نگاهی به وضعیت تربیتی و آموزشی استان کهگیلویه و بویراحمد نشان میدهد آموزش و پرورش، در تحقق ارزشهایی مثل هویت ملی، هویت دینی، غیرت ملی، و اعتماد به نفس ملی، راهی طولانی در پیش دارد؛ افت تحصیلی، کاهش انگیزهی دانشآموزان، فاصله خانواده و مدرسه، و گسترش آسیبهای اجتماعی و فرهنگی، نشانههایی از ضعف در پرورش نسلی هستند که باید حامل ایمان، هویت و غیرت ایرانی باشند.
- هر روز در صداوسیما ۹۶ میلیارد تومان از پول مردم خرج میشود
- آیتالله جوادی آملی: دستگاه قضا باید دقیق و پاک عمل کند تا برکات الهی بر جامعه نازل شود / ظلم، مانع نزول برکات و رحمت الهی است
- فیلم| توضیحات محسنی اژهای در خصوص مدیریت ناآرامیهای سال ۱۴۰۱
- درخواست آیتالله جوادی آملی از مردم برای اقامه نماز باران
- فیلم | صعود سخت با دستان بیرانوند؛ تیم ملی فوتبال ایران به فینال رسید
- تیم ملی والیبال قهرمان شد
- تازهترین آمار از انتخابات عراق | فرایند تشکیل دولت جدید کلید خورد
- سردار فدوی: برد موشکهای ایران مشخص شده است / این موضوع هیچ ربطی به عدم توانایی سپاه ندارد
- دیدار جمعی از مخالفان احداث سدهای ماندگان و خرسان 3 با معاون سیاسی کهگیلویه و بویراحمد
- تصاویر | بازیهای کشورهای اسلامی 2025 ریاض
تعداد نظر۱
۰
به گزارش کبنا نیوز، مفاهیمی مثل غیرت دینی، غیرت ملی، غیرت انقلابی، هویت دینی، هویت ملی و اعتماد به نفس ملی، ریشههای عمیقی در چشمانداز هدایت فکری و اخلاقی ملت ایران دارند. به این دلیل است که رهبر معظم انقلاب این مفاهیم را بارها با تأکید به زبان آوردهاند و آنها را بهعنوان ابزارهایی برای پاسداری از خودآگاهی ملی، عبور از تهدیدات و عزت ملی به کار گرفتهاند.
بهعنوان نمونه، ایشان «غیرت دینی» را عامل نجات کشور در بزنگاهها دانستهاند، اینکه یک جمع کوچک متکی به ایمان و غیرت، میتواند بر جبههای وسیع پیروز شود. همچنین در مورد «هویت ملی» گفتهاند این هویت که میتواند نمود احساس تعلق به فرهنگ، تاریخ، ارزشها و باورهای مشترک ملت باشد، زیربنای منافع ملی است؛ چنانکه «منافع ملی آن وقتی منافع ملی هستند که با هویت ملی ملت ایران، با هویت انقلابیِ ملت ایران در تعارض نباشند». در سخن دیگری نیز تأکید کردهاند: «شهیدان هویت ملت ایران هستند؛ ملت نباید هویت خود را فراموش کند.»
هویت دینی و ملی، ظرفی هستند که فرد و ملت در آن، احساس تعلق، معنا و ارزش مشترک پیدا میکنند. اعتماد به نفس ملی، متعاقب آن، توانایی و آگاهی است که افراد و گروهها از خود دارند تا در برابر فشارها، تحریمها، تهاجم فرهنگی یا ارزشهای وارداتی، بایستند و انتخاب کنند. غیرت خواه دینی، ملی یا انقلابی بهمثابه نیرویی درونی عمل میکند که اگر درست پرورش یابد، توان مقاومت، تعهد و مشارکت در سرنوشت جمعی را فعال میسازد. بدون اینها، جامعهای که مجموعهای از مؤلفههای هویتیاش تضعیف شده، آسیبپذیرتر خواهد بود؛ آسیبپذیریای که امروز در استان کهگیلویه و بویراحمد نیز دیده میشود.
در استان کهگیلویه و بویراحمد وضعیت تعلیموتربیت با چالشهای جدی روبهرو است؛ مقام نیاوردن دانشآموزان در مسابقات قرآن و نماز سراسری، نشانهای از ضعف در بخشی از فرآیند تربیتی است. به موازات آن، پدیدههای آسیبزای نوپدید همچون مصرف دخانیات، الکل، کافهگردی، سبک پوششهای جدید و بعضاً خارج از چارچوب ارزشهای بومی و دینی، و نیز آسیبهای فضای مجازی همانند اعتیاد به بازیهای آنلاین، شبکههای اجتماعی بیضابطه و فقدان مهارتهای سواد رسانهای، گریبان دانشآموزان را گرفتهاند. روندی که اگر بهموقع با حرکت پرورشی و تربیتی منسجم مواجه نشود، میتواند تهدیدی برای همان هویت دینی، ملی و اعتماد به نفس ملی باشد که باید سرمایه اصلی نسل جوان باشد.
