طبیعت زیبای زاگرس، میراث چند هزار ساله‌ای است که نابودی آن و غفلت در نگاهداری از آن، گناهی نابخشودنی و فراموش ناشدنی خواهد بود و نام نسلی که به ویران کردن آن دست یازیده است، در تاریخ، به بدی ثبت خواهد شد.
حالا که مدیر شده ایم و نماینده و وزیر وکیل و صدایمان به جایی می رسد تا باز هم دیر نشده درختان مدرسه آبادی که منتظر بازگشتمان می باشد را نجات دهیم چرا که اگر بلوط بمیرد ریشه و اصالت زاگرس خواهد مرد و فرزندانمان این بی مهری را به پای بد عهدی ما خواهند گذاشت و تاریخ این مرزو بوم هرگز فرزندانش را نخواهد بخشید.
بلوط و کبک و لر و برنو، مربع سعادت زاگرس بودند که یک ضلعش خشکیده و ویرانی و فنا در کمین برای ریشه کنی دیگری چشم دوخته است و آن گاه زود فرا خواهد رسید که صدای برنویی از دل قله‌ها و دره‌ها و تپه‌های زاگرس شنیده نخواهد شد و سکوت مرگ همه جا و همه کس را در هم خواهد نوردید و چشم‌های حیات را میل خواهد کشید.
حکایت حمله آفت پروانه برگ خوار به جنگل‌های زاگرس در این روزها دردناک‌ترین قصه درختان بلوط است که ایستاده جان می‌دهند و متأسفانه از درختان ناله بر می‌خیزد از مسئولان متولی حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست صدایی بلند نمی‌شود. چنانچه این آفت کنترل نشود، باید شاهد زوال بلوطهای کهنسال در حوزه استان کهگیلویه و بویراحمد باشیم....
حضرات منتقد و معترض توسعه جاده سی سخت و امثالهم اگر اشک و فریادی نه از روی سیاست، که برآمده از حسن نیت دارند، پای صدها هکتار عرصه جنگلی که هر ساله در آتش می سوزند و هیچ امکانات به روز و حتی نیروی انسانی مکفی برای مهار آن نیست، و هزاران بلوطی که آهسته و ایستاده در آفات می میرند و هیچ امکان و تجهیزاتی برای نجات آنها نیست،...
صفحه قبل | 
