تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱۳ تير ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۵۵
کد مطلب : ۴۰۱۲۴۸
یادداشت:
«خیانت نمی‌کنم»، کلید واژه امید در کهگیلویه و بویراحمد
پیمان فرامرزی
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛متن ارسالی
شاید زرنگارترین جمله ای که از خبرنگاران از استاندار کهگیلویه و بویراحمد در طول دوران قریب به 10 ماه مدیریتش نوشتند، همین جمله «در انتخاب مدیران خیانت نمی‌کنم» باشد جمله ای که همراه خودش امید دارد، امید به بهبود وضعیت خراب توسعه نیافتگی در این استان.
راستش را بخواهید، خیانت شده است که پرآب‌ترین شهر ایران، امروز آب آشامیدنی ندارد، خیانت شده است که استان تولید کننده 25 درصد نفت و گاز کشور از صنایع پایین دست نفت و گاز سهمش یک صفر بزرگ است و ایضاً شهرک‌های صنعتی که لانه عنکبوت‌ها شده است و پایتخت طبیعتی که همین فضای سبز ساختگی درون شهری‌اش هم در ابتدای تابستان، رنگ انتهای خزان گرفته است.
اصلاً سال‌ها باید مدیران علیه توسعه یافتگی در استان کهگیلویه و بویراحمد کار کرده باشند که با آب و هوای بی نظیر در اوج گرمای جنوب سهممان از گردشگری تقریباً نزدیک نقطه صفر باشد و سال‌ها باید عزم مدیران برای فراری دادن سرمایه گذاران جزم بوده باشد که هیچ سرمایه گذاری حاضر نیست از جاده اصفهان وارد مرکز استان شود مگر اینکه دو پا دارد، دو پای دیگر نیز قرض کند و از جاده شیراز بگریزد.
باید سال‌ها برای عقب ماندگی این مردم توسط مدیران خود استان تلاش شده باشد تا امروز در روستاها همچنان اَبَر مشکلشان آنتن دهی موبایل و تلویزیون باشد و آب مخازن روستاها به این سادگی آلوده شود تا 101 نفر در لوداب، بیخ گوش مرکز استان راهی بیمارستان شوند و البته دیوار حاشا هم برای این مدیران همیشه بیگناه بلند است که «تکذیب می‌کنیم».
«خیانت نمی‌کنم» یک جمله ساده است اما برای مردم کهگیلویه و بویراحمد دوباره امید را زنده کرد برای مردمی که بزرگ‌ترین مشکلات درمانی را دارند و هنوز آواره بیمارستان‌های شیراز و اهوازند اما هیات رئیسه علوم پزشکیشان براساس گفته رسانه‌ها همه هم و غمشان شده است جذب یک نیرو قبل از اعلام نتایج آزمون استخدامی و دردسر تراشیدن برای حوزه پردرد درمان در استان.
جمله «خیانت نمی‌کنم» استاندار، دمیدن امید در روح ناامید مردمی بود که در مرکز استانشان حتی یک خیابان خط کشی شده ندارند، پایتخت طبیعتشان دارد از طبیعت عاری می‌شود و گرفتار مدیرانی شده‌اند که هر روز به سر و کله همدیگر می‌پرند، اتهام می‌زنند و خودشان را مبرا می‌کنند بی آنکه برای این مردم سنگ روی سنگ بگذارند.
بار معنایی واژه‌ای که استاندار به کار برد شاید در همه استان‌ها یکسان باشد الا در استان کهگیلویه و بویراحمد که نمایندگانش حاشیه ساز و حاشیه نشین اند و اگر دردشان برای اقتصاد، سیاست، فرهنگ و... در کشور و به تبع آن در استان، کمتر از تغییر آبدارچی فلان اداره نباشد، قطعاً بیشتر نیست و این درد سالهاست که بر پیکره نحیف این استان کوچک چنبره زده تا اینکه قبل از آمدن احمدی تبدیل به سرطان شد و علاوه بر دخالت در تغییر و تحولات اداری، لیست‌های سفارشی استخدام‌های نمایندگان مجلس نیز افشا شد تا تومور سرطانی بدخیمی شکل بگیرد که درمانش به این سادگی‌ها ممکن نباشد. نمونه‌اش را بخواهید مساله دانشگاه یاسوج که به گفته رئیس جدیدش آنقدر در جذب نیرو دلبخواهی عمل کرده‌اند که حل مساله از دستان پیر باتجربه ای چون احمد عریان هم بر نمی‌آید.
کاش استاندار تغییر مدیریت‌ها در این استان را تسریع ببخشد که حال کهگیلویه و بویراحمد از هر نظر خوب نیست، شاید نوشدارو زودتر برسد، شاید مردمان کهگیلویه و بویراحمد هم به آرزوهایشان رسیدند. شاید...
