کبنانیوز - ویروس بی مدیریتی و تبعیض

دردنامه یکی از نیروهای کادر درمان دانشگاه علوم‌پزشکی کهگیلویه و بویراحمد؛

ما همچنان در کنار مردم خواهیم بود و تلاش خواهیم کرد تا وظیفه‌مان را به نحو احسن انجام دهیم و امیدوارم خیلی زود آنچه که حق است در دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد پیش آید.

یکی از نیروهای کادر درمانی دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد با ارسال نامه‌ی که نسخه‌ای از آن در اختیار این پایگاه خبری قرار گرفت، به شدت از تبعیض‌ها در این دانشگاه گلایه کرد.

به گزارش کبنا، متن این نامه شرح زیر است؛

نمی‌دانم نامه‌ام را از کجا آغاز کنم و از چه بگویم و از چه بنالم؟
درد ما خستگی و فشار ناشی از بیماری کرونا و حتی تشدید آن نیست چرا که همراهی و همدردی مردم عزیز استان کهگیلویه و بویراحمد و کشور در طول چند ماه گذشته این سختی‌ها را بر ما آسان کرده است. رضایت مردم بالاترین خوشحالی برای ماست و هم چنین رضایت و خشنودی آقا و سرورمان مقام معظم رهبری از کادر درمان که به ما انگیزه و نیروی مضاعف می‌بخشد و پشتوانه‌ای بزرگ در این سنگر انقلابی است.
درد ما بی توجهی و ضعف مدیریت دانشگاه علوم‌پزشکی در استان کهگیلویه و بویراحمد است. درد ما مدیرانی است که به زد و بند و بکارگیری نورچشمی‌ها با بهانه‌ها و بودجه‌های کرونایی مشغولند اما کادر درمان در خط مقدم مبارزه را فراموش کرده‌اند. درد ما مدیران شیک پوش و شاسی بلند سواری است که آنها را تا درب ورودی ستاد می‌آورند و بدون از انجام کار و حرکتی باز می‌گردانند. درد ما کارانه‌هایی است که قبل از هر چیز حق پرسنل کادر درمان در خط مقدم می‌باشد اما به صورت ده‌ها میلیون تومانی به جیب همان مدیران سوزوکی سوار می‌رود.
ما کادر درمان با تمام وجود خود را وقف خدمت به مردم کرده‌ایم و این کار را وظیفه خود می دانیم و مردم نیز دل نگران و همراه و همگام با کادر درمان هستند اما در خود مجموعه مدیران جز جابجا کردن نیروهای خود و تبریک و هدیه به همدیگر کاری انجام‌نمی دهند.
آیا سزاوار است به نیروهایی که شبانه روز در بیمارستان جلیل در حال خدمت به مردم هستند هیچ توجهی نشود و حق و حقوق آنها پرداخت نگردد؟ آیا سزاوار است پرسنلی که در مراکز درمانی در معرض حمله ویروس می‌باشند و حدود شش ماه است خسته و شکسته بارها مجبورشده اند هفته‌ها از خانواده دور باشند و برخی از آنها نیز به این‌بیماری مبتلا شده باشند نه تنها مورد تقدیر و توجه قرار نگیرند که حق و حقوق آنها به حساب دیگران واریز شود؟
چرا باید با همکاران ما که در اوج بحران و با دست خالی قرارداد ۸۷ روزه به کار گرفته شدند از کار بیکار شوند اما برخی دیگر همچنان تمدید و یا به انحاء دیگر حفظ شوند؟
چرا هیچ نهادی به عملکرد معاونت پشتیبانی دانشگاه علوم پزشکی ورود نمی‌کند و از آقای پورانفر نمی‌پرسد که شما به چه کاری مشغول هستید که معوقات پرسنل همچنان بلاتکلیف مانده است؟ آقای پورانفر شما در اتاقتان جز تبعیض میان‌پرسنل آیا حرکت ماندگاری در این مسیر مبارزه برداشته‌اید؟
برای ما کادر درمان ویروس کرونا از ویروس بی مدیریتی و تبعیض قابل تحمل تر است.
من دردها و شکایاتم را به محضر خداوند عرضه خواهم کرد چرا که ما را هیچ امیدی به برخورد آقای استاندار کهگیلویه و بویراحمد و معاونینش نیست که برای تأییدیه کار خود در پی تأیید مدیریت علوم‌پزشکی و بالعکس هستند.
ما همچنان در کنار مردم خواهیم بود و تلاش خواهیم کرد تا وظیفه‌مان را به نحو احسن انجام دهیم و امیدوارم خیلی زود آنچه که حق است در دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد پیش آید.