کبنانیوز - تصاویر و فیلم | اجتماع بزرگ زینبیون در یاسوج برگزار شد / آیت‌الله ملک‌حسینی: تکبیر بانوی رسانه‌ای صدای پیروزی ملت ایران بود / دختران را که از مسیر حجاب و عفاف فاصله گرفته‌اند، نفرینشان نکنید؛ آنان دختران و خواهران ما هستند که نیازمند تربیت و هدایت‌اند

تصاویر و فیلم | اجتماع بزرگ زینبیون در یاسوج برگزار شد / آیت‌الله ملک‌حسینی: تکبیر بانوی رسانه‌ای صدای پیروزی ملت ایران بود / دختران را که از مسیر حجاب و عفاف فاصله گرفته‌اند، نفرینشان نکنید؛ آنان دختران و خواهران ما هستند که نیازمند تربیت و هدایت‌اند

اجتماع بزرگ مردمی زینبیون، با حضور آیت‌الله سید شرف‌الدین ملک‌حسینی، نماینده مردم کهگیلویه و بویراحمد در مجلس خبرگان رهبری، و جمعی از بانوان مؤمن و انقلابی، در شهر یاسوج برگزار شد. آیت‌الله ملک‌حسینی در این آیین با تمجید از نقش حضرت زینب (س) در تبیین پیام عاشورا، از بانوان خواست تا رسالت زینبی خود را در دفاع از حجاب، ایمان و ارزش‌های انقلاب اسلامی ایفا کنند.

به گزارش کبنانیوز، عصر روز سه‌شنبه ۱۷ تیرماه ۱۴۰۴، اجتماع باشکوه مردمی «زینبیون» با حضور گسترده بانوان مؤمن و انقلابی شهرستان بویراحمد و با سخنرانی آیت‌الله سید شرف‌الدین ملک‌حسینی، نماینده مردم کهگیلویه و بویراحمد در مجلس خبرگان رهبری، در شهر یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد برگزار شد.
آیت‌الله ملک‌حسینی در این مراسم معنوی، با تاکید بر جایگاه والای زنان در تاریخ ادیان توحیدی، گفت: «به جهانیان نشان دهید که همواره در کنار حسین‌بن‌علی (ع)، اسلام و ارزش‌های توحیدی ایستاده‌اید. در طول تاریخ، در هر قیام و بعثتی، زنان بزرگ در کنار مردان رسالت و ولایت حضور داشته‌اند؛ از ساره و هاجر در کنار ابراهیم (ع)، تا صدیقه طاهره (س) در کنار موسی (ع) و مریم (س) در کنار عیسی (ع).»
وی با اشاره به نقش تمدن‌ساز حضرت زینب (س)، افزود: «حضرت زینب (س) با وراثت از امیرالمؤمنین (ع) و حضرت زهرا (س)، و تربیت الهی، به الگویی بی‌بدیل از صبر، غیرت، شجاعت و ایستادگی تبدیل شد. او دیده بود که مادرش صدای ولایت شد و خود نیز این رسالت را با تمام وجود درک و پیگیری کرد.»
نماینده مردم استان در مجلس خبرگان رهبری با استناد به آیات سوره تحریم، حضرت آسیه و حضرت مریم (س) را به‌عنوان نمادهای ایمان، عفت و مقاومت یاد کرد و گفت: «هیچ مردی در قرآن به‌عنوان مَثَل مؤمنان ذکر نشده، اما خداوند زنانی را که در برابر ظلم و فساد ایستادگی کردند، الگو معرفی کرده است. آسیه، همسر فرعون، نماد شجاعت و مقاومت بود و مریم (س)، نماد پاکدامنی و ایمان.»
آیت‌الله ملک‌حسینی با تاکید بر جایگاه دختران مؤمن امروز، ادامه داد: «دختران زینبی، شما آبروی ایران هستید. با محبت و ادب، دیگر دختران را که از مسیر حجاب و عفاف فاصله گرفته‌اند، با امر به معروف بازگردانید. نفرینشان نکنید؛ آنان دختران و خواهران ما هستند که نیازمند تربیت و هدایت‌اند.»
وی ضمن اشاره به اهمیت فعالیت نهادهای فرهنگی در زمینه ترویج حجاب، گفت: «جامعه‌ای که در برابر استکبار جهانی و صهیونیسم ایستاده، شایسته است که با عفت زهرایی و غیرت زینبی شناخته شود.»
