روایتی از محرومیت‌های روستای صفرآباد لوداب

کبنا ؛محرومیت‌زدایی یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین ارکان انقلاب اسلامی است که برگرفته از قرآن کریم بوده و توسط امامان و معصومین(ع) در طی زمان‌های گوناگون تذکر داده شده است.
به گزارش کبنا نیوز از یاسوج، عزیز یزدان پناه، رزمنده دفاع مقدس و از ساکنان روستای صفرآباد، بخش لوداب کهگیلویه و بویراحمد به تشریح محرومیت‌های روستای محل سکونتش پرداخت. وی از سال ۸۳ در پایگاه بسیج شهید ابوذر غفاری بخش لوداب فعالیت جهادی خود را برای خدمت‌رسانی به محرومان با عزیمت به روستاهای زرگ، دهستان چین، دسیر و ... شروع کرده است.
یزدان‌پناه گفت: روستای صفرآباد بخش لوداب هیچ امکاناتی برای ساکنین ندارد و مسئولان این روستاهای محروم را فراموش کرده‌اند و از نیازهای آنها خبر ندارند، جوانان این روستا به‌دلیل بیکاری برای پیدا کردن شغل در حال مهاجرت به شهرها هستند. روستای صفرآباد با مشکل آب آشامیدنی روبه‌رو است و هنوز بعد از گذشت ۳۵ سال از انقلاب این روستا از راه ارتباطی مناسب با شهر بی‌بهره است.
این رزمنده جهادگر افزود: روستای صفرآباد از فقدان پزشک و خانه بهداشت نیز رنج می‌برد و بسیاری از روستائیان به‌دلیل دسترسی نداشتن به بیمارستان، بیماری‌شان را فراموش می‌کنند. از روستای صفرآباد تا نزدیک‌ترین شهر ۲۵ کیلومتر فاصله است و مردم برای اینکه به پزشک دسترسی پیدا کنند، باید از مسیرهای صعب‌العبور سه ساعت پیاده‌روی کنند یا اگر موتور و قاطر داشته باشند این مسیر را با تحمل خطرات زیاد طی کنند.
وی ادامه داد: چند روز پیش ساعاتی از شب گذشته بود که با فریاد کمک کمک از خواب بلند شدیم و متوجه شدیم فریادهای مردی است که خانمش در حال وضع حمل است اما پزشک و مامایی پیدا نمی‌کند. در نهایت با موتور به یکی از روستاهای اطراف رفتیم و با موتور پیرزن قابله‌ای را به صفرآباد آوردیم. معلوم نبود اگر آن موتور سیکلت در روستا نبود چه بر سر این خانواده می‌آمد.
یزدان‌پناه به محرومیت‌های روستای زرگ، خیارکال و چار شاهین در بخش لوداب اشاره کرد و گفت: این روستاها جاده خاکی و هموار ندارند و زنان باید برای رفتن به نزدیک‌ترین خانه بهداشت در روستای جلاب که در ۱۰ کیلومتری از این روستا قراردارد، نزدیک به دو ساعت از مسیرهای سخت عبور کنند تا به خانه بهداشت برسند.
وی بیان کرد: زندگی در روستاهای زرگ، خیارکال و چار شاهین بسیار تأسف‌برانگیز است؛ زیرا نه از اشتغال خبری هست و نه از بهداشت، آب سالم، راه، مسجد، کتابخانه و ... مردم هیچ امیدی برای ادامه زندگی در این روستاهای محروم ندارند.
این رزمنده جهادگر افزود: متأسفانه مسئولان روستاهای محروم را فراموش کرده‌اند. بسیاری از جوانان ما به‌دلیل نبود شغل به شهر مهاجرت کردند و در شهر نیز با شکست مواجه شدند و ناامیدتر و شکست خورده‌تر از گذشته به روستا بازگشتند یا اگر هم در شهر ماندند، مشغول مشاغل کاذب و نامناسب شدند.
یزدان‌پناه گفت: به علت نبود مسجد در روستای صفرآباد، خودم زمینی را وقف کردم و برای ساخت این مسجد از اهالی روستا کمک جمع کردم، هر کس در حد توان خودش برای ساخت این مسجد کمک کرد، البته به‌دلیل مشکلات مالی نیمه تمام مانده است و نیازمند عزیمت گروه جهادی برای تکمیل این مسجد هستیم.
-----------------------------------------
گزارش: فرشاد عالی
------------------------------------------