تاریخ انتشار
پنجشنبه ۱۸ شهريور ۱۴۰۰ ساعت ۰۰:۳۳
کد مطلب : ۴۳۸۷۷۸
ایمان محمدپور فتح فعال سیاسی گچساران:
آقای حسینی‌پور این معنی مبارزه با فساد را نمی‌دهد / هر جا دست می‌گذاری به اصحاب قدرت می‌رسی
۰
کبنا ؛ایمان محمدپور فتح از فعالین سیاسی شهرستان گچساران در مطلبی به پست اینستاگرامی سید ناصر حسینی‌پور نماینده مردم شهرستان‌های گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی پیرامون واگذاری اراضی ملی به افراد واکنش نشان داد و نوشت: جناب آقای حسینی نماینده گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی دست روی موضوعی گذاشته‌اند که ما بارها فریاد زدیم و گوش کسی بدهکار نبود، دلیل هم داشت.
بیشتر بخوانید:
سیدناصر حسینی‌پور: تکلیف واگذارکنندگان و دریافت‌کنندگان زمین‌ها را روشن خواهیم کرد
به گزارش کبنا، محمدپور فتح در ادامه آورده است؛ دلیلش هم این بود که هر نقطه این شهر دست بگذاری، تهش می‌رسی به اصحاب قدرت در هر دو طیف سیاسی...
حال ضمن تشکر از جناب حسینی بابت طرح این موضوع، ذکر یک نکته خالی از لطف نیست..
قبل از هر چیزی صحه می‌گذاریم بر حرف آقای حسینی‌پور که زمین‌های منابع ملی زیادی از محدوده پلیس راه گچساران شیراز تا حوزه کمربندی، جاده پازنان تا اولین جاده فرعی مربوط به شرکت نفت، مجدد محدوده کمربندی تا روبروی جاده پتروشیمی، محدوده خنگ و بنار و کارخانه روغن، ابتدای جاده دیل به سمت روستای اسلام آباد، تنگه روبرو جاده بید زرد، بخشی از زمین‌های محدوده آبگرمو و خیلی جاهای دیگه جهت اجرای طرح‌های اشتغالزایی واگذار شده است و اکثراً سند مالکیت هم گرفته‌اند و بعید می دانم بتوان این زمین‌ها را پس گرفت.
البته زمین‌های شهری زیادی هم با کاربری‌های فرهنگی و آموزشی واگذار شده‌اند و بعدها تغییر کاربری داده شده و یا در مسیر انجام امور اداری تغییر کاربری هستند.
اما بحث اصلی آنجاست که آقای حسینی‌پور در لوای مبارزه با فساد موضوع مذکور را طرح کرده‌اند و در ادامه اشاره کرده‌اند که هدفشون از پرداختن به این موضوع، نبود زمین جهت واگذاری به سرمایه گذاران جدید برای اجرای طرح‌های اشتغال زایی بوده است! این یعنی اینکه آقای حسینی‌پور هم قرار است از این یکی بگیرد و به آن دیگری واگذار کند که مثل قبلی‌ها که قرار بود طرح اجرا کنند و زمین گرفتن، قرار است طرح اجرا کند!
واضح و روشن است که از این دست گرفتن و به آن دست واگذار کردن، نه تنها معنی مبارزه با فساد نمی‌دهد، بلکه دقیقاً ادامه راه گذشته و کمک به فساد و رانت خواری است..
موضوع وقتی جالب‌تر میشود که نه قبلی‌ها به قول آقای حسینی در طی سالهای گذشته و نه آقای حسینی در حال حاضر، به این موضوع توجه نکرده‌اند که وقتی شهرک‌های صنعتی با زیر ساخت کامل جهت اجرای طرح‌های صنعتی و اشتغالزا آماده شده‌اند، چه دلیلی دارد که فلان سرمایه گذار دنبال گرفتن زمین‌های منابع ملی باشد؟
آیا غیر از این است که اینها هم مثل قبلی‌ها صرفاً دنبال گرفتن زمین هستن، نه اجرای طرح و اشتغالزایی؟
بیشتر بخوانید:
سیدناصر حسینی‌پور: تکلیف واگذارکنندگان و دریافت‌کنندگان زمین‌ها را روشن خواهیم کرد
به گزارش کبنا، محمدپور فتح در ادامه آورده است؛ دلیلش هم این بود که هر نقطه این شهر دست بگذاری، تهش می‌رسی به اصحاب قدرت در هر دو طیف سیاسی...
حال ضمن تشکر از جناب حسینی بابت طرح این موضوع، ذکر یک نکته خالی از لطف نیست..
قبل از هر چیزی صحه می‌گذاریم بر حرف آقای حسینی‌پور که زمین‌های منابع ملی زیادی از محدوده پلیس راه گچساران شیراز تا حوزه کمربندی، جاده پازنان تا اولین جاده فرعی مربوط به شرکت نفت، مجدد محدوده کمربندی تا روبروی جاده پتروشیمی، محدوده خنگ و بنار و کارخانه روغن، ابتدای جاده دیل به سمت روستای اسلام آباد، تنگه روبرو جاده بید زرد، بخشی از زمین‌های محدوده آبگرمو و خیلی جاهای دیگه جهت اجرای طرح‌های اشتغالزایی واگذار شده است و اکثراً سند مالکیت هم گرفته‌اند و بعید می دانم بتوان این زمین‌ها را پس گرفت.
البته زمین‌های شهری زیادی هم با کاربری‌های فرهنگی و آموزشی واگذار شده‌اند و بعدها تغییر کاربری داده شده و یا در مسیر انجام امور اداری تغییر کاربری هستند.
اما بحث اصلی آنجاست که آقای حسینی‌پور در لوای مبارزه با فساد موضوع مذکور را طرح کرده‌اند و در ادامه اشاره کرده‌اند که هدفشون از پرداختن به این موضوع، نبود زمین جهت واگذاری به سرمایه گذاران جدید برای اجرای طرح‌های اشتغال زایی بوده است! این یعنی اینکه آقای حسینی‌پور هم قرار است از این یکی بگیرد و به آن دیگری واگذار کند که مثل قبلی‌ها که قرار بود طرح اجرا کنند و زمین گرفتن، قرار است طرح اجرا کند!
واضح و روشن است که از این دست گرفتن و به آن دست واگذار کردن، نه تنها معنی مبارزه با فساد نمی‌دهد، بلکه دقیقاً ادامه راه گذشته و کمک به فساد و رانت خواری است..
موضوع وقتی جالب‌تر میشود که نه قبلی‌ها به قول آقای حسینی در طی سالهای گذشته و نه آقای حسینی در حال حاضر، به این موضوع توجه نکرده‌اند که وقتی شهرک‌های صنعتی با زیر ساخت کامل جهت اجرای طرح‌های صنعتی و اشتغالزا آماده شده‌اند، چه دلیلی دارد که فلان سرمایه گذار دنبال گرفتن زمین‌های منابع ملی باشد؟
آیا غیر از این است که اینها هم مثل قبلی‌ها صرفاً دنبال گرفتن زمین هستن، نه اجرای طرح و اشتغالزایی؟
