جاده‌سازی در این‌جا صورت نگرفته است و مسیر عبور عشایر در این‌جا خیلی سخت است و حتماً باید این جاده‌ها زیرسازی شوند. او می‌گوید: ما تولیدکننده هم هستیم، ولی امکاناتی نداریم. نه بهداشتی وجود دارد و نه راهی که امکانات به ما برسد. عشایر این‍‌جا رها شده‌اند.
     
استان کهگیلویه و بویراحمد یکی از استان‌های کشور است که بخش زیادی از آن را عشایر تشکیل می‌دهد. بر اساس نتایج پایه‌ی اولین سرشماری ثبتی مبنایی عشایر کوچنده کشور در سال 1399، جمعیت عشایری استان کهگیلویه و بویراحمد در دوره‌ی قشلاقی هفت هزار و 312 خانوار با جمعیت 29 هزار و 267 نفر و در دوره ییلاقی 9 هزار و 272 خانوار با جمعیت 37 هزار و 126 نفر است. این در حالی است که بر اساس اطلاعات سومین سرشماری رسمی عشایر کوچنده کشور که در سال 1387 توسط مرکز آمار ایران انجام شده بود، جمعیت عشایری استان کهگیلویه و بویراحمد در دوره قشلاقی 63 هزار و 225 نفر (10088خانوار) و در دوره ییلاقی 70 هزار و 775 نفر ( 11120خانوار) بود. بنابراین بیش از 11 هزار خانوار عشایری در کهگیلویه و بویراحمد وجود دارد که از این تعداد، حدود یک‌هزار خانوار عشایری در منطقه‌ی کاکان بویراحمد ساکن هستند. کاکان از توابع بخش مرکزی شهرستان بويراحمد در استان کهگیلویه و بویراحمد است. عشایر منطقه‌ی کاکان که بیش 9 درصد از عشایر استان را تشکیل می‌دهند، از مشکلاتی رنج می‌برند. در گفت‌وگویی که با برخی از آن‌ها داشتیم به برخی از مهم‌ترین مشکلاتِ خود اشاره کردند که در ادامه می‌خوانید.


یکی از عشایر منطقه‌ی کاکان در گفت‌وگو با خبرنگار کبنانیوز بیان کرد: مشکلات عشایر خیلی زیاد است؛ از کمبود آب و کمبود امکانات مختلف گرفته تا کمبود علوفه، همگی از مشکلاتی است که ما عشایر داریم. این روزها هم خشکسالی به مشکلات‌مان اضافه شده است. وی ادامه داد: ما از همه لحاظ در مضیقه هستیم و متأسفانه ارگان‌های دولتی هم سراغ‌مان نمی‌آیند؛ اصلاً پی‌گیر نمی‌شوند. به بیان این عشایر: امام خمینی گفت که عشایر ذخایر مملکت هستند، اما متأسفانه مسئولین اصلاً به عشایر اهمیتی نمی‌دهند.
یکی دیگر از اهالی منطقه در تأیید اظهارات وی گفت: عشایر خواسته‌ها و نیازهای مردم و شهر را برآورده می‌کنند. اگر عشایر نباشند، نیازهای مردم شهری هم رفع نمی‌شوند. اما ما هیچ امکاناتی نداریم، در این‌جا برق نداریم؛ حتی یک تانکر آب هم در این‌جا نداریم. او ادامه داد: به خاطر نبود تانکر آب با مشکلات زیادی مواجهیم، ما مجبوریم با قوطی آب بیاوریم. جاده‌ و مسیر عشایر در منطقه‌ی کاکان هم مشکل دارد.



عشایر منطقه‌ی کاکان از کمبود و در برخی اوقات نبود علوفه‌ی دامی نیز گلایه دارند. آن‌ها اظهار داشتند: علوفه‌ی دامی نیست. اگر هم باشد گیر خیلی ها نمی‌آید. از این لحاظ عشایر خیلی در مضیقه هستند، ما از مسئولین درخواست داریم که به عشایر رسیدگی شود
یکی دیگر از عشایر منطقه‌ی کاکان به مشکل جاده اشاره کرد و اظهار داشت: جاده‌سازی در این‌جا صورت نگرفته است و مسیر عشایر در این‌جا خیلی سخت است و حتماً باید این جاده‌ها زیرسازی شوند. او می‌گوید: ما تولیدکننده هم هستیم، ولی امکاناتی نداریم. نه بهداشتی وجود دارد و نه راهی که امکانات به ما برسد. عشایر این‍‌جا رها شده‌اند. یکی دیگر از عشایر منطقه‌ی کاکان با اشاره به مشکلات اقتصادی عشایر بیان کرد: دولت اگر به عشایر تسهیلات وامی با درصد کم که عشایر بتوانند آن را پرداخت کنند، بدهد، بخشی از مشکلات مالی‌مان حل می‌شود. اما در هر صورت هر چه هم از مشکلات بگوییم باز هم کم است.
آن‌ها به دلیل نبود برق، به پنل خورشیدی نیاز دارند. به گفته‌ی عشایر: پنل خورشیدی که قرار بود در اختیارمان قرار دهند را به ما نداده‌اند و ما هم به آن نیاز داریم و از مسئولین خواهش داریم برای‌مان پنل خورشیدی تهیه کنند. عشایر منطقه‌ی کاکان به دلیل نبود برق و روشنایی، از امنیت پایینی برخوردارند. آن‌ها می‌گویند: ما در این‌جا امنیت نداریم و هر لحظه ممکن است دزدی شود.
علاوه بر موارد مطرح شده، عشایری که تولیدات دامی خود را در اختیار فروشندگان قرار می‌دهند، مجبورند که فراورده‌های خود را با قیمت پایینی بفروشند. یکی از دغدغه‌های اصلی آن‌ها خرید تضمینی دام است. آن‌ها اظهار داشتند: دام را به قیمت بسیار اندکی از ما می‌خرند، ولی وقتی به دست مصرف‌کننده می‌رسد حدود دو برابر می‌شود و مصرف‌کننده توان خرید آن را ندارد.



یکی دیگر از مشکلات عشایر منطقه‌ی کاکان، مربوط می‌شود به مشکلات دامپزشکی و هزینه‌های سرسام‌آور دارو. عشایر در همین خصوص بیان کردند: ما خودمان به دام‌پزشکی مراجعه می‌کنیم و هر دامپزشکی هم که بخواهد به این‌جا مراجعه کند، باید خودمان دنبالش برویم و واکسن خیلی گران و به صورت آزاد است. داروها هم خیلی گران هستند و از ما هم حمایت نمی‌شود. ما تقاضا داریم که این داروها حداقل برای عشایر به این‌صورت محاسبه نشود.
عشایر منطقه‌ی کاکان با جمعیتی بالغ بر یک هزار خانوار از مشکلاتی که در بالا به آن اشاره شد رنج می‌برند؛ کمبود آب و نبود تانکر آب، کمبود علوفه، عدم دسترسی به پنل خورشیدی کمبود احساس امنیت و هزینه‌های دامپزشکی از اصلی‌ترین مشکلات آن‌هاست. تورم چند سال اخیر نیز آن‌ها را در مضیقه‌ی مالی قرار داده است و از مسئولین درخواست دارند که طرح خرید تضمینی دام انجام شود تا بتوانند با خیالی آسوده‌تر زیست کنند.

کبنانیوز