اختلافی که شهر دوگنبدان را به تعطیلی کشاند

کبنا ؛متن ارسالی: جنگ زرگری که نه بلکه جنگی که حقیقی مابین شهردار و نماینده در پوشش اختلافات اعضای شورای شهر و شهردار دوگنبدان چند مدتی است بحث محافل سیاسی و رسانه‌ها گردیده و کمابیش شهر را به سوی تعطیلی کشانده است، دعوایی صرفاً سلیقه‌ای و فکری نیست بلکه دعوایی عمیق است که نماینده را واداشته تا با اهرم چندی از اعضای شورای شهر این مهم را برطرف کند. این مهم هم برکناری شهردار بدون اینکه هزینه‌ای سیاسی و قومی را برای او به دنبال داشته باشد، است. البته منشا این اختلاف و این پافشاری بر برکناری آنجایی عیان گشت که نماینده خیال می‌کرد رونق و زرق و برق و آبادانی های چشم نواز در شهر به واسطه بودجه‌های تخصیصی به شهرداری است اما وی این امر را در نظر نداشت که شهرداری شهر و بحث عمران و آبادی صرفاً بودجه نیست و توانایی مدیریتی است که آن را می‌چرخاند. اتفاقی که در دوران زینل زاده افتاد و تلاش شبانه روزی او را به واسطه بودجه‌های خود می‌دانست. و این خیال برای نماینده به وجود آمد که شهرداری با هر مدیری به فعالیت عمرانی خود آنجایی که بودجه را در اختیار داشته باشد، می‌تواند کار کند. ولی بعد از مدتی از روی کار آمدن ظفری، این تز که کار را در شهرداری، بودجه می‌کند برای همیشه مهر ابطال خورد و روشن گردید که توان مدیریتی هیچ گونه ارتباطی با بودجه ندارد. (نه اینکه مهم نباشد!)
البته برای مردم هم دیگر روشن گردید که اگر نخبگان مدیریتی در شهر به کار گرفته نشوند شهر روی اقیانوسی از بودجه‌های تخصیص یافته هم خوابیده باشد، اتفاقی نخواهد افتاد. این امر در دوران شهرداری زینل زاده مشاهده شد که در آن دوران در غبار شانتاژ های تبلیغاتی پنهان ماند و توان مدیریتی وی را بودجه‌های کذایی می‌دانستند که نماینده می‌آورد! اما در این مدت برای عموم روشن گردید که پیشرفت شهر علاوه بر پول به مردانی همچون زینل زاده‌ها احتیاج خواهد داشت.
ضمن اینکه در نبود مدیریتی کاردان که نماینده هم به آن اعتراف کرد و در نامه‌های اخیرش به آنها اشاره کرد هزینه کرد برخی از پولها نامعلوم می‌گردد.
----------------------------
رضا اکبرپور