هدایت نشده جریان را منهدم کردین

کبنا ؛سید علی عباس محدث؛ این روزها خبر از ائتلاف اصولگرایان بویراحمد و دنا بر گزینه واحد، منتشر می‌شود. به اینکه شخص معرفی شده تا چه اندازه مقبولیت اجتماعی دارد و در کجای جریان اصولگرایی بوده است، کاری ندارم. مستقیماً از شاکلهٔ لوی جرگه اصولگرایی حرف می‌زنم. به مجمع ثروت و حرف بی عمل. به کسانی که اگر این دو ویژگی نباشد، نه به اصولگرایی ماندگارند و نه به عبور از آن ابایی دارند. اولاً خودِ این تجمع در آخرین روزهای منتهی به انتخابات، یعنی فرار از واقعیت. یعنی گریز از مردم. یعنی مقاومت در مقابل برخی فرهیختگان جریان. یعنی اعتراف به جاه طلبی و قدرت جویی. یعنی فرصت طلبی برای زمین خوردن دوست همفکر ولی با سلیقه‌ای دیگر.
این ائتلاف فاقد وجاهت قانونی است. چون اعضایش خروجی تفکر انحصار طلبانه هستند. در هیچ آزمونی به محکِ ثبات و دوام بر اصول قرار نگرفته‌اند. هیچگاه وسعت نگاهشان به بیشتر از نوک دماغشان نرفته است. هیچگاه به معیار انقلابیون نبوده‌اند. شاید فریب خوردند، شاید....
اکنون فرصت، دست بچه‌های انقلاب است. همون انقلابی که امام (ره) نتیجه خون جوانان و تفکر جهادی- انقلابی می‌دانست. همون انقلابی که رهبر معظم انقلاب بر گام دومش با حضور جوانان انقلابی توصیه کرده‌اند. همون انقلابی که منفعت طلبان در صدد هستند که چترش را کوتاه کنند. انقلاب اسلامی بسی فراتر از جریانهای چپ و راست و آدمهایشان است. چرا به مردم رحم نمی‌کنید؟ مگر نه اینکه در دین ما سفارش شده که هر کس در خودش توانایی می‌بیند باید مدیریتِ را بر عهده بگیرد، پس چرا شما باید توانایی را به دیگران تزریق کنید؟ کدام توانایی را دیده‌اید که می‌پندارید قیم مردم هستید و باید توصیه کنید محور خوب را یافته‌اید؟
واقعاً گاهی افراد، جریان‌ها و تمدنها افول می‌کنند و از بین می‌روند و الان عده‌ای خودخواسته جریانی را عامدانه به فنا داده‌اند. لازم نیست از شکستهای متوالی فرار کنید، ولی از توالی جمع بندیهای منحصرانه دست بردارید. شما می دانید با این کارها، عده‌ای مثلاً اصلاح طلب، پشت ضعیف‌ترین و ساده اندیش ترین شما، تحرکات منفعت جویانه را انجام می‌دهند و هزاران برچسب و تخلف و رفتارهای مسئله دار را انجام می‌دهند و مردم بینوا را با بی تقوایی و حرفهای پوچ و وعده‌های صد من یه غاز، فریب می‌دهند و فرصت خدمت را بدست می‌گیرند و آن کار دیگر می‌کنند؟ پس چرا چشم بر حقیقت می‌بندید و مصلحت مردم را نمی‌بینید؟ مگر تبلیغات مکارانه و معاویه صفتانه علیه آیت الله رئیسی را فراموش کردید؟ مگر نمی‌گفتند که آیت الله با فضای مجازی مخالف است؟ مگر نمی‌گفتند آیت الله با عدالت مخالف است؟ مگر نمی‌گفتند در پیاده روها طناب می‌کشند و زن و مرد را جدا می‌کنند؟ مگر نمی‌گفتند ایشان طرفدار اعدام هستند تا زنده بودن آدمها؟
چرا به اتفاقات حین و بعد از انتخابات مجلس و ریاست جمهوری گذشته توجه نداشتید؟ آیا هردوی اونها برای چپاولگری بیت المال نبود؟ آیا هر دوی آنها برای فساد پروری نبود؟ آیا هر دوی آنها برای دست یابی به مراکز اقتصادی نبود؟ آیا به بعضی فسادهای برملا شده در استان کهگیلویه و بویراحمد توجه کرده‌اید؟ آیا کسی از شما مجمع موئتلفین اصولگرایی، شجاعت دفاع از حاج آقای مزارعی، رئیس کل دادگستری استان کهگیلویه و بویراحمد در برخوردهای علی (ع) گونه با فساد اداری و مالی را داشتید؟ آیا جرات دفاع از حق و انتقاد در این همه فساد گسترده را داشتید؟ کجای کارتان به اصولگرایی تشابه دارد؟ کجای روشتان بر منطق مردم محوری بوده است؟ نمی‌خواهم که گذشته را زیر سؤال ببرم، ولی دفاع من و امثال من از جریانی بود که امثال دکتر هدایتخواه را حول محوریتِ روش و منش امام (ره) و رهبری می‌دید. اگر نیروهای انقلابی را پیشگامان تفکر مردم سالاری و شایسته محوری بدانیم، الان شما چکار کردید؟
به شما توصیه می‌کنم که به سخن و ایدهٔ جوانان و نخبگان شهرستانهای بویراحمد و دنا توجه کنید. هیچ کس در محور شما نیست. هیچ کس به انتخاب شما وفادار نیست. هیچ کس بر تفکر و عقیدهٔ شما نظر مثبت ندارد. هیچ کس به حُسن انتخابتان ایمان ندارد. چرا؟
چون اگر این مردم دکتر «هدایتخواه» را شایسته انتخاب شدن می‌دانستند، به دلیل اخلاص ایشان در ولایت پذیری، شناخت در تصمیم گیری و قدرت تحلیل مسائل است که متاسفانه در این سالها نتوانستید نیرویی در تراز ایشان پرورش دهید. اینگونه انتخاب شدنهای پر اضطراب و با سراسیمگی، نتیجه ناپختگی در سیاست، عدم خودباوری و چیزی غیر از انحصارطلبی نبوده است. ببخشید که خیلی با صراحت نوشتم. واقعاً باید بدانید که غیر از شما، کسانی هم در این جریان فکری بوده‌اند که سختی کشیدند و تاوان دادند و بیشتر از شما در محدودیت شدید قرار گرفتند.
الغرض، این بار نه با مهندسی شرایط و استفاده از انواع روش‌های غیره قانونی بلکه به بی تدبیری خود، به استقبالِ شکستِ مفتضحانه‌ای رفته‌اید که خود مستقیماً در تقابل با رقبای همسو، حضور دارید. و این شکست قابل پیش بینی، نتیجهٔ جاه طلبی، خودبزرگ بینی، انحصارطلبی و فرار از اعتماد به جمعیت جوان، خوش فکر، متدین، انقلابی و متعهد به نظام، امام (ره) و رهبری است که آن را در گام دوم انقلاب، تجربه خواهید کرد. مگر اینکه به باور برسید که.....