوّم [جهانی] تا امروز برای سرنگونی پنجاه دولت اقدام کرده! در مورد پنجاه دولت انواع و اقسام اقدام‌ها را کرده؛ باده‌ها جریان مقاومتِ مردمی مخالفت کرده که اینها در کارنامه آمریکا و دیگران مضبوط است.»
اندکی پس از کودتای سال 1383 (2004 میلادی) آمریکا در هائیتی، «آیرا کورزبان» وکیل «ژان برتراند آریستاید» رئیس‌جمهور این کشور در میامی آمریکا طی سخنرانیِ خود، یک سوال و جواب جالب را مطرح کرد: «چرا تاکنون در واشنگتن کودتا شکل نگرفته است؟ چون در واشنگتن، سفارت آمریکا وجود ندارد.»
مادلین آلبرایت وزیر امور خارجه وقت آمریکا برای نخستین بار در سال 1378 (۲۰۰۰ میلادی) به تایید نقش‌آفرینی آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد 1332 (1953 میلادی) ایران پرداخت.
باراک اوباما رئیس‌جمهور وقت آمریکا در دیدار سه‌روزه از کشورهای عربستان سعودی و مصر در تاریخ ۱۲ تا ۱۵ خرداد ۱۳۸۸ (2 تا 5 ژوئن ۲۰۰۹) در نطق از پیش تنظیم‌شده خود در قاهره اذعان کرد که کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ کار آمریکا بوده است. اوباما در این رابطه گفت: «این موضوع منشا تنش بین ایالات‌متحده و نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است. ایران خودش را به دولتی قسم‌خورده در مخالفت با کشور من تعریف کرده است و به‌راستی تاریخچه پرآشوبی بین ما وجود دارد. در میانه جنگ سرد، ایالات‌متحده، در براندازی دولت دموکراتیک انتخاب‌شده ایران، نقش بازی کرد.»
هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه اسبق آمریکا نیز در ۴ آبان ۱۳۹۰ (۲۶ اکتبر ۲۰۱۱) در دو مصاحبه اختصاصی مفصل و جداگانه با دو شبکه فارسی‌زبان با یادآوری پوزش مادلین آلبرایت از مردم ایران به دلیل نقش آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، بار دیگر از این واقعه ابراز تاسف کرد.
برنی سندرز نماینده حزب دموکرات در انتخابات سال ۲۰۱۶ ریاست‌جمهوری ایالات‌متحده، در مناظره خود با هیلاری کلینتون (دیگر نامزد حزب دموکرات) در 22 بهمن 1394 (۱۱ فوریه ۲۰۱۶) درباره دخالت‌های آمریکا در ساقط کردن دولت‌های کشورهای دیگر، به دولت محمد مصدق اشاره کرد. سندرز همچنین در گفتوگو با شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان با تائید دوباره سخنان خود، گفت: «به عقیده من، سرنگونی (مصدق) نخست‌وزیر انتخاب‌شده طی فرایند دموکراتیک در ایران، فاجعه بود؛ بنابراین، تصور نمی‌کنم آمریکا به لحاظ قانونی یا اخلاقی حق داشته باشد دولت‌ها را سرنگون کند و این تلاش‌ها اغلب نتیجه عکس داشته و بی‌ثباتی بسیاری را در مناطق مختلف به بار آورده است.»
2. اذعان جان کِری به دخالت آمریکا در سقوط دولت مصدق
جان کِری در فصل 7 کتاب خود تحت عنوان «سنای پیر» (The Old Senate) آورده است که: «دالس به همراه برادرش آلن که در همان دوره مدیر سازمان سیا بود، روند انقلاب را در ایران معکوس کرده و شاه را دوباره به مقام خود بازگردانده بودند»
(Dulles, along with his brother, Allen, who was CIA director i- thasame era, had reversed the revolutio- i- Ira- and reinstalled the shah).
جان فاستر دالس وزیر خارجه وقت آمریکا بود که زمانی گفته بود: «برای ما تنها دو گروه در جهان وجود دارند: گروهی که مسیحی هستند و به رقابت آزاد عقیده دارند و گروه دیگر!»
شایان‌ذکر است که اگرچه جان کِری به دخالت آمریکا در سقوط دولت مصدق اذعان داشته است؛ اما او هم همانند سایر مقامات آمریکایی این مداخله را «کودتا» تلقی نکرده و بدین مداخله وصف «معکوس کردن روند انقلاب» و «بازگرداندن دوباره شاه به مقامش» داده است.
