باز هم تفنگ

باکمی پژوهش وتحقیق درمی یابیم که در زمان های قدیم که مطلقا وسایل ارتباط جمعی وجود نداشت ،وقتی فردی فوت می کردند از تیراندازی برای خبر رساندن به سایرین و بستگان وطوایف همجوار،روستاهای مجاور استفاده می نمودند.
اما امروزه باتوجه به پیشرفت تکنولوژی و به مدداستفاده ازامکانات صوتی وتصویری نیازبه خبررسانی به وسیله صدای تفنگ نیست متاسفانه بارهاشنیده ایم که به علت تیراندازی درفلان مراسم خاکسپاری و یا عروسی فرد و یا افرادی یا زخمی شده اند و یافوت نموده اند.
اما با ریشه یابی تیراندازی و استفاده  ارسلاح  درمراسمات عزا به اینجا برمی خوریم که درگذشته وقتی شخصی برجسته ویاجوانی درایل وطایفه ای فوت می نمودند سایرین و بستگان فردفوت شده درسوگ او،به نشانه عزا،تفنگ های خود را سرازیر می نمودند و یا وارونه می کردند و هیچگونه تیراندازی دران مراسم انجام نمی گرفت.
ولی امروزه برعکس ان را شاهدیم  که متاسفانه این رسم خطرناک و به غلط درحال رواج و افتخارهم شده است.امابرای کمرنگ شدن تدریجی این رسم اشتباه و درعین حال خطرناک لازم است که فرهیختگان فرهنگی به میدان بیاییند و با دادن راهکارجایگزین به این رسم اشتباه پایان بدهند.
و همینطور به سایرتشریفات وچشم وهم چشمی هایی که این سال ها هم باب شده و هم مد پایان بدهند و ازساختن ویلا و سوییت والاجیق  برسرقبورجلوگیری نمایند.
---------------------
محمدفرزامی