«نمایندگان مجلس»؛ انتصابات بی ضابطه و زمینه ساز فساد!/ناتوانی «قوه مجریه» در مقابل دخالت نمایندگان!

کبنا ؛همانگونه که همه میدانیم در مقایسه با جمعیت کشور روزانه تعداد اندکی از هموطنان با قوه قضاییه سرو کار دارند ولی به طور متوسط تمام مردم ایران روزانه با ادارات سازمانها و نهادها ارتباط دارند لذا اگر قرار باشد اقداماتی در جهت امید بخشی و افزایش رضایتمندی عمومی انجام شود بایستی خانه تکانی اساسی را قوه مجریه انجام دهد تا کل جمعیت کشور از آن منتفع شوند و رضایتمندی عمومی از حاکمیت به حداکثر برسد.
در همین مدت کوتاه اقدامات قوه قضاییه در جهت نا امن کردن بستر تخلف و فسادنور امیدی در دل مردم تابید اما باید اذعان داشت که نباید قوای دیگر نظاره گر باشند و اصلاحات را تنها در قوه قضاییه ببینیم.
اصلاحات در قوه مقننه انشالله در اسفندماه توسط مردم انجام خواهد شد و نمایندگان رانت خوار و باند باز دوره نمایندگی شان به اتمام می رسد و حساب آنان با ملت است و اما انچه مبرهن است رویه و روش کنونی انتصاب در سازمانها و ادارات است که عامل اصلی نابسامانی و زمینه ساز فساد در جامعه است زیرا اکثر انتصابات خارج از ضوابط و علت روابط بوده و عامل اصلی گزینش مدیران نمایندگان محترم مجلس میباشند و بعضی از این مدیران انگار بجای ابلاغ سند شش دانگ دریافت میکنند و از هر حیث چه مدت زمان ریاست چه اجرای خودسرانه و وضع قوانین صاحب اداره محسوب میگردند و میدانند که سالها در حاشیه امن خواهند بود و قرار نیست جای خود را به دیگری واگذار نمایند.
بدون شک این گونه مدیران در این فضای با اختیارات گسترده مدیریت از نوع متمرکز و استبدادی را برمیگزینند(البته اگر با انواع روشهای مدیریتی آشنا باشند) و در بین کارها و امورات و پروژه ها از جنبه کارشناسی خارج و حالت دستوری به خود میگیرند و کارشناس تنها فقط یک کاربر خواهد بود که این روش که فعلا مرسوم هست به تبع آن فساد خواهد آورد و نخبه کشی و بی انگیزگی در بین کارکنان سازمانها .
ایا با توجه به پاسخگو بودن دولت در برابر مردم،قوه مجریه خود نباید مدیرانش را انتخاب نماید؟ومدیران را قوه مقننه ای منصوب نماید که مسوول امورات اجرایی کشور نیست و پاسخگو هم نمی باشد!
و نکته جالب دیگر اینکه همیشه در موسم انتخابات استانداریها و فرمانداریها در جلسات مکرر بر بیطرفی مسوولین و مدیران در انتخابات تاکید میکنند و مانع ورود انان به تبلیغ برای کاندیداها میشوند در صورتی که منصوب کاندیدا هستند و خود را مدیون انان میدانند پس چگونه میتوان انتظار داشت که این مدیران حد اقل برای منافع خود اقدامی نکنند.
پس این قوه مجریه هست که باید در تحولات و مبارزه با فساد و رانت خواری و اصلاحات پیشگام باشد،در حال حاضر قوه مجریه در جلوگیری از دخالت قوه مقننه و نمایندگان به اختیارات خود ناتوان است و تا زمانیکه از نمایندگان حساب ببرد در بر همین پاشنه خواهد چرخید و زحمات قوه قضاییه بیشتر و کمرنگ خواهد شد.
فساد رانت و رابطه بازی را باید اسیب شناسی و  پیشگیری کرد نه اینکه قوه قضاییه را به زحمت انداخت.
پیشگیری از رانت و فساد اداری زمانی کاهش می یابد که انتصابات بدون روابط و بر اساس شاخص های شایسته سالاری باشد و توسط قوه مجریه انجام شود نه اینکه منتظر دستور نمایندگان باشند تا فامیل و نزدیکان خود را مدیر نمایند واحدهای نظارتی و ارزیابی مدیران باید احیا و مجددا فعال شوند و دوره مدیریت افراد مدت زمان مناسبی باشد و نه طویل المدت و شیوه ابلاغ زدن جایگزین سند زدن شود.
قوه مجریه پاسخگوی مدیریت کشور هست در صورتیکه مدیران را قوه دیگری منصوب مینماید،نمایندگان هم از وظایف نمایندگی خود دست شسته و تمام وقت خود را مصروف عزل و نصب ها نموده اند.
انتظار میرود دولت حداقل برای کرامت و اقتدار خود و مقام پاسخگو بودنش دست بکار شده و خانه تکانی را از صدر تا ذیل رده مدیریتی به انجام رساند.
در شرایط فعلی ممکن است بپذیریم مدیران عالی و معاونین وزرا توسط دولت منصوب میشوند اما به هیچ وجه مدیران ارشد مدیران میانی و مدیران محلی انتخاب دولت نیستند و منصوب نمایندگانند و اینجاست که عزل و نصبها و برنامه های دولت عقیم میماند و مدیرانی که به مردم نزدیکترند منصوبین نمایندگان هستند و دولت باید منتظر اجرای برنامه هایش در بین مردم نباشد مضافا اینکه واحدهای نظارتی و ارزیابی دولت منفعل و ناکارامد و عملا تعطیل باشند.
-----------------------------------------------
حیدر جمشیدی-کارشناس ارشد مدیریت
-----------------------------------------------