تاریخ انتشار
شنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۸ ساعت ۰۸:۴۳
کد مطلب : ۴۱۰۱۸۰
محمدعلی وکیلی:
و باز هم زمستان رفت و روسیاهی به زغال ماند!
۰
کبنا ؛چند روز است که بعد از اوجگیری تنشها در خلیج فارس میان ایران و آمریکا، شیب تنش رو به کاهش است. ادبیات آمریکاییها به طرز معناداری تغییر کرده است. راهبرد تهاجمی آنها تغییر کرده و سخنان آنان سرشار از اصرار و التماس برای مذاکره شده است. بی تردید مقاومت مردم جواب داده است. آمریکا عزمش برای تغییر رژیم جزم بود. آنان برای سوختن سرزمین ایران برنامه داشتند. چندین بار نوشتم با توجه به نشانه های موجود، آمریکا اصلاً قصد مذاکره ندارد. چیزی که از رفتار آمریکا میفهمیدیم همین بود. آنان عمداً در جهت تنشزایی حرکت میکردند. همین گستاخی، سعودی ها را به طمع انداخت که میتوانند پشت شنل آمریکا نسبت به ایران درشتی کنند. ایران بر اساس حسن نیت و حسن همجواری با همه همسایگان از درِ دوستی وارد شد، اما گندهگوییهای جنگطلبانه پارهای در آمریکا، ریاض و ابوظبی را به هوس عبثی انداخته بود.
امروز ترامپ متوجه شده است که مقابل ایران نباید دست به ماشه ببرد و ادبیات تهدید در برابر ایران جواب نمیدهد. او متوجه شده در برآوردهایش حسابی اشتباه کرده است. نه روحیه مقاومت مردم ما را میشناخت و نه توان نظامی کشورمان را. اکنون زبانش کوتاه شده است و با عقبنشینی اصرار به مذاکره دارد. قطعاً روسیاهی این عقبنشینی برای دشمنان منطقهای ما خواهد ماند.
اکنون نیز احتمال ارائه پیشنهادی مبنی بر بازگشت آمریکا به برجام توسط نخستوزیر ژاپن وجود دارد. اگر آمریکا به برجام برگردد احتمال دیدار شهریورماه حسن روحانی با ترامپ و مذاکره از موضع عزت وجود دارد. در این صورت، ایران تنها کشوری در جهان است که ترامپِ هنجارستیز و قاعدهگریز را بر سرِ جای خود نشانده است و او را به یکی از معاهداتی که ترک کرده بود بازگردانده است.
فارغ از این احتمال، بن زاید و بن سلمان باید درس سیاست بیاموزند. در سیاست هرکس طمع زیادی بکند به سرنوشت آن خسیس طماعی دچار میشود که هم چوب را خورد، هم پیاز را و هم پول را داد! حکایت این سیاست نابلدان حکایت همان خسیس طماع شده است. هم تا توانستند شیر مفت به آمریکا دادند و هم نهیب جهادگران منطقه را دیدند و چشیدند و پیش چشم دنیا با آن همه جنگ افزارِ پیشرفته مرعوب دستان خالی جهادگران شدند و آبروی نیروی نظامیشان در دنیا رفت که وقتی زورشان به جهادگرانِ بی امکانات نمی رسد چگونه در مقابلِ ایرانِ بزرگ، غدی و درشتی می کنند. و از طرف دیگر باید اکنون بنشینند و پیازِ تلخِ شکست را هم بچشند و آرزوهای بربادرفتهشان را بشمارند. این، سرنوشتِ هر سیاست نابلدی است که در این منطقه، طمع بورزد. طماعان مطمئن باشند از «معامله قرن» نیز، مانند ایرانستیزی، سودی نخواهند بُرد.
امروز ترامپ متوجه شده است که مقابل ایران نباید دست به ماشه ببرد و ادبیات تهدید در برابر ایران جواب نمیدهد. او متوجه شده در برآوردهایش حسابی اشتباه کرده است. نه روحیه مقاومت مردم ما را میشناخت و نه توان نظامی کشورمان را. اکنون زبانش کوتاه شده است و با عقبنشینی اصرار به مذاکره دارد. قطعاً روسیاهی این عقبنشینی برای دشمنان منطقهای ما خواهد ماند.
اکنون نیز احتمال ارائه پیشنهادی مبنی بر بازگشت آمریکا به برجام توسط نخستوزیر ژاپن وجود دارد. اگر آمریکا به برجام برگردد احتمال دیدار شهریورماه حسن روحانی با ترامپ و مذاکره از موضع عزت وجود دارد. در این صورت، ایران تنها کشوری در جهان است که ترامپِ هنجارستیز و قاعدهگریز را بر سرِ جای خود نشانده است و او را به یکی از معاهداتی که ترک کرده بود بازگردانده است.
فارغ از این احتمال، بن زاید و بن سلمان باید درس سیاست بیاموزند. در سیاست هرکس طمع زیادی بکند به سرنوشت آن خسیس طماعی دچار میشود که هم چوب را خورد، هم پیاز را و هم پول را داد! حکایت این سیاست نابلدان حکایت همان خسیس طماع شده است. هم تا توانستند شیر مفت به آمریکا دادند و هم نهیب جهادگران منطقه را دیدند و چشیدند و پیش چشم دنیا با آن همه جنگ افزارِ پیشرفته مرعوب دستان خالی جهادگران شدند و آبروی نیروی نظامیشان در دنیا رفت که وقتی زورشان به جهادگرانِ بی امکانات نمی رسد چگونه در مقابلِ ایرانِ بزرگ، غدی و درشتی می کنند. و از طرف دیگر باید اکنون بنشینند و پیازِ تلخِ شکست را هم بچشند و آرزوهای بربادرفتهشان را بشمارند. این، سرنوشتِ هر سیاست نابلدی است که در این منطقه، طمع بورزد. طماعان مطمئن باشند از «معامله قرن» نیز، مانند ایرانستیزی، سودی نخواهند بُرد.