حاج عدل، رسانه‌ها؛ بهانه‌ها..

کبنا ؛متن ارسالی
 بعد از نطق میان دستور عدل هاشمی‌پور در جلسه‌ی علنی مجلس شورای اسلامی درتاریخ سیزدهم مرداد نودوهفت؛ و بیان مشکلات معیشتی واقتصادی جامعه ودرخواست نماینده‌ی کهگلیویه ی بزرگ از مسولان و مدیران ارشد نظام جمهوری اسلامی ایران در جهت رفع موانع و تسهیل در امور معیشتی و اقتصادی آحاد جامعه، برخی‌ها بانادیده انگاشتن دغدغه‌های این وکیل مردم، تنها به یک جمله‌ی هاشمی پور درباره‌ی علی مطهری، نماینده‌ی مردم تهران واکنش‌هایی نشان دادند که این مهم را درحد بضاعت نگارنده به قلم تحلیل، خدمت خوانندگان فهیم و مردم انقلابی به رشته تحریر می‌سپارم.
آنچه هاشمی‌پور در نطق پارلمانی‌اش بیان کردند، حاوی نکات مهم و مشهودی بود که علیرغم اطلاع همه‌ی مسولانِ دولت، اما تاکنون به این شیوه، رسا و شفاف بیان نشده بود آن هم از تریبونِ خانه‌ی ملت. هاشمی پور که سخنانش را بر اساس واقعیت موجود جامعه و ایدئولوژی فکری‌اش بیان می‌کرد خطاب به رئیس جمهور محترم با بالاترین درجه‌ی شفافیت سخن گفتند.
درک و شجاعت و صراحت بیان هاشمی پور در سخنانش نسبت به آقای رئیس جمهور، فارغ از هرگونه تعلق خاطر و یا هم بستگی سیاسی ویا وابستگی قومیتی و پیوستگی سرزمینی قابل تحسین و ارزشمند می‌نماید.
بالطبع هاشمی پور از عواقب سخنانش آگاهی دارد و نیک می‌داند که سخن گفتن با رئیس دولت آنهم از تریبون مجلس می‌تواند عواقب و تبعاتی به دنبال داشته باشد اما با آگاهی به این موضوع و بر اساس آموزه‌های اعتقادی خویش وپایبندی به آیه‌ی شریفه‌ی (فَاِنَما انتَ المُذَکَر) رسالت یادآوری را به جای می‌آورد و مسائلی را به طرزخیلی شفاف به رئیس جمهور بیان می‌دارد.
ناکارآمدی تیم اقتصادی دولت، دیپلماسی اقتصادی ضعیف، استفاده از مدیران غیرکارآمد در شرایط سیاسی فعلی، هجمه‌های تبلیغاتی وسیع دشمن و تاکتیک القای ناامیدی در میان مردم و همسویی برخی چهره‌های داخلی با دشمنان، دامن زدن مدیران دولتی به مسائل نخ نمای سیاسی دو جناح چپ و راست، فرار از ارایه ی راهکارهای اصولی جهت حل مشکلات موجود اجتماعی و رها کردن دولت تنها بخشی از تذکرات هاشمی پور به دکتر روحانی بوده است که در سیاه نمایی رسانه‌ها و برخی از منتقدین و گاهی مغرضین اصلاً به آن پرداخته نشده است و تنها سخنان هاشمی پور خطاب به علی مطهری را با درشت نمایی و سفسطه به آگاهی جامعه رسانده‌اند.
هاشمی‌پور در ادامه‌ی سخنانش خطاب به دکتر روحانی بیان می‌دارند؛ ((چه اتفاق دیگری می‌بایست بیفتد تا مشخص شود دولت ناکارآمد است؟))
جای بسی ناامیدی است که برخی از رسانه‌ای‌ها و فرهیختگان به هیچکدام از سخنان هاشمی پور توجه نمی‌کنند و با بایکوت خبری جنبه‌های مثبت هاشمی پور، تنها وتنها به لید کردن و تیتر زدن درباره‌ی علی مطهری بسنده می‌کنند.
