آب و بحران هراسناک آب هم اینک فراتر از هر موضوعی به یک مسأله ملی و بین‌المللی در ابعاد اقتصادی، استراتژیکی، امنیتی و حتی روانی تبدیل شده است. پرداختن به آب گرچه به مانند سایر حوزه‌ها مستلزم تخصص و تجربه است، اما آب بخشی از زندگی و به عبارت معروفتر «مایه حیات» است و همه چیز و همه کس به طرقی با آن در مواجهه دائمی قرار دارند ...
میانه‌روی بلاتکلیف و فاقد پایگاه مردمی اینک نه موضع مشخصی دارد که بتوانند واضح و شفاف حتی از حق خود دفاع کند و نه هم از دو طرف مورد پذیرش قرار می‌گیرد که اندکی به آینده امیدوار باشد. چهره‌های موسوم به میانه‌رو جرات هیچ کنش و بیانیه شفاف را نیز ندارند. همچنان که مدت‌ها بعد از ردصلاحیت علی لاریجانی وی به هر ترفندی متوسل ...
مدیران به جا مانده از قبل و مدیران مستقل از نمایندگان می‌توانند اولویت‌های عزل باشند. کسی با نفس تغییر مخالف نیست، به‌ویژه اگر تغییر در پی ضعف و ناکارآمدی واقعی باشد یک ضرورت است.
شاید بشود به عذرخواهی‌ها حتی اگر یک نمایش رسانه‌ای صرف و ژست تو خالی باشند (که بسیاری از آنها همین گونه‌اند) امید بست و در مقابل نیز حساسیت و جدیت بر کار و جلوگیری از تکرار اشتباه مشابه نیز جا بیفتد. همچنان‌که در واقعیت نیز این دو لازم و ملزوم هم هستند.
به مناسبت روز خبرنگار، دو تن از فعالان حوزه رسانه در کهگیلویه و بویراحمد با حضور در دفتر کبنانیوز به گفت‌وگو درباره وضعیت رسانه‌ها، سایت‌های خبری و به طور کلی خبرنگاران پرداختند.
ربع قرن از دوم خرداد 76 می‌گذرد؛ رویدادی که تا سال‌ها به‌عنوان یک رویداد مهم سیاسی در معرض گرامیداشت و تقدیس از سوی طرفداران و نفی و تکفیر از سوی مخالفانش بود؛ اما اکنون بعد از گذشت سال‌ها، آن رویداد به سمت تبدیل‌شدن به یک رویداد تاریخی برای مطالعات پژوهشی و آکادمیک و در بهترین حالت سویه‌ای نوستالژیک برای کسانی پیش می‌رود ...
محروم شدن از حقوق انسانی و شهروندی باعث مباح شدن خون هوموساکر هم می‌شد و دیگر شهروندان می‌توانستند بدون آنکه مسئولیتی گردنشان باشد هوموساکر را بکشند. در این حالت هوموساکر از مقام انسانیت ساقط‌شده و هیچ قانونی نمی‌تواند از کرامت و حتی حق حیات او دفاع کند که می‌توان زن ایرانی را در نسبت با اقل حقوق و برخی چارچوب‌های و ساختارهای ...
بعید است در کوتاه‌مدت این ترومای حاد مدیریتی قابل اصلاح و ترمیم باشد که اساساً راه چاره از توان یک فرد یا ادعا و شعار خارج و مسئله نیازمند اراده جمعی و سیستماتیک است. شاید وجود احزاب یا گروه‌های فعال سیاسی حتی در همان شکل حداقلی که پیشتر در عرصه سیاسی کشور حضور داشت می‌توانست یک کنترل‌کننده خوب و عاملی برای تمیز باشد اما ...
پایگاه خبری کبنانیوز به مناسبت 16 آذر روز دانشجو، بین دو فعال اجتماعی و دانشجویی گفت‌وگویی ترتیب داده است. محسن جبارنژاد پژوهشگر اندیشه سیاسی و دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی و محسن خرامین روزنامه‌نگار و فعال سیاسی دو طرف این گفت‌وگو هستند
سالهاست دغدغه حول دانشگاه نه بحث سیاست در دانشگاه و یا ایده دانشگاه سیاسی است که نگرانی از بابت اندک نقش‌های آموزشی و تحصیلی است که دانشگاه بر پایه آن نقش‌ها دانشگاه خوانده می‌شد و احیاء همان‌ها را نیز باید با دیده تردید به تماشا نشست.
