خاطره شیرین اژه‌ای از کهگیلویه و بویراحمد

کبنا ؛حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای در سی‌ویکمین سفر استانی خود از بدو تصدی ریاست دستگاه قضا، در سفری رسمی و در رأس هیئت عالی قضائی، بدون پروتکل‌های مرسوم تشریفاتی، وارد یاسوج شد و در فرودگاه یاسوج مورد استقبال مسئولان استانی قرار گرفت.
به گزارش کبنا، حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای امروز سه‌شنبه در جریان سفر به استان کهگیلویه وبویراحمد، در دانشگاه یاسوج حاضر شد تا با دانشجویان و جوانان به صورت مستقیم و بدون‌واسطه به گفتگو و تبادل نظر بپردازد.
حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای طی سخنانی در این نشست دانشجویی با بیان اینکه خاطرات خوشی از استان کهگیلویه و بویراحمد که هیچ‌وقت آنها را فراموش نکرده‌ام، گفت: نخستین مکانی که برای تبلیغ طلبگی در دهه پنجاه به آنجا عزیمت کردم، روستایی در استان کهگیلویه و بویراحمد بود [روستای مارین]؛ من خاطرات خوشی از آن ایام دارم؛ فلذا به نوعی به استان شما احساس دِین دارم.

به گزارش کبنا، جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و مردم‌شناسی مارین که به ماسوله جنوب ایران شهرت دارد این روستا را به عروس گردشگری شهرستان گچساران تبدیل کرده است.
خانه‌های پله‌ای، چشمه سار‌های طبیعی، باغ‌های میوه، آب و هوای دلپذیر و چشم انداز‌های زیبا از جذابیت‌های طبیعی روستای مارین محسوب می‌شود اما طبیعت همه ظرفیت‌های این سرزمین بکر و رویایی نیست بلکه حفظ سنت‌های گذشتگان از سوی بومیان در کنار راه سلطنتی شوش به تخت جمشید و بیشاپور (در دوره هخامنشیان) که از هفت کیلومتری این روستا می‌گذرد اینجا را منطقه‌ای خیال‌انگیزی برای گردشگری کرده است.
مارین در میان سه کوه خامی، دیل و دلی گنج محصور شده و در شیب ملایم دره قرار دارد واحد‌های مسکونی در یک یا دو طبقه ساخته شده‌اند و پشت بام خانه حیاط خانه دیگری است و همین ویژگی روستا را به ماسوله شبیه کرده است.
معماری روستا متشکل از سقف‌های مسطح، ایوان، پنجره‌های کوچک و دیوار‌های قطور است که از مصالحی چون سنگ، خشت، گل، آجر و تیر‌های چوبی ساخته شده جذاب‌ترین ویژگی روستاست که در نگاه نخست هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند.
به روستا که وارد می‌شوی کوچه‌های کم عرض تا آنجایی که خودرو به سختی تردد می‌کند، عبور چهارپایانی چون الاغ و گاو و بوی خاک آب خورده نویدبخش سفر به دوران‌های گذشته برای گردشگران است.
نغمه پرندگان، صدای چهارپایان، آسمان آبی با تکه‌های سفید ابر، محیطی آرام بدون دود و دم خودرو‌ها و آلودگی هوا بخشی از تجربه‌های مسافرانی است که به مارین سفر می‌کنند.
جاذبه‌های مردم‌شناسی و مذهبی
وجود بقعه متبرکه امامزاده بی‌بی حمیده خاتون(س) از نوادگان امام موسی کاظم(ع) در کنار این روستا بر جذابیت این منطقه افزوده و گردشگران در بدو ورود به روستای مارین به زیارت این بانوی بزرگوار مشرف می‌شوند.
پوشاک زنان روستا که طرح‌ها و رنگ‌های متنوع و زیبایی دارد و مشتمل بر دستمال لاکی یا چارقد لاکی به رنگ مشکی، لچک، دستمال دور سر، دلگ (کت زنانه)، جومه (پیراهن) تنبان دامن پرچین و بلند، مناگیر (دستبند) است نشان دهنده حفظ اصالت مردمان این سرزمین در قرن بیست و یکم است.
قدم زدن در روستای مارین در بامدادان، نزدیکی‌ها ظهر یا غروب در حالی که بوی غذا‌های محلی آب گوشت، آش کارده، آش دوغ، و نان محلی شامه نوازی می‌کند بسیار لذت بخش است.
گویش خاص اهالی که به ویژه در سخن گفتن سالمندان مشهور است از جذابیت‌های دیگری است که نمونه آن را تنها می‌توان در روستای دیل از توابع شهرستان گچساران مشاهده کرد.
