روستای آب توت واقع در دهستان لیشتر گچساران، با 200 هکتار باغ، قطب باغداری شهرستان گچساران است، که هر ساله برای کارگران و افراد روستا اشتغال زایی خوبی داشته است، ولی متأسفانه به دلیل مشکلات کم آبی، به انجام نرسیدن طرح آبرسانی دشت مور و وجود دست دلالان، نبود صنایع تبدیلی، سردخانه و واحدهای آبلیموگیری، زحمت باغداران این روستا آنگونه که باید و شاید به ثمر نمی نشیند.  از سالهای پیش حرف طرح آبرسانی سد کوثر به دشت مور زده شده ولی این طرح به دلیل نبود بودجه به سرانجامی نرسیده است.
به گزارش کبنانیوز، وقتی که محصول لیمو در گچساران و باشت زیاد می شود، کیفیت خوبی دارد و می توان سرمایه گذاری خوبی روی آن کرد، متأسفانه بدون سرمایه گذاری و بدون فکر مسئولان، این محصولات به ثمر نمی نشیند، و اینگونه می شود که باغداران روستای آب توت درختهای لیموی خود را زیر تیغ اره برقی می برند.
حیدری نماینده باغداران روستای آب توت در خصوص مشکلات تولیدات محصول لیمو در گچساران در گفت و گو با خبرنگار کبنا گفت: شنیدن کی بود مانند دیدن، ما همین مشکل را در مورد زیتون ها داشتیم، پارسال اره برقی گذاشتند و تمام زیتون ها را بریدند، الان نوبت لیموها است، چون بازار فروش خوبی نداشتند و دخل و خرجشان به هم نمی خورد.
حیدری اظهار کرد: چند روز پیش درخت های یکی از باغ ها را درآوردند، 500 درخت داشت، بقیه هم همین کار را می کنند.
حیدری در پاسخ به اینکه «چرا درخت ها را از بین می برند»، گفت: امسال حساب و کتاب کردند و دیدند که پرتقال و نارنگی حداقل اگر قیمتش کمتر باشد ولی راحتتر برداشت محصول می شود، راحتتر به بهبهان و اهواز می رود. لیمو اگر یک روز ماند خراب می شود.
هر سال صادرات لیمو بود، راحتتر از مرز رد می شد، امسال نمی دانیم دولت تغییر کرده یا بخاطر کرونا این مسائل پیش آمده، ولی کسی به جز دلال سودها را نمی برد. باغدارها سودی نمی برند.
وی گفت: دلال نشسته توی مغازه اش، بار ده تن بیاید، یک تن بیاید، فرقی برایش نمی کند، بدون استهلاک، بدون باربری، بدون سرما و گرما و زحمت باغداری، سودش را می برد. شیره را آنها مکیدند.
وی گفت: من 70 اصله داشتم، 13 و نیم میلیون تومان کارگری اش شد، 58 میلیون تومان فروش داشت، 7 میلیون خرج باربری داشت.
حیدری اظهار کرد: بزرگترین باغدارمان امسال 100 میلیون فروخت، درحالی که سال گذشته 800 میلیون فروخت. فقط 60 میلیون تومان کارگری اش شده بود، خودش ماشین هم داشت و لیمویش را به آبادان برد، نزدیک مرز بود و راحت فروخت. حالا چه تغییر و تحولاتی صورت گرفته و این مشکلات پیش آمده است!
حیدری در خصوص مشکلات باغداران آب توت در خصوص اینکه «مردم آب توت به سمت باغداری رفته اند» گفت: اولین مشکل ما بی آبی است. 5 حلقه چاه آهکی داشتیم که 3 چاه خشکیده است، دو چاه دیگر هم خیلی آب ندارند، زمان نماینده قبلی کارهایی می کرد، کارهای خوبی می کرد، و بالاخره مشکلمان هر طوری که بود رفع می شد. این درخت ها نان مردم است. مردم الان دامداری دارند ولی آنطور که باشد نیست و کم شده، مردم به سمت باغداری رفته  اند.
حیدری بیان کرد: قطب باغداری را در این منطقه داریم، از نظر کیفیت بهترین محصول لیمو، پرتقال، و نارنگی را دارند.
آب توت مدت زیادی متروک بود ولی مردم چند سالی می شود که دوباره مهاجرت معکوس به روستا داشته اند و این نشاندهنده این است که مردم علاقه به تولیدات کشاورزی و باغداری دارند، حیدری می گوید: مردم اینجا همگی شاغل هستند، و شهرنشین هستند، ولی به دنبال پشت میز نشینی نیستند، در روستا اشتغال زایی زیادی شده بود. از شهرستان کهگیلویه، گچساران، نیروهای افغانی، روزانه چند صد نفر در 200 هکتار باغ مشغول به کار بوده اند. 
وی به مشکل طرح آبرسانی دشت مور اشاره کرده و افزود: لیمو هم نباشد، آنقدر مردم در این کار خبره شده اند، می توانند خودشان کار انجام دهند و بازاریابی شان را انجام دهند. حرف طرح دشت مور را بیشتر از 20 سال است که می زنند ولی به سرانجام رسیدن آن عزم زیادی می خواهد.
حیدری در پاسخ به اینکه «نماینده چقدر پیگیر بوده است» گفت: نماینده جدید کمتر از یک ماه پیش اینجا آمده است، قول هایی داده اند، ولی این خط لوله و طرح آبرسانی دشت مور مشکلش با این قول ها فکر نمی کنم حل شود، امیدواریم که کاری بکنند.
حیدری گفت: قصد داشتند پیمانکار را خلع ید کنند، ولی آیا با خلع ید شود کار انجام می گیرد؟ خلع ید نه دردی از ما دوا می کند و هم اینکه پیمانکار راحت می شود، اینها باید پیمانکار را حمایت کنند، سنگ جلوی پایش را بردارند تا کار انجام بگیرد، وگرنه خلع ید فایده ای نه برای ما دارد و نه برای طرح آبرسانی.
وی اظهار کرد: تنها معضل ما فعلا آب است.

خبرنگار: سیده زهرا حسینی فر

کبنانیوز