زینل زاده و نشست‌های روستا به روستا؛ او کجای ماراتن انتخابات است؟

در حالی که به نظر می‌آید تیم رسانه‌ای زینل زاده دقیق و روستا به روستا به برگزاری نشست‌های انتخاباتی مشغول است، غلو و کری خواندن آنها در نشست‌های زینل زاده کمی عجیب به نظر می‌رسد. زینل زاده گزینه‌ای است که مردم باید در مورد انتخاب یا عدم انتخاب وی تصمیم گیری کنند، اتاق فکر زینل زاده از جمله‌هایی شبیه کری خواندن برای دیگری، و جملات حماسی مثل «اینجا یک روستاست، چهاربیشه در قرق زینل زاده» استفاده می‌کنند.
در واقع حضور مردم در جلسات زینل زاده نه به معنای طرفداری، بلکه بیشتر جنبه محک زدن و قبول یا عدم قبول کردن وی را دارد، موضوعی که در مورد هومان عسکری هم صادق است.
زینل زاده عموماً در سخنرانی‌های خود بیانی آرام، روان و یکدست دارد، او در بیانات خود روی مسائل عمومی، انتقادات به شرایط کنونی، وظایف کلی کاندیداها مانور می‌دهد، فرق او و هومان عسکری هم در این است که عسکری در مسائل مجلس تجربه و تحلیل بهتری دارد. در واقع عسکری با آمار و ارقام و تحلیل مسائل در همین حضور کوتاه خود نشان داده که می‌تواند یک سروگردن بالاتر از زینل زاده باشد. اما زینل زاده در نشست‌های زیادی که برگزار کرده است خود را به مردم شناسانده و این کمک زیادی به ایجاد مقبولیت در میان مردم می‌کند، امتیازی که عسکری جوان هنوز به آن دست نیافته است.
آنقدری که در فضای مجازی عکس حضور زینل زاده دیده می‌شود صحبت‌های او شنیده نشده، و عموماً فقط بخشی از سخنان او در برخی از پست‌های اینستاگرامی حامیان او دیده می‌شود.
زینل زاده در جلسه امروز انتقاداتی را در قالب سؤال مطرح کرده و گفت: چرا امروز شهرک صنعتی گچساران اینگونه است و چرا امروز در یزد این همه کارگاه کوچک وجود دارد اما در شهر ما اینگونه است و مشاهده کردیم پتروشیمی که مشکلی را حل نکرد و نخواهد کرد و چرا باید در استان ما این چنین باشد که همه نگاهشان به شرکت نفت باشد. 
احتمالاً مخاطبان وقتی چنین جملاتی را می‌خوانند به این فکر می‌کنند که این سؤال آنهاست و همه مردم ما، شهر خود را با شهر یزد و اصفهان که صنعتی شده‌اند مقایسه می‌کنند، آقای زینل زاده که مدت زیادی مدیرکل اداره کار و رفاه اجتماعی بوده به جای طرح سؤالات، باید از طرح موضوعات مهمتری سخن بگوید، باید بگوید چه مطالعاتی داشته و چگونه خود را شایسته ورود به مجلس می‌داند، اینکه زینل زاده می‌گوید ویژگی صریح من «صداقت» است، خوب است، اما این فقط گام ابتدایی است، زینل زاده بگوید چه نقدی بر اجرای بنزین، اجرای یارانه‌ها، طرح‌های مرتبط با معیشت مردم دارد، وگرنه سؤال پرسیدن وظیفه ایشان نیست، ایشان باید به دنبال چالش‌ها و پاسخ‌ها باشد.
زینل زاده در ادامه گفت: آیا واقعاً نمی‌شود در گچساران کارگاه‌های کوچک را راه اندازی کرد در حالی که اگر هزینه‌ای که برای پتروشیمی گچساران هزینه شده است می‌آمد و در کارگاه‌های کوچک و مشاغل خانگی هزینه می‌شد امروز شاهد این همه بیکاری در جامعه نبودیم. 
آیا ندیده‌اید که تاجگردون در چند سال اخیر به اجرای چنین طرح‌هایی روی آورده و اداره کار و رفاه اجتماعی استان بیشترین هنر خود را در ایجاد کسب و کارهای کوچک می‌داند، اما چنین مواردی به گفته کارشناسان مطرح در استان جوابگو نیست، کسب و کارهای کوچک تغییر آنچنانی ایجاد نمی‌کند، و کسب و کارهای بزرگ مثل پتروشیمی گریبانگیر مسائل دیگری می‌شود و مشکل تأمین بودجه آن باعث خوابیدن کار می‌شود. آقای زینل زاده، ایده شما این است؟ 
هر چند 4 کاندیدای فعال «عسکری، زینل زاده، حسینی، تاجگردون» عموماً پاسخ یکدیگر را در هر فرصتی که بدست می‌آورند می‌دهند، سیدقدرت حسینی و تاجگردون به شدت وارد جنگ لفظی و کلامی شده‌اند، موضوعی که برای هیچکدام شایسته نیست و شأن نمایندگی را تا حد زیادی پایین آورده‌اند.
سیدقدرت حسینی و تاجگردون هر بار در سخنرانی‌هایشان بیشتر و بیشتر یکدیگر را به باد تمسخر می‌گیرند یا همدیگر را افشا می‌کنند و در این بین مردم هستند که وقت و انرژی و فکر خود را صرف چنین مراسمات دون شأنی کرده‌اند که هیچ تفکر و خیر و صلاحی در آنها وجود ندارد. این دو درگیر الفاظ و هر آنچه که غیر از وظیفه‌شان است شده‌اند. 
اگر این شیوه برگزاری تبلیغات انتخاباتی است، پس همه ما به دوران کری خواندن و جنگ‌های قبیله‌ای برگشته‌ایم. امروزه لیدرهای انتخابات در فضای مجازی به تشدید بحث طایفه‌ای و قومیتی مشغول‌اند و در این انتخابات مشخص نیست چرا طوایف را می‌خواهند به جان هم بیندازند. اگر این افراد به فکر مردم بودند بجای تبلیغات واهی و این به جان هم انداختن‌ها کمی تفکر و تعقل به مردم می‌دادند، وای به حال جامعه‌ای که رهبرهایش چنین رفتارهایی داشته باشند. 
از طرفی، اگر الان فرصت تبلیغات انتخاباتی است که آقایان به صراحت و کاملاً مشخص و در کوچه و خیابان مراسم برگزار می‌کنند، حیوان قربانی می‌کنند، پوستر تبلیغاتی پخش می‌کنند، مردم را بسیج می‌کنند،  چرا 12 کاندیدای دیگر نباید تبلیغ کنند؟ در گچساران و باشت چه خبر است که اینقدر تبلیغات انتخاباتی زودهنگام شروع شده است؟ آیا اینها همان‌هایی نخواهند بود که در آینده‌ای نزدیک اتفاقاتی ناگوار را در مجلس رقم می‌زنند؟ این‌ها ادامه روند فساد در مجلس نخواهند بود؟
اگر قانون قانون است چرا برای همه یکسان نباید باشد؟ چرا برخی افراد نباید از برگزاری مراسم تبلیغاتی خود ترسی داشته باشند؟ آیا این افراد فراتر از قانون هستند!؟ بدون شک مردم باید به چنین رفتارهایی تفکر و تعقل کنند و چنین رهبرانی با چنین رفتارهایی را انتخاب نکنند و به انها بال و پر ندهند.