لزوم آسیب‌شناسی یادواره‌های شهدا

کبنا ؛  زنده نگه داشتن نام، یاد و راه شهدایی که جان شیرین خود را برای نجات استقلال ملت نثار کردند، شهدایی که عملگرا بودنشان قابل انکار از سوی هیچ انسان با وجدانی نیست، تا آنجا با ارزش است که رهبر انقلاب آن را کمتر از شهادت نمی‌داند.
از آنجایی که شهدای بزرگ را متعلق به همه ملت می‌دانستم نه جریان یا طایفه‌ای خاص، وقتی به نخستین یادواره شهدای سادات امام زاده نورالدین (ع) (در دهدشت) دعوت شدم، دیدن پسوند یک طایفه در دعوت نامه باعث شد در دل خود به نام این یادواره کمی خورده بگیرم. اما وقتی در یادواره شرکت کردم، دیدن انتخاب مکان درست برگزاری یادواره در گلزار شهدای شهر در کنار دیگر شهدای والا مقام، حضور پر شور مردم، جوانان، حتی کودکان، عدم استفاده ابزاری و سیاسی از یادواره علی رغم حضور چهره‌های معروف سیاسی و مسوولان، اجرای سرود، پذیرایی ساده و در نظر گرفتن اقتصاد مقاومتی، دعوت سخنران برنامه (مشاور فرمانده کل سپاه پاسداران) به اتحاد ملت و دولت، اطلاع رسانی و دعوت عموم مردم (نه یک طایفه خاص) با نصب بنر در میدان مرکزی شهر، تصور اشتباه من از بین رفت. معتقدم افکار قوم گرایانه مانع توسعه شهرستان و استان کهگیلویه و بویراحمد است و باید با تمام توان مقابل آن ایستاد اما این یادواره همایشی از همدلی، همگرایی وصمیمت بود که این خود از خاصیت شهدا است.
با وجود گذشت چند روز از پایان این یادواره مردمی، هنوز هم نا خود آگاه، آهنگ «کوچه به کوچه اسم تو زنده است، معبر به معبر راه تو بازه» را زیر لب زمزمه می‌کنم.
و همان حسی را دارم که چون همه جوانان بعد ازحماسه راهپیمایی 22 بهمن تا روزها آهنگ «وطنم» را زیر لب زمزمه می‌کنیم، و یا بعد از عاشورا و تاسوعای حسینی شعر «علمدار، علمت را نگه دار».
شایسته است شهید، فرهنگ شهادت، ایمان راسخ شهدا را به گونه‌ای به جوانان معرفی کرد که در عمق جانشان بنشیند و دل آنها را درگیر کند، در یابند به راستی علت ترجیح دادن شهدا به حضور در میدان نبرد و در معرض گلوله قرار گرفتن به جای در کنار خانواده بودن، دانشگاه، لذت بردن از خوشی‌های دنیا، چه بوده است؟
به منطور ترویج فرهنگ ایثار و شهادت، برای برگزاری یادواره‌های شهدا به دور از هر گونه مباحث فرسوده حاشیه‌ای باید تلاش کرد، تا شاهد حضور مردم، جوانان با گرایش‌های فکری مختلف در این یادواره‌ها باشیم، چرا که از اهداف اصلی یادواره‌ها برقراری انسجام ملی، ترویج فرهنگ شهادت می‌باشد.
آنچه باید متولیان برگزاری یادواره‌های شهدا بپذیرند و به آن توجه کنند این است که یادواره‌های شهدا همچون دیگر پدیده‌های اجتماعی، مذهبی امکان آسیب پذیری، کم اثر بودن آن وجود دارد.
تکراری بودن، برنامه‌های خشک و بی نشاط که موجب عدم استقبال جوانان از یادواره‌ها با وجود عشق ورزیدن به شهدا در دل‌های خود، استفاده ابزاری و مانورهای سیاسیون در یادواره‌ها، اسراف و...تنها بخشی از آسیب‌هایی است که  گاهاً دامن گیر بعضی از یادواره‌های شهدای والای مقام شده است.
 لذا متولیان باید با برگزاری نشست‌های آسیب شناسی یادواره‌های شهدا با حضور متخصصان و جوانان، آن هم در دانشگاه‌ها، اماکنی که جوانان حضور دارند را ضروری ببیند، جوانان را به عنوان مخاطبان اصلی یادواره و فرهنگ شهادت، ابتدا باید به خوبی شناخت و شیوه حرف زدن با آنها را آموخت.
به راستی اگر توانستیم در برگزاری یادواره‌های شهدا همانطور که رهبر انقلاب فرمودند، «اگر بتوانید یک سرود زیبایی بسرایید جوری که بچّه ها وقتی در کوچه راه می‌روند، از خانه به مدرسه می‌روند، زیر لبشان آن را زمزمه کنند، یک کار بسیار بزرگی کرده‌اید»، کار بزرگی کرده‌ایم.
 -------------------------------
سیده فاطمه خطیبی