جاذبه‌های تاریخی
یکی دیگر از جاذبه‌های روستاگردی دانستن پیشینه تاریخی آن سرزمین است که گردشگر بداند پا جای قدم چه کسانی می‌گذارد؟
روستای مارین یکی از روستا‌های تاریخی ایران است که راه سلطنتی شوش به تخت جمشید و بیشاپور (در دوره هخامنشیان)، از هفت کیلومتری این روستا عبور می‌کرده است.
موقعیت خاص روستای مارین، در دوره هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان سبب احداث قلعه‌های متعدد راهبانی در حوزه نفوذ این روستا شده است.
پسته کوهی سوغات خوشمزه مارین
از آنجا که غذا‌ها و خوراکی‌ها از تجربه‌های منحصر به فرد گردشگری هر منطقه‌ای محسوب می‌شود پسته کوهی سوغات خوشمزه مارینی هاست.
مردان این روستا برای چیدن دانه‌های بنه به دل کوه‌زده و از درختان دانه‌های کوچک این میوه جنگلی را می‌چینند، بانوان مارینی نیز ابتدا دانه‌های کوچک میوه‌های جنگلی را بر روی پارچه‌ای تمیزی پهن کرده و بعد از خشک شدن آن را در هاون چوبی یا سنگی ( در زیان محلی، سِرکو) میریزند و می‌کوبند و سپس بنه‌ها را الک کرده، شسته و سپس آن را درون دیگ میریزند و به مدت ۲ ساعت می‌پزند تا مغز سبز رنگ آن سیاه و پخته شود.
در مرحله بعد دوباره بنه‌ها را درون سِرکو می‌کوبند و بعد از کوبیدن آنان را می‌شویند تا پوست آن کنده شود و باز به مدت یک ساعت زیر آفتاب قرار می‌دهند و سپس بنه‌ها را درون تابه بزرگ و با حرارت بو می‌دهند و این کار به صورت دستی و به وسیله سنگ‌های صاف انجام می‌شود که جذابیت زیادی برای جذب گردشگران دارد.
در مرحله بعد مغز و پوسته‌های بنه که با هم مخلوط شده با دست یا الک جدا می‌کنند و مغز بنه آماده می‌شود و در مرحله آخر به مغز‌ها مقداری آب و نمک اضافه می‌کنند و در یخچال می‌گذارند و بعد از سرد و مزه‌دار شدن این آجیل خوشمزه آماده خوردن می‌شود.
دیگر سوغاتی‌های اهالی روستای مارین صنایع دست بافت، انار، رب انار، کره، ماست، روغن، کشک و دوغ محلی است.
چرایی نامگذاری روستا
بزرگان روستای مارین می‌گویند که در روزگاران کهن در آبادی‌های اطراف روستا «مار» فراوان وجود داشته است اما در این روستا به دلیل آب و هوای خاص خود تعداد کمتری مار بوده و به همین دلیل نام روستا را مارین نهاده‌اند، در واقع مردم این آبادی به گویش خود می‌گفتند که در این آبادی «مار نی» یعنی مار وجود ندارد در دوره‌های بعدی اسم این روستا به مارین تغییر یافت.
مارین مستعد صنعت گردشگری
رئیس میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کهگیلویه و بویراحمد گفت: روستای مارین منحصر به فرد منطقه گردشگری طبیعی این شهرستان است اما هیچ گونه زیرساخت اقامت شبانه برای گردشگران ندارد.
رحیم خردمند افزود: این روستا از معدود مناطق گچساران است که با توجه به نزدیکی به دشت دیل، سد کوثر و جاذبه‌های بکر در بیشتر روز‌های سال می‌تواند پذیرای گردشگران باشد به همین سرمایه‌گذاران می‌توانند با راه‌اندازی اقامتگاه‌های بومگردی ضمن فراهم کردن رفاه بیشتر مسافران درآمدزایی کنند.
وی تأکید کرد: وجود باغستان‌های میوه، نزدیکی به شالیزار‌های برنج، داشتن آب و هوایی مفرح در دل یک منطقه گرمسیری، دارا بودن سوغات محلی خاص مانند مغز بنه و تولیدات دامی، بافت پلکانی خانه‌های روستا و زندگی بکر و کاملاً سنتی اهالی سرمایه‌گذاری برای خدمات گردشگری در روستای مارین را به صرفه کرده است.
خردمند عنوان کرد: در صورت رونق صنعت گردشگری در روستای مارین محصولات تولیدی مردم روستا در زمینهٔ صنایع‌دستی، غذا‌های محلی، روغن محلی و محصولات باغی نیز بدون دخالت دلالان به فروش می‌رسد که این امر باعث شکوفایی اقتصاد منطقه خواهد شد.
روستای مارین در ۳۶ کیلومتری شمال شهر دوگنبدان مرکز گچساران قرار دارد.