وی نقش حضرت زینب (س) را در تبیین فلسفه عاشورا بی‌بدیل توصیف کرد و افزود: «حضرت زینب (س) با خطبه‌های روشنگرانه خود در کوفه و شام، معنای واقعی شهادت، ایمان و عبودیت را به جهانیان نشان داد. او با صلابت و عزت در برابر طاغوت ایستاد و قیام عاشورا را به یک حرکت فرهنگی، اعتقادی و تمدن‌ساز تبدیل کرد.»

آیت‌الله ملک‌حسینی در بخشی دیگر از سخنان خود، با اشاره به نقش‌آفرینی زنان در جنگ رسانه‌ای اخیر، گفت: «سلام بر زنان و مردانی که در جنگ دوازده‌روزه میان ایران اسلامی و استکبار جهانی، با جان و زبان ایستادگی کردند. مگر نه اینکه حتی پس از بمباران رسانه ملی، بانوی رسانه‌ای با تکبیر خود پیام پیروزی را مخابره کرد؟»
وی افزود: «امام سجاد (ع) در پاسخ به فردی در شام که مدعی شکست اهل‌بیت (ع) بود، هنگام اذان گفت: این صدای پیروزی ماست. شما دشمن نماز، خدا و پیامبر بودید، و اکنون صدای تکبیر از مناره‌ها گواه پیروزی ماست.»
آیت‌الله ملک‌حسینی در پایان، با اشاره به نقش زینب (س) پس از عاشورا در حمایت و صیانت از جان امام سجاد (ع)، اظهار داشت: «اگر فریاد زینب (س) در گودی قتلگاه نبود، شاید امام سجاد (ع) نیز در کنار پدرش جان می‌داد. زینب (س) نه‌تنها پیام‌آور کربلا، بلکه نگهبان ولایت و استمرار آن بود.»
وی خطاب به بانوان حاضر، گفت: «آفرین بر شما زنان که در کنار اقتدار نیروهای مسلح، پیام‌رسان حماسه و مقاومت شدید. اگر آنان با خون ایستادند، شما با فریاد و دعا پشتیبان آن‌ها بودید. شأن زینب‌بودن شاید محال باشد، اما زینبی‌ شدن ممکن است و شما این مسیر را در پیش گرفته‌اید.»
*****
متن کامل سخنرانی آیت‌الله سید شرف‌الدین ملک‌حسینی، نماینده مردم کهگیلویه و بویراحمد در مجلس خبرگان رهبری به شرح زیر است.
به جهانیان نشان دهید که همواره برای ایران، حسین بن علی (ع)، اسلام و ادیان توحیدی دیگر ایستاده‌اید. هرگاه قیام، انقلاب و بعثتی شکل گرفته، در کنار مردان رسالت و ولایت، زنان بزرگی حضور داشته‌اند: ساره و هاجر در کنار ابراهیم (ع)، صدیقه طاهره (س) در کنار موسی (ع)، و مریم (س) در کنار عیسی (ع). سلامتی همگان را از خداوند خواستارم، التماس دعا دارم و خداحافظتان.