در چنین وضعیتی نقش آموزش و پرورش بیش از هر زمان دیگری بارز میشود؛ آنجا که باید در «ساحت تربیتی» مدارس، غیرت، هویت، تعصب ملی، اعتماد به نفس و حس مسئولیت جمعی نهادینه شود. مرور سیاستها و ساختارهای اجرایی در حوزه پرورشی و تربیت در کشور و استان نشان میدهد که قانوناً مربی پرورشی مدرسه مسئول تربیت اخلاقی، دینی، هویتساز و اجتماعی دانشآموزان است؛ وظایفی مانند تقویت هویت اجتماعی و فرهنگی، ترویج ارزشهای ایرانی–اسلامی، تشویق مشارکت اجتماعی، تربیت مسئولیتپذیری و … بر عهده دارد. اما در عین حال، میان «آنچه باید باشد» و «آنچه هست» فاصله ملموسی وجود دارد. بهعنوان مثال، اگر دقیق شویم میبینیم دانشآموزان این استان نه تنها در عرصه مسابقات فرهنگی ـ قرآنی به سطحی که شایسته ظرفیتهای موجود باشند نرسیدهاند، بلکه آسیبهای تربیتی و اجتماعیشان روندی افزایشی دارد. پیشتر مدیرکل آموزش و پرورش استان اذعان کرده که نگرانیها از گسترش آسیبهای اجتماعی میان دانشآموزان رو به افزایش است و تأکید کرده است که ورود افرادی با تعهد کم به مسائل تربیتی میتواند بهطور بالقوه زمینهساز آسیبها باشد.
در این فضای تحققنیافته، میتوان ادعا کرد که آموزش و پرورش استان، اگرچه برنامههایی دارد، ولی عملکرد پرورشی آن هنوز به نقطهای نرسیده که بتواند مفاهیم کلیدی غیرت دینی، هویت ملی، اعتماد به نفس ملی را بهصورت ساختاری در زندگی روزمره دانشآموزان نهادینه کند.
یکی دیگر از نمودهای قابل تأمل در وضعیت تربیتی و آموزشی استان کهگیلویه و بویراحمد، افول تدریجی کیفیت آموزشی و افت تحصیلی دانشآموزان است که نشانهای از گسست بین مدرسه و معنای زندگی برای دانشآموز است. وقتی دانشآموز احساس نکند که یادگیریاش بخشی از مسیر رشد او بهعنوان یک ایرانیِ باهویت، متعهد و مؤمن است، آموزش برایش به یک فرایند خستهکننده و بیروح تبدیل میشود.
در مدارس کهگیلویه و بویراحمد آموزش گاهی به انتقال اطلاعات تقلیل یافته است؛ در حالی که رسالت آموزش و پرورش، «تربیت انسان مؤمن، متعهد و دارای غیرت ملی» است.
از سوی دیگر، بخشی از این افت، نتیجه ضعف در پیوند بین خانواده و مدرسه است. خانوادهها گاه آموزش را به نمره و مدرک فروکاستهاند و از نقش خود در تربیت فرهنگی و هویتی غافل ماندهاند. مدرسه نیز، بهجای دعوت خانواده به مشارکت در فرآیند پرورشی، بیشتر به جنبههای اداری و آموزشی بسنده کرده است. در چنین فضایی، ارزشهایی مانند غیرت دینی، تعهد اجتماعی و هویت ملی به حاشیه رانده میشوند.
همچنین نباید از نقش فضای مجازی و تغییر سبک زندگی نوجوانان غافل بود. امروز مدرسه تنها یکی از منابع هویتساز برای دانشآموز است، در حالی که بخش اعظم زمان و ذهن او در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی شکل میگیرد؛ وقتی آموزش و پرورش نتواند در این میدان اثرگذار باشد، طبیعی است که نوجوان بهجای یافتن هویت خود در فرهنگ و تاریخ کشور، بهدنبال تأیید از سوی الگویی بیگانه بگردد.
آنچه در مدارس کهگیلویه و بویراحمد نیازمند بازنگری فوری است، توازن بین آموزش و پرورش است. در بسیاری از مدارس، ساحت پرورشی در حاشیه قرار گرفته و معلمان پرورشی با کمبود امکانات، نیروی انسانی و حمایت نهادی مواجهاند. در حالی که همین ساحت میتواند اصلیترین ابزار برای تربیت هویتی و اخلاقی دانشآموزان باشد. اگر دانشآموز بداند که درس خواندن، عبادت است؛ که پیشرفت علمی، خدمت به مردم و تقویت عزت ملی است؛ اگر حس کند که ریشه در فرهنگی عمیق و ارزشمند دارد، دیگر نه افت تحصیلی معنا پیدا میکند و نه بیانگیزگی.
توجه به ویژگیهای بومی استان نیز اهمیت دارد. کهگیلویه و بویراحمد سرزمین غیرت، صداقت و ایمان است؛ فرهنگی که در ذات خود سرمایهای برای تربیت دینی و ملی محسوب میشود. آموزش و پرورش باید از این ظرفیت فرهنگی بهره گیرد، نه آن را نادیده بگیرد. اگر مدرسه بهجای کپیکردن الگوهای تربیتی بیگانه، از فرهنگ محلی، از مفاهیم احترام به بزرگتر، غیرت خانوادگی، شجاعت، ایمان و صمیمیت مردم استان استفاده کند، هویت دانشآموزان بهصورت طبیعی و درونی رشد خواهد کرد.
در این مسیر، حمایت نهادهای فرهنگی، دانشگاهها، رسانهها و طلاب و روحانیون ضروری است. اگر همه این مجموعهها همصدا و هماهنگ شوند، میتوان امید داشت که آموزش و پرورش کهگیلویه و بویراحمد دوباره به مأمن تربیت دینی و ملی تبدیل شود.
# تگ ها
پربیننده ترین
تازه ها
پربحث ترین