-------------------------------------
پیمان فرامرزی_ روزنامه نگار
شاید زرنگارترین جمله ای که از خبرنگاران از استاندار کهگیلویه و بویراحمد در طول دوران قریب به 10 ماه مدیریتش نوشتند، همین جمله «در انتخاب مدیران خیانت نمی‌کنم» باشد جمله ای که همراه خودش امید دارد، امید به بهبود وضعیت خراب توسعه نیافتگی در این استان.
راستش را بخواهید، خیانت شده است که پرآب‌ترین شهر ایران، امروز آب آشامیدنی ندارد، خیانت شده است که استان تولید کننده 25 درصد نفت و گاز کشور از صنایع پایین دست نفت و گاز سهمش یک صفر بزرگ است و ایضاً شهرک‌های صنعتی که لانه عنکبوت‌ها شده است و پایتخت طبیعتی که همین فضای سبز ساختگی درون شهری‌اش هم در ابتدای تابستان، رنگ انتهای خزان گرفته است.
اصلاً سال‌ها باید مدیران علیه توسعه یافتگی در استان کهگیلویه و بویراحمد کار کرده باشند که با آب و هوای بی نظیر در اوج گرمای جنوب سهممان از گردشگری تقریباً نزدیک نقطه صفر باشد و سال‌ها باید عزم مدیران برای فراری دادن سرمایه گذاران جزم بوده باشد که هیچ سرمایه گذاری حاضر نیست از جاده اصفهان وارد مرکز استان شود مگر اینکه دو پا دارد، دو پای دیگر نیز قرض کند و از جاده شیراز بگریزد.
باید سال‌ها برای عقب ماندگی این مردم توسط مدیران خود استان تلاش شده باشد تا امروز در روستاها همچنان اَبَر مشکلشان آنتن دهی موبایل و تلویزیون باشد و آب مخازن روستاها به این سادگی آلوده شود تا 101 نفر در لوداب، بیخ گوش مرکز استان راهی بیمارستان شوند و البته دیوار حاشا هم برای این مدیران همیشه بیگناه بلند است که «تکذیب می‌کنیم».
«خیانت نمی‌کنم» یک جمله ساده است اما برای مردم کهگیلویه و بویراحمد دوباره امید را زنده کرد برای مردمی که بزرگ‌ترین مشکلات درمانی را دارند و هنوز آواره بیمارستان‌های شیراز و اهوازند اما هیات رئیسه علوم پزشکیشان براساس گفته رسانه‌ها همه هم و غمشان شده است جذب یک نیرو قبل از اعلام نتایج آزمون استخدامی و دردسر تراشیدن برای حوزه پردرد درمان در استان.
جمله «خیانت نمی‌کنم» استاندار، دمیدن امید در روح ناامید مردمی بود که در مرکز استانشان حتی یک خیابان خط کشی شده ندارند، پایتخت طبیعتشان دارد از طبیعت عاری می‌شود و گرفتار مدیرانی شده‌اند که هر روز به سر و کله همدیگر می‌پرند، اتهام می‌زنند و خودشان را مبرا می‌کنند بی آنکه برای این مردم سنگ روی سنگ بگذارند.
بار معنایی واژه‌ای که استاندار به کار برد شاید در همه استان‌ها یکسان باشد الا در استان کهگیلویه و بویراحمد که نمایندگانش حاشیه ساز و حاشیه نشین اند و اگر دردشان برای اقتصاد، سیاست، فرهنگ و... در کشور و به تبع آن در استان، کمتر از تغییر آبدارچی فلان اداره نباشد، قطعاً بیشتر نیست و این درد سالهاست که بر پیکره نحیف این استان کوچک چنبره زده تا اینکه قبل از آمدن احمدی تبدیل به سرطان شد و علاوه بر دخالت در تغییر و تحولات اداری، لیست‌های سفارشی استخدام‌های نمایندگان مجلس نیز افشا شد تا تومور سرطانی بدخیمی شکل بگیرد که درمانش به این سادگی‌ها ممکن نباشد. نمونه‌اش را بخواهید مساله دانشگاه یاسوج که به گفته رئیس جدیدش آنقدر در جذب نیرو دلبخواهی عمل کرده‌اند که حل مساله از دستان پیر باتجربه ای چون احمد عریان هم بر نمی‌آید.
کاش استاندار تغییر مدیریت‌ها در این استان را تسریع ببخشد که حال کهگیلویه و بویراحمد از هر نظر خوب نیست، شاید نوشدارو زودتر برسد، شاید مردمان کهگیلویه و بویراحمد هم به آرزوهایشان رسیدند. شاید...
-------------------------------------
پیمان فرامرزی_ روزنامه نگار
