«اگر سد چم شير آبگيري شود، علاوه بر انحلال نمك در آب، احتمال اختلاط آب با هيدروكربن‌هاي نفتي چاه‌هاي منطقه را خواهيم داشت، رودخانه زهره ديگر جريان طبيعي‌اش را نخواهد داشت و با توسعه كانون‌هاي ريزگرد در خوزستان مواجه خواهيم شد. آبي كه از مخزن سد خارج مي‌شود نه به درد كشاورزي مي‌خورد نه آب شرب و اين يعني فاجعه.»

عدم تخصیص حق آبه به روستاهای خوزستان و به ویژه هورالعظیم به بحرانی برای مردم تبدیل شده و امرار معاش آنان را تحت تأثیر قرار داده است. روز شنبه در همین رابطه فعالان محیط زیستی مقابل سازمان آب و برق خوزستان تجمع کردند و نیز خواستار توقف طرح‌های انتقال آب و سدسازی‌های مخرب شدند.

الزمات اقتصادی و اجتماعی زیادی برای توسعه این جاده وجود دارد که در این نوشتار از آنها صرف‌نظر شد، اما بهتر است که ادارات راه و محیط زیست استان بر سر مسائل این جاده توافق بکنند و خواسته بیش از یک دهه‌ای دنانشینان را به تعویق نیاندازند که مردم ناراحت هستد.

این مردمی که با نیت حفظ و حمایت از محیط زیست و با دست خالی به جنگ آتش می روند، هیچ گاه به شکل مطلوبی مورد حمایت از سمت دولت قرار نگرفتند. واقعیت این است که سالهاست که فعالان محیط زیستی در سکوت خبری به جنگ با آتش می روند، اما کمترین حمایتی که تهیه لباس و تجهیزات باشد بهره مند نمی شوند، تنها چیزی که نصیب این «امدادگران گمنام» ...