متن ارسالی

در فرهنگ لغت تخصصی علوم سیاسی، اصلاحات به معنی بهبود یا اصلاح روندهای اشتباه، فاسد و نامطلوب است. اصلاح طلبان اعتقاد دارند که ساختارهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی یک جامعه بایستی از طریق نهادهای حکومت و کنشگران اجتماعی با تغییر تدریجی بهبود یابند، و از طرفی دیگر تغییرات تدریجی فرهنگی از تغییرات اقتصادی و سیاسی مهم‌تر است. از لحاظ علمی جهت گذر موفق از جریان اصلاحات نیازمند دو گرایش 1- بهبود خواهی 2- جنبش‌های اجتماعی هستیم.
همه‌ی فراز و فرودهایی که تجربه کرده‌ایم امروز به ما می گویند که جریان اصلی اصلاح طلبی باید مانیفست و گفتمانی داشته باشد که در معرض دید افکار عمومی و هواداران اصلاحات قرار بگیرد تا مردم تشخیص بدهند چه کسانی و چه گروه‌هایی متفاوت از جریان اصلی اصلاحات هستند.
جریان اصلاحات نباید هزینه هر کسی و حرفی را متحمل شود، بلکه باید مرزهای اصلاحات مشخص شود و هر کسی و جریانی که از این مرز عبور کند یا به آن مرز نرسد در زمره‌ی اصلاح طلبان نیست. نباید اشتباهات، منفعت طلبی، زیاده خواهی، رفتارهای شخصی و محفلی عده‌ای را رقبا با انگ و تهمت بر پیشانی اصلاحات بکوبند. اصلاحات باید شخصیتی داشته باشد که هر کسی نتواند به راحتی وارد آن و یا از آن عبور کند. در نتیجه هر جریان و گفتمان و اجتماعی به یک تیم نظارتی و کنترلی احتیاج دارد که کیفیت و توانمندی نیروها را بسنجد و جریان نباید به بهانه کثرت دچار پراکندگی و ورود افراد یا گروه‌هایی بدون سابقه‌ی مشخص سیاسی و شخصیتی و ... ادعای بزرگی کند و به نام اصلاحات مسیر جدیدی بگشاید و راه خود را برود.
پوشیده نیست که رهبران و هوارداران جریان اصیل اصلاح طلبی بالاخص در طول یک ده اخیر متحمل سنگین‌ترین هزینه‌ها شده‌اند و با وجود پیش بینی چنین وضعیتی از لحاظ سیاسی و اجتماعی و اقتصادی از ابتدای فعالیت‌های انتخاباتی سال 92 و هشدارهای فراوان به جهت عدم سپردن سرنوشت اصلاحات به دستان اعتدالیون و مخنثان و منفعت طلبان سیاسی، اما با توجه به آگاهی از وضعیت کشور در فضای بین المللی-منطقه ای و فضای امنیتی و بسته‌ی حاکم بر سیاست و اقتصاد و اجتماع و محافظه کاری و عقب نشینی های مکرر سیاسیون تصمیم گیر اصلاح طلب و همچنین نهادینه شدن سیاست بد از بدتر، بدینجا رسیدیم که عده‌ای عافیت طلبانه منتظر فرصت‌ها در جهت رسیدن به پست‌ها و مناصب بوده‌اند. و معمولاً در بزنگاه‌ها خود را درگیر مسایل کلان عرصه سیاست نکرده و موضعی محافظه کارانه داشته‌اند تا کمترین آسیبی متوجه آنان نگردد و مورد ملامت جناح مقابل و کانون قدرت قرار نگیرند. مرزهای اصلاحات مشخص نیست و همین باعث می‌گردد که هر کسی توسط گروه‌ها و محفل‌ها و اشخاص وارد حریم اصلاحات گردد و دق الباب نکرده تصمیم گیر و یا مدیر و مجری سیاست‌های اصلاحات می‌گردد و هنگام هزینه به بهانه‌های مختلف از جریان خارج و این اصلاح طلبان اصیل و حقیقی هستند که باید هزینه این رفت و آمدها را بدهند.
