پسر پزشکیان: رئیسجمهور را ضعیف نشان ندهید / باید ضربه بزنیم،داد بزنیم و ... / الان وقت لالایی خواندن نیست
1 آبان 1404 ساعت 15:11
پسر رئیس جمهور نوشت: رییسجمهور برنامه دارد، افق دارد، امید دارد و با تمام قدرت و توان تلاش میکند؛ اما به دلیل ضعف ما (بخش رسانهای و روابطعمومی) فهم درستی از دیدگاهها و برنامههای رییسجمهور حاصل نشده است.
پسر رئیس جمهور نوشت: رییسجمهور برنامه دارد، افق دارد، امید دارد و با تمام قدرت و توان تلاش میکند؛ اما به دلیل ضعف ما (بخش رسانهای و روابطعمومی) فهم درستی از دیدگاهها و برنامههای رییسجمهور حاصل نشده است.
شنبه ۲۶ مهر روزنامه وطنامروز در صفحه اول و دوم مطلبی منتشر کرده با قلم آقای محمد رستمپور با این عنوان: نگاهی به پیامدهای ضعیفنماییهای مسعود پزشکیان
آقای رییسجمهور! بس کنید
چند تا نکته درباره یادداشت فوق قابل تامل است:
۱-در یک جایی از یادداشت به سخنان رهبری اشاره کرده که «دوستانی از مسوولان کشور که با مردم حرف میزنند، راوی قدرت و امکانات کشور باشند...». مسوول چه کسی است؟ هر کس که میفهمد به اندازهای که میفهمد، مسوول است. اگر نویسنده متوجه حرف رهبری شده است و خود را تابع رهبری میداند، همین کاری که میکند خلاف نظر رهبری است، چون میخواهد رییسجمهور را ضعیف نشان بدهد. اشکال و ضعفهای رییسجمهور را به خیال خود گوشزد میکند. همانطور که در یادداشت قبلی گفتم نقد حتما خوب است و باید از آن استقبال شود. اما خوبتر آن است که منتقد به نقد خودش باور داشته باشد و به آن عمل کند.
۲- «ضعیفنمایی» یعنی دروغگویی. یعنی از خود ضعیفهایی نشان بدهیم که نداریم. تیتر انتخاب شده منصفانه نیست. رییسجمهور ضعیفنمایی نکرده، بلکه ضعفهایی را که وجود دارد، بیان کرده است. وقتی ما بحران آب در کشور داریم و بدون مشارکت مردم امکان عبور از بحران را نداریم، انتظار دارند بگوییم ما در آب خیلی پیشرفته هستیم و نگران نباشید مشکلی وجود ندارد؟ وقتی مشکل انرژی داریم، وقتی مردم مشکل معیشتی دارند و ناراحت و ناراضی هستند، همه چیز مرتب است؟
۳- قبول وجود ضعف و اشکال گام اول اصلاح است. کسی که اشکالات و ضعفهایش را قبول نمیکند اصلا برای اصلاح اقدام نمیکند. یکی از مهمترین اشکالات حکمرانی ما تا به امروز این بوده که حقایق را صادقانه با مردم طرح نکردهایم یا از اساس کتمان کردهایم. باید بدانیم که در چه شرایطی هستیم تا واکنش خود را با شرایط موجود تطبیق بدهیم. اکنون زمان لالایی گفتن نیست، زمان بیدار شدن است.
۴- نکته دیگر اختلاف در پارادایمهای فکری است که باید در یک یادداشت مجزا به آن بپردازم. بهطور خلاصه پارادایم فکری دوستانی که نقد کرده و دولت را به بیبرنامگی یا بیعملی متهم میکنند با پارادایم فکری رییسجمهور فرق دارد. رییسجمهور برنامه دارد، افق دارد، امید دارد و با تمام قدرت و توان تلاش میکند؛ اما به دلیل ضعف ما (بخش رسانهای و روابطعمومی) فهم درستی از دیدگاهها و برنامههای رییسجمهور حاصل نشده است.
رییسجمهور به این قائل است که برای حل مشکلات؛
۱- باید از همه ظرفیتهای حاکمیتی استفاده شود. دولت، مجلس، قوه قضاییه، سپاه، بسیج، حوزه، دانشگاه، روحانیت، هیاتهای مذهبی و ...
۲- مردم صاحب کشورند و دلسوز به خود و سرنوشت خود هستند و بدون همکاری و کمک آنها مشکلات کشور حل نمیشود. پس باید پای کار بیایند و مشارکت کنند.
۳- با نقشههای تکراری و روشهای تکراری نمیتوان به نتایج متفاوت رسید.
برای اینکه این موتورها روشن و حرکت ایجاد شود باید ضربه بزنیم، داد بزنیم و یک جاهایی هل بدهیم. ماشینها خودشان باید راه بروند. دولت قرار نیست ماشینها را بکشد.
کد مطلب: 505329