دو بیماری خاص که کلیه‌ها را از کار می‌اندازد

دیابت، بیماری کلیوی و فشار خون بالا اغلب به عنوان عوارض سلامتی جداگانه در نظر گرفته می‌شوند، اما در حقیقت، آن‌ها به هم مرتبط هستند و بیشتر همراه و همزمان با هم بروز می‌کنند. بنابراین پیشگیری و تشخیص زودهنگام این سه بیماری می‌تواند از بروز عوارض جدی بر کلیه و سلامت بدن جلوگیری کند.
این سه بیماری خطرناک می‌توانند به طور خاموش به اندام‌های حیاتی مانند قلب، کلیه‌ها و رگ‌های خونی آسیب برسانند و خطر عوارض جدی مانند نارسایی قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهند. به گزارش تایمز آف ایندیا، قند خون بالای ناشی از دیابت می‌تواند به رگ‌های خونی آسیب برساند و منجر به آسیب کلیوی و افزایش فشار خون شود که به نوبه خود عملکرد کلیه را بدتر می‌کند. درک چگونگی تأثیر این شرایط بر یکدیگر برای تشخیص زودهنگام، پیشگیری و مدیریت مؤثر ضروری است و به افراد کمک می‌کند تا سلامت طولانی مدت خود را حفظ کنند و خطر پیامدهای تهدیدکننده زندگی را کاهش دهند. اما ارتباط دیابت، فشار خون و یماری مزمن کلیوی چیست؟ در ایتدا بیایید به طور مجزا نگاهی به این بیماری‌ها داشته و سپس ارتباط آن‌ها را بررسی کنیم.

دیابت

دیابت یک اختلال متابولیک است که در آن بدن یا انسولین کافی تولید نمی‌کند یا نمی‌تواند از آن به طور مؤثر استفاده کند. در نتیجه، گلوکز در خون تجمع می‌یابد و به مرور زمان به رگ‌های خونی و اندام‌ها آسیب می‌رساند. قند خون بالای طولانی مدت می‌تواند منجر به عوارضی مانند آسیب عصبی، از دست دادن بینایی و بیماری کلیوی شود.

بیماری مزمن کلیه (CKD)

کلیه‌ها مواد زائد و مایعات اضافی را از خون فیلتر می‌کنند. در بیماری مزمن کلیه، این فرآیند فیلتراسیون به دلیل آسیب به واحدهای فیلترکننده کوچک به نام نفرون‌ها مختل می‌شود. هنگامی که این فیلترها از کار می‌افتند، سموم در خون تجمع می‌یابند و بر سلامت کلی تأثیر می‌گذارند و خطر مشکلات قلبی و عروقی را افزایش می‌دهند.

فشار خون بالا

فشار خون بالا یا هایپرتنشن زمانی رخ می‌دهد که فشار خون به دیواره‌های شریان‌ها به طور مداوم بسیار زیاد باشد. با گذشت زمان، این امر به شریان‌ها و اندام‌های حیاتی مانند قلب، مغز و کلیه‌ها آسیب می‌رساند. هایپرتنشن به عنوان قاتل خاموش شناخته می‌شود زیرا اغلب تا زمانی که آسیب عمده‌ای رخ ندهد، هیچ علامتی ندارد.

این سه بیماری چگونه به هم مرتبط هستند؟

این سه بیماری رابطه‌ نزدیک و چرخه‌ای دارند؛ هر کدام می‌توانند دیگری را تحریک یا بدتر کنند. دیابت می‌تواند منجر به بیماری کلیوی و فشار خون بالا شود. وقتی سطح قند خون بالا باقی بماند، به رگ‌های خونی کوچکی که کلیه‌ها را تغذیه می‌کنند آسیب می‌رساند. این امر توانایی آن‌ها را در فیلتر کردن مواد زائد کاهش می‌دهد و منجر به بیماری کلیوی دیابتی می‌شود. در عین حال، آسیب رگ‌های خونی در سراسر بدن می‌تواند شریان‌ها را سفت کند و باعث فشار خون بالا شود. بر اساس گزارش انجمن قلب آمریکا، دیابت می‌تواند رگ‌های خونی کوچک را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به فشار خون بالا و بیماری کلیوی شود با بدتر شدن هر دو بیماری، آن‌ها به یکدیگر متصل می‌شوند و آسیب به اندام‌ها را تسریع می‌کنند.

مدیریت و پیشگیری

مدیریت مؤثر نیازمند یک رویکرد جامع و چندلایه است که شامل تغییر سبک زندگی، نظارت منظم و داروهای مناسب باشد.

سبک زندگی سالم

یک سبک زندگی سالم برای هر سه بیماری مفید است:
وزن سالم خود را حفظ کنید: حتی کاهش ۵ تا ۲۰ درصد از وزن بدن می‌تواند کنترل قند خون را بهبود بخشد و فشار روی کلیه‌ها را کاهش دهد.
یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید: میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین بدون چربی را در اولویت قرار دهید. نمک را کاهش دهید و از غذاهای فرآوری شده اجتناب کنید.
فعال بمانید: حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش متوسط در هفته را هدف قرار دهید.
ترک سیگار: سیگار کشیدن رگ‌های خونی را تنگ می‌کند و فشار خون و عملکرد کلیه را بدتر می‌کند.
الکل مصرف نکنید: با ترک الکل خطر دیابت، بیماری‌های قلبی و عوارض کبدی و کلیوی در شما کاهش می‌یابد.

کنترل قند و فشار خون

برای افراد مبتلا به دیابت، حفظ HbA۱c در محدوده هدف، کلید کاهش آسیب کلیوی است. نظارت منظم بر فشار خون (هم در خانه و هم در کلینیک) درمان به موقع را تضمین می‌کند.

غربالگری منظم

آزمایش فشار خون و گلوکز، آزمایش‌های عملکرد کلیه و سطح آلبومین ادرار ارزیابی پروفایل لیپید و قلب که از معاینه‌های روتین محسوب می‌شوند، حیاتی هستند. مدیریت بیماری‌های مزمن مرتبط با هم نیاز به هماهنگی بین متخصصان متعدد، از جمله پزشک عمومی، متخصص غدد درون ریز، متخصص نفرولوژی و متخصص قلب و عروق دارد. انجمن قلب آمریکا (AHA) توصیه می‌کند که بیماران با حفظ ارتباط بین همه ارائه دهندگان خدمات درمانی، نقش فعالی ایفا کنند. شما باید رئیس کمیته مراقبت‌های بهداشتی خود باشید و مطمئن شوید که همه با شما در مرکز ارتباط برقرار می‌کنند. فشار خون، قند خون و نتایج آزمایش خود را پیگیری کنید. از پرسیدن از پزشکان خود در مورد چگونگی تأثیر درمان‌ها بر کلیه‌ها یا قلب خود دریغ نکنید.