کدام نماینده شهامت آن را دارد که با درایت به این موضوع که از طرف رئیس جمهور مورد غضب قرار خواهد گرفت و از همکاری وزرا و داشتن اعتبارات محروم خواهد شد و به تَبع آن از اقبال عمومی در حوزه‌ی انتخابیه‌اش کاسته خواهد شد ولی باز با رشادت و اتکاء به فرهنگ دینی‌اش در پشت تریبونی که در رصد داخلی‌ها و خارجی‌هاست با شهامت تام و حتی کوچکترین لرزشی در دست یا صدا از رئیس جمهور نقد نماید؟ به راستی مگر هاشمی پور نمی‌تواند در کنج بهارستان ساکت بنشیند و حق السکوتش را با استخدام‌های فامیلی و اعتبارات آنچنانی و امتیازات خاص از هئیت وزیران و رئیس جمهور پاداش بگیرد؟؟
آیا شماها که دفاع از حق ملت را سرزنش می‌کنید و به جای اصول پرستی به شخصیت پرستی روی آورده‌اید، می‌توانید درک کنید که ساده‌ترین و بدیهی‌ترین وظیفه‌ی یک نماینده دفاع از منافع ملی و عموم مردم می‌باشد؟
هاشمی پور باجسارت ایلیاتی‌اش برای معدود دفعات، نارضایتی گسترده‌ی مردم از عملکرد اقتصادی دولت و اشتغال جوانان و معیشت نابسامان مردم را در صحن علنی مجلس یادآور می‌شود و در ادامه با بیان: تبعیض‌ها و بی عدالتی‌ها در دولت، ناکارآمدی مدیران دولتی وعدم پاسخگویی آنان به مطالبات مردمی، بی نتیجه بودن شعار اعتدال، افراطی گری در مسائل سیاسی و جناحی و قومیتی و عدم توجه به پتانسیل سایر احزاب و جناحها را جهت خروج از شرایط اقتصادی فعلی یادآور می‌شود.
هاشمی پور با انتقاد از سیاستهای دولت که برخلاف سیاستهای بالادستی نظام مبنی برتوسعه ی اختیارات استانی، هیچ اقدامی در این زمینه انجام نداده است، با ارائه‌ی راهکارهای مناسب، معقول و عملی؛ تلاش می‌کند تا در کسوت یک نماینده‌ی مردم به دولت کمک نماید تا از مشکلات مردم گرهی گشوده گردد.
کنار گذاشتن رودربایستی‌ها و ملاحظه کاری‌های دولتمردان، استفاده از تمام ظرفیتها و استعدادها، فارغ از وابستگی‌های قومی و قبیله‌ای و جناحی، استفاده از توانمندی‌های نیروهای مسلح به ویژه سپاه پاسداران در حل مشکلات اقتصادی و بیکاری جوانان، استفاده از توان حوزه‌های علمیه را راهگشای دولت قلمداد می‌کند و در مهم‌ترین موضوع؛ توسعه‌ی اختیارات استانها را بیان مکند که با توجه به اهمیت این موضوع، استفاده از بخش خصوصی و سرمایه گذاری در مناطق محروم و کمتر توسعه یافته را پیشنهاد می‌دهد.
آنچه را که رسانه‌های محلی از انظار مردم پنهان داشتند و پاراگراف برداری از سخنان هاشمی پور را نوعی اجحاف در حق یک نماینده می‌بینم و معتقدم فارغ از هرگونه ضدیت و همسوئی، بهتر است دوستان رسانه‌ای با انعکاس تمام و کمال یک اتفاق تلاش کنند تا رسالت رسانه‌ای‌شان را به نحو مطلوب به فرجام برسانند.
آنچه موجب نقد وهجمه علیه هاشمی پور گردید بیان جملاتی چند از هاشمی پور خطاب به علی مطهری بود.
اینکه علی مطهری فرزند اسلام شناس بزرگ و انقلابی شرافتمند و اندیشمندی توانا، از نزدیک‌ترین دوستان حضرت امام (ره) و عارفی بی بدیل می‌باشد مایه‌ی تفاخر و به حق بودن علی مطهری نمی‌شود. نام استاد شهید مرتضی مطهری معلم انقلابی بر هزاران مدرسه و کتابخانه و خیابان و موسسه و... همچون آفتابی می‌درخشد و از کتابهای این شخصیت انقلابی در اکثر خانه‌های ایرانیان به وفور یافت می‌شود. در فضیلت شهید مرتصی مطهری، بنده ناچیزترین هستم اما راه فرزندش را از مکتب ایشان جدا می‌بینیم.
تذکر هاشمی پور به مطهری یک امربه معروف بود که به علی مطهری یادآوری نماید که کیست و از سفره و دسترنج چه شخصیتی نان خورده است‌.
از وجهه‌ی سیاسی، این تذکر ریشه در واکنش‌های علی مطهری در مقابل سردارسرلشکر جعفری فرماندهی کل سپاه پاسداران دارد.