قابل پیش‌بینی بود که مدعیان سال‌های گذشته که دولت و حسن روحانی را به مثابه مشکل اول و آخر کشور معرفی می‌کردند و خود و روحیه شبیه روحیه خود را حلال مشکلات کشور می‌دانستند دیر یا زود در مواجهه با مشکلات و واقعیات به بن‌بست و تکرار روزهای تلخ گذشته خواهند رسید، اما اینکه خیلی زود و تا این اندازه دست خالی بودن جریان حاکم بر ...
رئیس جمهور جدید و حلقه نزدیک به وی نه تنها از مشکلات آگاهی دارند، که بر اساس ادعای خود راه حل آنها را نیز می‌دانند. پس بایدگفت رئیس جمهور جدید با علم به مشکلات پا به این وادی گذاشته است و بعد از این هیچ عذر و بهانه‌ای برای پیشبرد امور و حل مشکلات در قالب انداختن تقصیر بر دوش قبلی‌ها حداقل در میان‌مدت از وی و دولتش پذیرفتنی ...
با اتهام انحرافی یا تحمیلی و رحم اجاره‌ای به محمود احمدی‌نژاد و حسن روحانی در قالب طلبکار ظاهر شده و در برنامه‌های مختلف صداوسیما با ذوق و هیجان و با نیت ماندن در جایی از قدرت از رای به روحانی در سال ۹۶ ابراز پشیمانی می‌کنند.
دولت‌ها را حتی اگر در ابتدای کارشان قوی و دارای فر و شکوه بدانیم، اما خیلی زود و به‌ویژه در پایان عمرشان کمتر نشانه‌ای از یک دولت واقعی دارند. این شکل از بحران مربوط به یک دوره خاص یا دولت خاص نیست و به نظر می‌رسد رویه‌ای است که باید بعد از این شاهد اتفاقات و اختلافات تندتری از این دست باشیم.
انتخابات بهترین محمل برای حضور و شرکت و بیان صداهای گوناگون در آن است. غلبه و ترجیح تک‌صدایی بر چندصدایی سبب خواهد شد وجود هر نوع حزب یا رسانه آزاد و در نهایت انتخابات از محتوا تهی و اتفاقات جنبه نمایشی به خود گیرند. کماکان شاهد چنبره سردی و رخوت کم‌سابقه‌ای بر فضای پیشاانتخاباتی ریاست جمهوری سیزدهم هستیم که میدان دادن ...
رخوت موجود ممکن است در ایام انتخابات جای خود را به یک رونق برای یک جریان سیاسی یا یکی از نامزدها دهد، اما در آن صورت هم آن رونق نمی‌تواند نقض و جبران کنش‌گری برآمده از دل رخوت تحمیل شده این روزهای جامعه باشد.
حتی اگر «جو بایدن» در آمریکا بر سر کار بیاید، دیگر هسته تصمیم گیرنده قدرت در ایران فرصت مذاکره به روحانی نخواهد داد. ضمن آن که بایدن یا هر کس دیگر نجات‌بخش نخواهند بود. روحانی با استعفا و حتی افشاگری و بیان واقعیات -اگر وجود داشته باشد- هم شمایل یک قهرمان پیدا نخواهد کرد. او مدت‌هاست حتی برای طرفدارانش به پایان رسیده است ...
به نظر می‌رسد در بیچار‌گی برای حل مشکلات، چاره آن است که هر کس خود را قهرمان جا بزند و با کوبیدن بر سر دولت بر نقش اسطوره‌ای خود بیفزاید. روشن است این‌نمایش‌ها تاریخ مصرف کوتاهی خواهد داشت و خیلی زود حجم مشکلات، بساط این نمایش‌ها و تظاهرات را برخواهد چید. در این بازی مشکل، گم و لاینحل باقی خواهد ماند و نه تنها مقصر و ...
اصلاحات اجتماعی و فرهنگی و سیاسی توقف ناپذیر می‌باشد ولی بعید است که جریان اسمی اصلاح طلب در حرکت‌های پیش رو مورد پذیرش قرار بگیرد. تکلیف آنها از پوست اندازی یا حتی تبری جستن از کارنامه و عملکردشان نیز گذشته است و آنچه در آینده اتفاق خواهد افتاد جنبش‌های مدنی است که نسبت به کارنامه و رفتار اصلاح طلبان نیز سؤالات جدی و ...
مناظره سیاسی در ایران چیزی جز شکلی از «رجز خوانی» که بیشتر متعلق به فرهنگ و ادبیات عرب است و در جنگ‌ها میان جنگاوران عرب انجام می‌شد و به معنای فخرفروشی و تعریف از شجاعت و شرافت خود بوده است نیست. بنابراین مناظره نه تنها معیار مناسبی برای ارزیابی نمی‌تواند باشد که برعکس فرصتی است برای مشروعیت بخشی به بخش صاحب قدرت جامعه ...
