مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛ محمدامین محمدی
به نام خداوند لوح و قلم
از ماست که برماست.
بعضی از ما ایرانیان، افرادی هستیم که علیرغم تجارب قبلی و نص صریح آیات قرآن مبنی بر درس گرفتن از حوادث گذشته، عبرت نمی گیریم.
سال ۱۳۹۵با تمام تلخی و شیرینی به پایان رسید. سالی که به مراتب تلخی آن بر شیرینیاش پیشی میگرفت. اما آن گونه که در حال پیش رفتن هستیم، میبینیم که اری،این تلخی پایانی ندارد که ندارد.
ریزش و اتش سوزی ساختمان پلاسکو، تصادف قطار سمنان-مشهد، واژگونی اتوبوس و چندین مورد ریز و درشت دیگر کافی نبود تا اینکه معدن گلستان هم فرو ریخت و اخیرا هم شاهد بودیم که کارخانه فولاد یاسوج و تعدادی از هموطنانمان در آتش بی تدبیری مدیران، مسئولین و کارفرمایان سوختند.
مگر عامل آتش سوزی پلاسکو چیزی بجز بیتوجهی به ساختمان کهنه و پنجاه سالهای بود که نتیجهاش پرپر شدن مردم و سرمایهی شان و از همه مهمتر از دست دادن آتش نشانان فداکارمان بود؟
مگر مشخص نشد که عامل تصادف مرگبار دوقطار، بیدقتی و سهل انگاری مسئولین راه آهن بود؟
جز ضعف مدیریتی، مدیران و کارفرمایان، جه چیزی می توانست عامل سقوط معدن گلستان باشد؟
تمام موارد بالا کم نبود تا بر اثر بیتدبیری و عدم توجه به تخصص در واگذاری پروژه های کلان به افرادی که به فکر منافع مالی خود هستند، تعدادی از هم استانی هایمان گرفتار حریق و فولاد مذاب شوند.
کارگرانی که برای کسب لقمه ای حلال مجبور بودند تا بدون ابزار کار مناسب (لباس ضد اتش سوزی، کفش ایمنی ، دستکش و...)در حرارتی بیش از ۴۵ درجه سانتی گراد کار کنند،ان هم بدون بیمه (که بعضا در بعضی محافل نقل شده است.)
از گفتن این کلام شرمسارم. اما "«از ماست که برماست».چرا که زیر بار هر کاری میرویم.چرا که جدا از درس نگرفتن مسئولانمان،خودمان نیز از وقایع درس نمی گیریم.
کارفرمای گرامی!
مدیر عزیز!
مسئول محترم!
بیایید برای نشنیدن صدای ضجه کودک ۲سالهای که پدر خود را از دست داده است، برای ندیدن مادر و حالا سرپرست خانواری که تنها یاورش را در کوره مذاب فولاد می بیند و برای جلوگیری از وقوع چنین حوادثی، به حداقل سود راضی باشید تا شب های پیش رو با وجدانی آسوده بخوابید!!!
بنده نیز به نوبه خودم و از طرف جامعه فرهنگی استان، این ضایعه سوزناک را به تمام مردم ایران،بالاخص هم استانی ها،خانواده های مجروحین و مرحومین تسلیت عرض می نمایم و از خداوند برای باقی بازماندگان طلب صبر دارم.
والسلام علی من اتبع الهدی
*کارشناس اموزش ابتدایی
به نام خداوند لوح و قلم
از ماست که برماست.
بعضی از ما ایرانیان، افرادی هستیم که علیرغم تجارب قبلی و نص صریح آیات قرآن مبنی بر درس گرفتن از حوادث گذشته، عبرت نمی گیریم.
سال ۱۳۹۵با تمام تلخی و شیرینی به پایان رسید. سالی که به مراتب تلخی آن بر شیرینیاش پیشی میگرفت. اما آن گونه که در حال پیش رفتن هستیم، میبینیم که اری،این تلخی پایانی ندارد که ندارد.
ریزش و اتش سوزی ساختمان پلاسکو، تصادف قطار سمنان-مشهد، واژگونی اتوبوس و چندین مورد ریز و درشت دیگر کافی نبود تا اینکه معدن گلستان هم فرو ریخت و اخیرا هم شاهد بودیم که کارخانه فولاد یاسوج و تعدادی از هموطنانمان در آتش بی تدبیری مدیران، مسئولین و کارفرمایان سوختند.
مگر عامل آتش سوزی پلاسکو چیزی بجز بیتوجهی به ساختمان کهنه و پنجاه سالهای بود که نتیجهاش پرپر شدن مردم و سرمایهی شان و از همه مهمتر از دست دادن آتش نشانان فداکارمان بود؟
مگر مشخص نشد که عامل تصادف مرگبار دوقطار، بیدقتی و سهل انگاری مسئولین راه آهن بود؟
جز ضعف مدیریتی، مدیران و کارفرمایان، جه چیزی می توانست عامل سقوط معدن گلستان باشد؟
تمام موارد بالا کم نبود تا بر اثر بیتدبیری و عدم توجه به تخصص در واگذاری پروژه های کلان به افرادی که به فکر منافع مالی خود هستند، تعدادی از هم استانی هایمان گرفتار حریق و فولاد مذاب شوند.
کارگرانی که برای کسب لقمه ای حلال مجبور بودند تا بدون ابزار کار مناسب (لباس ضد اتش سوزی، کفش ایمنی ، دستکش و...)در حرارتی بیش از ۴۵ درجه سانتی گراد کار کنند،ان هم بدون بیمه (که بعضا در بعضی محافل نقل شده است.)
از گفتن این کلام شرمسارم. اما "«از ماست که برماست».چرا که زیر بار هر کاری میرویم.چرا که جدا از درس نگرفتن مسئولانمان،خودمان نیز از وقایع درس نمی گیریم.
کارفرمای گرامی!
مدیر عزیز!
مسئول محترم!
بیایید برای نشنیدن صدای ضجه کودک ۲سالهای که پدر خود را از دست داده است، برای ندیدن مادر و حالا سرپرست خانواری که تنها یاورش را در کوره مذاب فولاد می بیند و برای جلوگیری از وقوع چنین حوادثی، به حداقل سود راضی باشید تا شب های پیش رو با وجدانی آسوده بخوابید!!!
بنده نیز به نوبه خودم و از طرف جامعه فرهنگی استان، این ضایعه سوزناک را به تمام مردم ایران،بالاخص هم استانی ها،خانواده های مجروحین و مرحومین تسلیت عرض می نمایم و از خداوند برای باقی بازماندگان طلب صبر دارم.
والسلام علی من اتبع الهدی
*کارشناس اموزش ابتدایی