آنگاه که دکتر روحانی در جمع مسولان اجرایی کشور با درخواست کمک از تمام جناح‌ها وافراد برای عبور کشور ودولت از این برهه‌ی خاص، خواهان همدلی وهمراهی شدند، همین سردار جعفری و سردار سلیمانی‌ها بودند که با شهامت تمام از رئیس جمهوری دفاع کردند که بارها آنان را دولت باتفنگ خوانده بود، بارها آنان را ارتشی مجزا می‌دانست که تمایلی به پرداخت حقوقشان ندارد، کارها و پروژه‌ای بزرگ عمرانی را از انان گرفت و حتی پالایشگاه بزرگ ستاره‌ی خلیج فارس را که قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) به پایان رسانید را بایک علی برکت الله به نام خویش و دولتش افتتاح کرد، اقتدار فرزندان سپاه را کارشکنی خواند و گسترش امنیت و جانفشانی مدافعان حرم و سردارهمدانی ها را سنگ اندازی در اجرای برجام خواند، گاهی به موشک‌های سپاه تاخت و گاهی انان را دستاورد خویش دانست و هزاران تعارض رفتاری دیگر که آقای روحانی در رابطه با سپاه داشتند. اما با تمام این موضوعات فرزندان انقلاب از دکتر روحانی حمایت کردند. ترامپ به روحانی تاخت و بعد تقاصای مذاکره داد. سردار جعفری درحمایت از روحانی سخن گفت واینکه ملت ایران نیازی به مذاکره با ترامپ ندارد، علی مطهری اما به سردار جعفری تاخت. اورا هیچکاره خواند و معتقدبود برای مذاکره باترامپ باید همه پرسی برگزار نمایند. یعنی هزینه‌ای بزرگ برای دولت بتراشند و روحانی را در برابر رای مردم قرار بدهند تا با شخصی که به قول و قرار و مذاکره پایبند نیست مجدداً مذاکره نماید.
علی مطهری برخلاف پدربزرگوارش که تمام زندگی و دارائی‌اش رابرای تثبیت نظام و انقلاب هزینه کرد، تلاش دارد تا با گرو کشی و باج خواهی به نام اصلاح طلبی، زهرچشمی از روحانی بگیرد که نخواسته یانتوانسته انتطارات علی مطهری‌ها رابرآورده بسازد.
انچه هاشمی پور به مطهری گفت یک بحث اعتقادی بزرگ بود نه یک مساله ی شخصی کوچک. مراد هاشمی پور از برائت جستن استادشهید از فرزندنش، تقابل علی مطهری باانقلاب بود نه چیز دیگر.
آنچه هاشمی پور به علی مطهری گفت، رویایی فرزند بامکتب پدرش را یادآور شد نه انتقام جویی..
بیان برائت شهید مطهری از فرزندش، اندیشه‌ی تقابل انقلابی گری با لیبرال پرستی هست. وقتی فرزندان ملت و سرداران سپاه برای حفظ تمامیت ارضی و منافع ملی و مصالح نظام برای اتحاد تلاش می‌کنند ولی امثال علی مطهری و محمود صادقی‌ها تلاش دارند تا آب به آسیاب دشمن بریزند نه تنها استاد شهید مطهری بلکه باید ملت شهیدپرور ایران از این نوع عقاید برائت بجویند.
تفکر شهید مطهری اعتلای انقلاب و حمایت از مستضعفین بوده و می‌باشد ولی اندیشه‌ی علی مطهری‌ها چیست؟
اقتصاد ومعیشت ملت ایران، اقتدار نظام جمهوری اسلامی ایران و پاسداشت دستاوردهای انقلاب، موضوعاتی نیستند که علی مطهری بخواهد جهت تسویه حساب بادولت روحانی، آنان را به چالش بکشد.
هاشمی پور با شرافت و شجاعت از حقوق مردم دفاع کرده است هم در جریان استیضاح وزرای راه و کار در جریان هواپیمائی آسمان و هم در امضای سوال از رئیس جمهور و هم در نطق‌های پارلمانی‌اش.
اینکه برخی از آقایان به خاطر مصالح طیفی یا طایفه‌ای با سانسور خبری سخنان نماینده‌ی کهگیلویه سعی دارند چهره و اندیشه‌ی هاشمی پور راخدشه دار کنند به غایت ناپسند و دور از اخلاق رسانه‌ای است. آنان که تفریح را برفرزندان هاشمی پور ناشایست می‌دانند از رانت خواری و باج خواهی های علی مطهری نیز مطلب بزنند. آنان که وطن گردی هاشمی پورها را در چند نقطه کشور که برای من و دیگرانی که از نظر مالی در مضیقه هستیم لوکس می‌خوانند، چرا از وطن فروشی‌های علی مطهری و مصوبات ایشان در موارد خاص در سیاست خارجی حرفی نمی‌زنند؟ وطن گردی جرم است یا وطن فروشی؟ کسی را برای داشته‌ها و تفریحاتش محکوم نمی‌کنند ولی می‌توان از افراد به خاطر تفکرات و عملکردهای ضد انقلابی‌اش تبرئه جست.
برخی‌ها خارج از اعتقاد و ایدئولوژی و با اغماض تلاش دارند فرزندان هاشمی پور و تفریحات سالهای دورشان را در مقابل سخن هاشمی پور به علی مطهری بزرگنمایی کنند. این موضوع، اگرسوء برداشت نباشد یک کج فهمی مطلق است. این نوع رفتارها و نوشتارها اگر از روی علم و آگاهی است که" اللهم اهدناالصراط المستقیم "واگر از روی بغض و معاندت باشد، ((ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخرت الحسنه وقنا عذاب النار)).
 ----------------------------
یعقوب درویشیان