رستاخیز، تمدن‌ساز بشریت بود و اکنون زینب (س)، زیر سایه امام زمانش، امام زین‌العابدین، حضرت سجاد (ع)، سیر و مسیر خود را طی می‌کند. شما نیز در اقتدا به این بانوی بزرگ به این جایگاه رسیده‌اید. زینب (س) به وراثت و تربیت، نقش‌آفرینی کرد؛ به وراثت از امیرالمؤمنین (ع) و فاطمه زهرا (س)، صبر، غیرت و شجاعت را آموخت و به تربیت، ایستادگی و فداکاری را. او دیده بود که مادرش صدای ولایت شد و فهمید باید فدای دین شد. این وراثت و تربیت، از زینب (س) چهره‌ای ساخت که همه ائمه (ع) در برابرش خضوع کردند و نامش را با عظمت بردند. او زنی بود، اما زنی بزرگ، تاریخی و تمدن‌ساز؛ مانند دو زنی که در قرآن از آن‌ها یاد شده و ضرب‌المثل ایمان و مؤمنان شدند:
«وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتًا فِی الْجَنَّةِ وَنَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ * وَمَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِکَلِمَاتِ رَبِّهَا وَکُتُبِهِ وَکَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ» (تحریم: ۱۱-۱۲)
هیچ مردی در تاریخ به‌عنوان ضرب‌المثل مؤمنان یاد نشده است. بله، از نبی اکرم ابراهیم (ع) به‌عنوان الگو یاد شده، اما رفتار این دو زن در جامعه و جهان آن روز سبب شد که خدای متعال آن‌ها را به‌عنوان نماد ایمان معرفی کند، در کنار همسران نوح و لوط که نماد بداندیشی و بداخلاقی بودند. آسیه، نماد شجاعت و مقاومت بود و مریم، نماد عفت، حجاب و حیا. از آسیه این‌گونه یاد شد که گفت: «رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتًا فِی الْجَنَّةِ وَنَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ». او به‌خاطر پیام موسی (ع)، اندیشه و آرمانش، اگرچه در خانه فرعون بود، در برابر او ایستاد. هنگامی که بدنش را زنده بر خاک و سنگ بستند و میخ‌ها در بدنش فرو کردند، این دعای مقاومت را خواند و به مردان و زنان تاریخ، مقاومت در برابر استکبار و ظلم را آموخت. مریم نیز نماد مقاومت در برابر فساد بود: **«الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِنْ رُوحِنَا». از حیا و عفت مریم یاد شد.
دختران زینبی، دختران زینب (س) و فاطمه زهرا (س)، درود بر شما و بر چادر و عفت شما که آبروی ایران است. شما اکنون رسالت خود را می‌بینید؛ دلسوزانه و محترمانه، دخترانی را که از این مسیر خارج شده‌اند، نصیحت کنید، امر به معروف کنید و به دامن حجاب و حیای مریمی، فاطمی و زینبی بازگردانید. این رسالتی است که در ادب و وقار شما نهاده شده است. نفرینشان نکنید؛ اینان دختران و خواهران ما هستند که رها شده‌اند، تربیتشان نکرده‌ایم و گمراه شده‌اند. اینان دل برای انقلاب و نظام می‌سوزانند. حجاب و حیا نیازمند تربیت است. بی‌بی مریم (س) در خانه پاکان و تحت تربیت انبیا پرورش یافت و نماد عفت و حیا شد. اکنون رسالت همه نهادهای فرهنگی است که این امر را احیا کنند. جامعه‌ای که به نام دین و انقلاب در برابر آمریکای جنایتکار، استکبار و صهیونیسم خون‌آشام ایستاده، سزاوار نیست جز به نام فاطمه زهرا (س)، حیای او، زینب (س)، عفت و غیرت او شناخته شود.
زینب (س) به عاشورای حسین بن علی (ع) معنای دیگری بخشید. همه نگاه‌ها به عاشورا، نگاه حماسه بود، اما او نشان داد که عاشورا حقیقت ایمان، شرف، انسانیت و فضایل انسانی است. این حرکت زینب (س) بود که تفسیر بشر را در سایه امام سجاد (ع) از جنگ و مرگ تغییر داد. او نشان داد که مرگ اگر شهادت باشد، حیات ابدی و عروج است. این مرگ، ایمان، امر به معروف، نهی از منکر، احیای ولایت، رسالت و عبودیت الهی است. این تنها از زینب (س) و خطبه‌هایش در کوفه و شام برمی‌آمد. آن روز در کوفه، وقتی عبید شخصیت بی‌بی زینب (س) را دید که با وقار و شکوه، در میان زنان، با وجود از دست دادن برادر و عزیزان و دیدن دست‌های بسته و زنجیرکشیده امامش، امام سجاد (ع)، چنان با عزت آمد، گفت: «من هذه المتکبره؟» این متکبر کیست؟ شکوه و عزت حضورش را بی‌ادبانه کبر خواند. گفتند: او زینب، دختر امیرالمؤمنین (ع) است. او نشان داد که حیا و وقار، عزت انسان است. وقتی گفت: «دیدی خدا برادرت را کشت؟»، زینب (س) با تعالیم قرآن، عاشورا و خون حسین بن علی (ع) را معنا کرد و گفت: «اگر حماسه رسانه نداشته باشد و خون پیام نداشته باشد، به بلوغ نرسیده است.» ایستاد و گفت: «برادرم حسین بن علی (ع) را تو نکشتی. **الَّذِینَ بَرَضَ اللَّهُ عَلَیْهِمُ الْقَتْلَ هَالًا کَتَبَ اللَّهُ عَلَیْهِمَا**؛ کسانی بودند که برای شهادت آفریده شده بودند. اینان به سوی قتلگاهشان آمدند تا شهادتشان ایمان و احیای ایمان باشد.»