خدمت دربان نکرده رفعت سلطان چه جویی/ طاق ایوان را ندیده اوج کیوان را چه دانی
در مورد سیاست‌های دولت اعتدالی و نحوه‌ی انتخاب استانداران، از ابتدای دولت اول جناب وزیر کشور فرمودند همه مدیران عالیرتبه را با هماهنگی نمایندگان مجلس آن هم مجلس در نوع خود بی نظیر نهم منصوب خواهند کرد (جز یکی دو استان که با فشار فضای مجازی به دولت و دفاع از اصل تفکیک قوا)، خروجی این هم اندیشی ها از امثال جنابان بزرگواری‌ها و تاجگردون ها و زارعی‌ها با وزیر کشور در استان‌ها شد، جناب دکتر خادمی‌ها. که با کارنامه‌ای به شدت منفعلانه در مقابل بر سر کار آورندگانش و قوم گرایانه اش که از نوع چینش مدیران به راحتی اصل تفکیک قوا و مدیریت مدرن و شایسته سالاری را خواهیم دید. و علی رغم تحصیلات عالیه و همراهی بی نظیر و تاریخی مجموعه‌ی دولت و نمایندگان مجلس و نهادهای انقلابی و قضایی و تمامی جریانات سیاسی همسو و غیر همسو که در تاریخ این استان این همگرایی بی سابقه بوده، در هیچ شاخص توسعه و اقتصادی و سیاسی تحرک خاصی صورت نگرفت و متعجبم که چطور با این کارنامه ایشان را به استان لرستان فرستادند و البته با دقت در کارنامه ضعیف ایشان در کهگیلویه و بویراحمد مشخص می‌گردد که از همان ابتدا هم چه گونه به ایشان این مسولیت سپرده شد و هدف توسعه و پیشرفت نبود بلکه تربیت و رشد نیروهای خاص برای اهدافی در انتخابات مجلس 1394 و ریاست جمهوری 1400 بود. به صورت خاص درکهگیلویه از روز ابتدا معلوم بود جناب خادمی چه اهدافی را پیگیری و از کجا خط می‌گیرد. حاج غلام هم سیاست حاج بهرام را توسط خادمی در کهگیلویه ادامه داد و عملکرد یک جانبه طیفی-طایفه ای خادمی در انتصابات و انتخابات به گونه‌ای شد که یک اختلاف سیاسی، عقیدتی، طیفی به اختلافی قومی قبیله‌ای گسترش پیدا کند.
پس از تغییر استاندار با وجود شعارهای بسیار زیبا مبنی بر تغییر مدیران قوم گرا و شایسته سالاری و انتصاب مدیران بومی و استفاده از نیرهای همان دستگاه در انتصابات و برگشت ماموران به خدمت. پس از یکسال هنوز استاندار دست به تغییر نزده جز در چند پست که به نسبت شعارهای ایشان عدد و رقمی محسوب نمی‌شود و پس از یکسال همچنان ادارات با همان مدیران دارند اداره می‌شوند، علی الخصوص در کهگیلویه بزرگ.
و در آخر با توجه به انتقادات اخیر جناب رضا توفیقی از استاندار و در مقابل هجمه و اعتراض به سکوت چند ساله‌ی ایشان در مقابل خادمی و همچنین دفاع نه چندان خوب هم محفلانش و «ساده لوح» خواندن منتقدین و صفت ثابت قدم ترین و دلسوزترین و محبوبترین و اخلاقی‌ترین چهره اصلاحات که برای ایشان به کار بردند، خواهشمند ست سابقه‌ی و موضع گیری‌های سیاسی آقای رضا توفیقی از ابتدای انقلاب تا حال را بفرمایید و میزان محبوبیت ایشان در زادگاه و کهگیلویه را و دلسوزی که ایشان برای جریان داشتند را از ابتدای اختلافات آقای لاهوتی و حاج بهرام تاجگردون سپس جهت گیری انتخابات 78 و 82 و 86 در آخر و علی الخصوص 94 را بفرمایید. چون تعداد زیادی از دوستان و... اعلام کردند که رضاتوفیقی در انتخابات 94 کهگیلویه آن‌ها را به کاندیدای سنتی و اصوالگرا حواله می‌داد و فرمودید اخلاقی‌ترین انسان، از ایشان در مورد قول و قرارهای انتخابات 82 کهگیلویه که قرار بود ایشان کاندیدای اصلاح طلبان بشوند و طی میثاق نامه‌ای لاهوتی و منطقیان هم پذیرفتند سپس که منطقیان پیمان رو نپذیرفت کاش ذره‌ای اخلاق را رعایت می‌کردند و واقعیت امر را می‌گفتند نه اینکه همیشه به بهانه مریضی در بیش از یک دهه اخیر حاضر نباشند و کاش عدم به رسمیت شناختن «خادمی» را همانند «احمدی» از ابتدا اعلام و پس از مدتی با توجه به عملکرد ضعیف موضع گیری می‌کردند نه اینکه بعد از مدتی به دیدارشان بشتابند. ولی فرق احمدی و خادمی در پست و مناصبی بود که خادمی به اطرافیان و اقارب محفل نشینان تقدیم نمود اما احمدی تا فعلاً انتصاب‌های وی اصلاح طلبانه و فارغ از تفکر مسموم قوم گرایی بوده در واقع احمدی یک انقلاب مدیریتی در استان کهگیلویه و بویراحمد جرقه زده که سالهاست تفکر قوم گرایی مثل اختاپوس بر آن چنگ زده است و امیدواریم دوران احمدی رنسانس توسعه و پیشرفت همه جانبه استان باشد.
 ----------------------
ح. شهریاری
-----------------------

کبنانیوز