شهری که آرد ندارد

کبنا ؛ماجرای شهری که آرد ندارد در نوع خود شنیدنی است.
از آخرین تحولات وزارت کشوری در این شهر موصوفه، دوسالی می‌گذرد. قرار بود که بال‌های پرواز شکسته شوند. آبی از آب تکان نخورد، چند نفر دیگر را نیز خودش افزود. یک ماه اول کارش با لباس مقدس بسیج در کارش حاضر می‌شد ولی امسال در جای دیگری از گرفتن چفیه خودداری می‌کند. در مناظراتش مدعی اصلاح طلبی است و در سخنانش افتخار می‌کند که پیرو موسوی و کروبی است ولی شب‌ها در حال رایزنی با نمایندگان اصولگرا جهت تثبیت موقعیت خود است. هر جا وارد شد وعده داد ولی خبری از عمل نیست. فقط خوب سخنرانی می‌کند و برای فضای مجازی وقت می‌گذارد. به قول خودش مدام در حال پیگیری است ولی از بیستم هر ماه به بعد در شهرش خبری از آرد نیست و اکثر نانوایی‌ها تعطلیند و بیشتر وعده‌ها خبری از نان خالی در خانه‌ها نیست. مدام شعار می‌دهد که (زنده باد مخالف من)
اما شکایات و گزارشاتش نیز نوشته و فقط جای افراد خالی است. کسی را جرات حرف زدن نیست و در هیچ دوره‌ای این چنین خفقانی در این شهر نبوده است. تنها در دوره وی گوشی موبایل را می‌گیرند و افراد را تفتیش می‌کنند ولی اذعان دارد که درب اتاقش به روی همه باز است. مدیران اداراتش هر وقت بخواهند می‌آیند و می‌روند. پلاک‌های قرمز بیش از آنکه در شهر باشند در مسیرهای بین شهری تردد دارند. صحبت از رشد شاخص‌های آموزش وپرورش دارد در حالی که تنها شاخصه رشد یافته، فقط افزایش میزان زندانی فرهنگیان ضامن وام‌های بانکی است. ممکن است بفرمایید نقش مدیریتی حضرتعالی در این دیار چیست؟ ناتوانی مدیریتیش در برگزاری انتخابات، دیوار اعتماد را تخریب و دیوار بی اعتمادی ضمختی را در بین اقشار مختلف منطقه بنا نهاده است. دخالت‌های بی حد واندازه اش در شورا، شهرداری را دچار مشکل نموده است. حضرتعالی چه حرکت مثبتی برای این منطقه انجام داده‌اید؟ شهری را که در آن آرد وجود ندارد چه مدیریتی می‌خواهد؟ این شهر حال خوشی ندارد و نیاز است که مداوا شود. بهترین خدمت حضرتعالی به این شهر این است که هرچه زودتر عطای این صندلی را به لقایش ببخشید، همانا ما خود به نانی سیریم و به درهمی خورسند. به قول شاعر: امیدوارند مردم به خیر کسان مرا امید به خیر تو نیست شر مرسان
-------------------------------------------------
محمد ظاهر آخش شهروند -لنده