سلام بر کسانی که در این جنگ دوازده‌روزه میان استکبار و ایران، صهیونیسم و ایران، جان پاک خود را فدا کردند تا ایران بماند، ایران اسلامی بماند، ایران انقلابی بماند و ایران حسینی بماند. آنان جان خود را فدا کردند تا شما زنان و دختران به اسارت نروید، با شکوه و عزت بمانید و پیام این مقاومت را به جهان برسانید. مگر نبود که وقتی رسانه ملی بمباران شد، یک بانوی رسانه‌ای با انگشتان و زبانش تکبیر گفت؟ آن تکبیر نه رمز پیروزی، بلکه خود پیروزی بود. چرا؟ به امام سجاد (ع) در شام کسی گفت: «دیدید دست برنداشتید تا شما را کشتند و شکست دادند؟» امام فرمود: «جوابت را هنگام اذان می‌دهم.» آن بیچاره گمان کرد امام می‌خواهد در وقت اذان گفت‌وگو کند، اما وقتی صدای تکبیر مؤذن بلند شد، امام فرمود: «دیدی؟ پیروز شدیم. شما دشمنان تکبیر، نماز، خدا و نبی مکرم بودید. ما پیروز شدیم.» حسین بن علی (ع) در گودی قتلگاه، جشن پیروزی را با ذکر «إلهی رضی بقضائک، تسلیما لأمرک، لا معبود سواک» برپا کرد. او جانش را فدای عبودیت کرد تا اباعبدالله (ع) و عبودیت در هستی بماند.
این معنا را دو انسان پس از عاشورا تفسیر کردند: زینب (س) و امام سجاد (ع). آفرین بر شما که حضور آبرومند و شریف‌تان، نشان‌دهنده زینب‌وارگی شماست. اصلاح می‌کنم، نه دخترانم، بلکه هر یک از شما زینبی هستید. شأن زینب (س) را حفظ کنید. زینب بودن ممکن نیست، اما زینبی شدن برای همه ممکن است. آفرین بر شما که فاطمی و زینبی هستید. زینب (س) حقی بر همه اسرا پیدا کرد. برخی اهل ذوق گفته‌اند: اگر زینب (س) و شما زنان نبودید، چه می‌شد؟ مگر حضور و فریادهای شما دلگرمی نیروهای مسلح نبود؟ مگر دعای شما برای رهبر عزیزتان، سلامت و شکوه حضور او در برابر دشمن نبود؟ این یعنی نقش یک زن، نقشی که می‌تواند احیاگر باشد.
زینب (س) پس از عاشورا نه‌تنها پیام‌آور بود، بلکه صیانت‌کننده جان‌ها بود. وقتی اسرا را به سوی شام می‌بردند و از کنار گودی قتلگاه عبور دادند، برخی نقل کردند که امام سجاد (ع) به قتلگاه رفت، به سوی بدن پاره‌پاره پدرش که زیر شمشیرها و نیزه‌ها قطعه‌قطعه شده و خونش زیر آفتاب سوزان خشک شده بود. خم شد و افتاد. صدایی از زینب (س) در تاریخ ماند: «ما لی أراک تجوّد بنفسک یا بقیة الماضین؟» ای پسر برادر، ای یادگار گذشتگان، چرا احساس می‌کنم می‌خواهی در کنار پدرت جان بدهی؟ اگر زینب (س) نبود، اگر دست برادرزاده‌اش را نگرفته و او را بلند نکرده بود، امام (ع) نیز جان به جان‌آفرین تسلیم می‌کرد. سلام خدا بر زین‌العابدین (ع) و زینب (س).
آفرین بر شما زنان که نقش خود را در کنار مبارزه و اقتدار نیروهای مسلح ایفا کردید. اگر آنان حماسه آفریدند، شما رسانه بودید؛ اگر آنان خون دادند، شما پیام بودید. درود خدا بر شما باد. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.