احمدی و چالش‌های پیرامونی

کبنا ؛متن ارسالی

یکسال از عمر صدارت جناب دکتر احمدی استاندار محترم کهگیلویه و بویراحمد می‌گذرد و در این یکساله چالش‌های بسیاری را پشت سر گذاشته است، گاهی وی را تایید کرده‌اند وگاهی به تخریب او همت گماشتند، البته آنها یی که ایشان را تایید نمودند با نگاه به عملکرد او مهر تایید را زدند و با کمال تاسف آن‌هایی که تخریب پیش گرفتند هر کدام به نوعی احمدی سد راه خواسته‌هایشان بوده وهست، حال چه خواسته‌ها از نگاه جناحی باشد و یا قومی قبیله ایی، بهر صورت تخریب‌ها با نگاه مثبت وسازنده نبوده‌اند.
این حقیر هم گاهی نقد به بعضی عملکردهایش داشته‌ام وگاهی هم کارهایش را که در ادوار گذشته باید انجام می‌شد ونشد وبدست او به سر منزل مقصود رسید مورد تایید قرار داده‌ام.
احمدی شاید از دیدگاه ما عملکردش تایید نشود (البته این نگاه آغشته به خاستگاه خودماست ونه خواستگاه مردم) اما به‌واقع بعضی کارهایش اگر نباشد مدیران کل وبه تبع آن مدیران شهرستانها همچون گذشته روزگار را باری به هر جهت طی خواهند کرد وقطار پیشرفت و توسعه را لنگان لنگان روانه خواهند نمود که حاصلش اینهمه محرومیت تلمبار شده از سنوات پیشین می‌باشد.
وقتی مدیرکلی بی اطلاع از بودجه ایی است و نمی‌داند آنرا کجا باید هزینه کند و اطلاع دقیقی از زیر مجموعه‌ی خویش ندارد تا به هنگام بحث و بررسی جوابگوی آن باشد و اگر همانند دکتر احمدی نباشد که وی را مجبور به پاسخگویی کند به نظر شما این مدیرکل در کجای پازل مدیریت باید نشانده شود که مجموع کارآیی های یک مدیرکل پاسخگو را یدک کشیده و به آن عمل نماید، غیر از این است که پیش از این با دیده اغماض نگریسته می‌شد و به لطف تعریف‌های جور واجور از استاندار همچنان بر مسند نشسته و آن مجموعه رو به قهقرا رفته و نهایت ضررش متوجه مردم می‌گردید که تاکنون گردیده است.
احمدی برای پیشبرد کارهای زیر مجموعه‌ی خویش نیاز به مدیران پاسخگو دارد همانطور که خود پاسخگوست، البته اشتباه نشود پاسخگویی در مسیر نیاز جامعه که اینروزها بیشتر از هر زمان دیگری کمبود آن احساس می‌شود و داریم در سطح مدیران کل که با توجه به وصل بودنشان به منابع قدرت خودرا در مقابل مردم پاسخگو نمی‌دانند واین همان معضل لاینحلی است که چهل سال گریبان استان را گرفته است و تمامی عقب ماندگی استان از ریل توسعه همان قطار مدیریتی است که لنگان لنگان می‌رود و تمام استانها از کنار ما گذشته و ما هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم.
بی انصافی است اگر چشم بر اینهمه تغییر و دگرگونی چه در سطح عمرانی و چه در سطوح دیگر ببندیم وفقط خواسته‌های خود وجناح خودرا ببینیم وفقط از آن منظر دکتر احمدی را نا کار آمد معرفی کنیم، قابل لمس‌ترینش پل سوم بشار است در مرکز استان یعنی چشم استان راه اندازی شد ومعضلی که سالیان سال مردم را به ستوه آورده بود حل ورگهای حیاتی خیابانهای استان از گرفتگی رها گردید وسهولت ایاب ذهاب برای همه شهروندان وبخصوص گردشگران صورت پذیرفت.
یا گاز رسانی به دور افتاده‌ترین روستاها وبخشها، که اگر نبود نگاه دلسوزانه دکتر احمدی به مردم استان حالا حالاها باید آن مردم چشم به راه می‌ماندن، البته پیگیری‌های حاج عدل هاشمی را در طرحها نباید نادیده گرفت که حاصلش به نفع مردم استان تمام شده است.
بودن کسانیکه دغدغه کار برای مردم را دارند و با دکتر احمدی تعامل سازنده دارند شاه کلید موفقیت در طرحهای عمرانی و دیگر طرح‌هاست، در گچساران دکتر تاجگردون و در یاسوج آقای زارعی و در کهگیلویه حاج عدل هاشمی از پتانسیل‌هایی هستند که در کنار دکتر احمدی برای رفع محرومیت استان می‌تواند راه گشا باشد.
نگاه مثبت دکتر احمدی وپای کار بودن نمایندگان استان وتعامل سازنده بین قوه مجریه و مقننه حاصلش روند رو به رشدی است که این روزها شاهدش هستیم مگر اینکه مقرضانه چشم بر همه چیز بسته و خواسته‌های خودمان را ملاک ومعیار خوب یا بد بودن این و آن مسئول قرار دهیم.
این یکساله پرونده دکتر احمدی ویژگیهای مثبتی را در خود انباشته کرده است و اگر بگذارند حتماً بیش از این هم خواهد بود که نتیجه‌اش برون رفت استان از پیله محرومیت خواهد شد انشالله.
--------------------------------------
سید قربانعلی موسوی شیرازی
روزنامه نگار