کبنانیوز - حال این روزهای مدیریت بهداشت و درمان گچساران خوب نیست

حال این روزهای مدیریت بهداشت و درمان گچساران خوب نیست

ش*

بهداشت و درمان از مهم‌ترین نیازهای جامعه بوده و توجه به سلامتی از مهم‌ترین بخش‌های یک اجتماع می‌باشد. هر یک از ما در اطرافیان خود بارها افراد بیمار داشته و به درستی اهمیت سلامتی را درک می‌کنیم. اما این مسئله بسیار مهم در شهر گچساران مدت‌هاست که به علت شیوه مدیریت با چالش‌های روبرو بوده که به طور ویژه نوک پیکان آن به سمت حافظ قرآن به‌عنوان مدیر نه چندان قوی شبکه بهداشت است. در زیر به‌صورت مختصر به بخش‌های مهمی از چالش‌ها که همه به‌صورت تحقیق و مستدل به دست آمده اشاره خواهد شد و در ادامه هدف از نگارش موارد ذکر خواهد شد.
۱- اول از همه اگر تغییرات در مساطل سلامتی در این چند سال بیش از همیشه مشهود بوده حاصل طرح تحول سلامت است که بخش عظیمی از بودجه مملکت را صرف خود کرده؛ پس اگر عملکردی متفاوت از همیشه در برخی بخش‌های درمانی در گچساران دیده می‌شود حاصل این موج ایجاد شده در کشور بوده و نوع آوری در کار نیست که مدیریت شبکه بهداشت ادعایی در خصوص فعالیت ممتاز خود داشته باشد.
۲- اگر در طرح تحول سلامت گچساران در یک سری بخش‌ها از برخی مناطق دیگر جلوتر بوده همه مرهون وجود دکتر تاجگردون بوده که نگاه حساس و ویژه ای به مقوله سلامتی دارد و رقابت وزارتی‌ها جهت جلب رضایت ایشان منتج به توجه خاص به گچساران شده است.
۳- حافظ قرآن اگر چه به پاس طرح تحول موفقیت‌هایی نسبی در اداره بیمارستان گچساران داشت که آن هم نتایج چند عامل بود که خارج حوصله بحث است؛ اما هیچ گاه در مدیزیت شبکه بهداشت چندان موفق عمل نکرد که این را خیلی راحت با مراجعه به برخی مراکز و ستاد شبکه‌ها و صحبت با مردم در مورد مشکلات و پرسنل، به‌صورت نامحسوس خیلی راحت می‌توان فهمید.
۴- عدم اجرای کامل بسیاری از طرح‌هایی که در وزارتخانه تدوین و ارسال می‌شود. با یک مراجعه ساده به ستاد شبکه بهداشت و بررسی تمام برنامه‌هایی که از وزارتخانه ارسال می‌شود وقتی اجرای آن را با نگاه کارشناسی مورد بررسی قرار دهید کاملاً متوجه خواهید شد که علی رغم تلاش کارشناسان و بهورزان، اما توفیقی در اجرا به دست نیامده است. جامعه سرشار مشکلات بهداشتی بوده که عدم شناخت کافی آن‌ها و نداشتن برنامه‌های بومی و نوع آورانه جهت حل آن توسط خود مدیریت نمی‌توان آن‌ها را برطرف نمود. قطعاً برای همه آن‌ها استدلال داشته و آمادگی بیان همه آن‌ها می‌باشم.
۵- ایجاد سدهایی نامناسب در برابر ورود نخبگان جوان و علمی به مدیریت سلامت در شهرستان. در حالی که مدتی آقای امین رضایی از جوانان نخبه و همشهری‌مان که نگاه مدیریتی و عملکردی و سابقه درخشان در علوم پزشکی شیراز و حتی دوران دانشجویی در یاسوج بر همه کسانیکه او را می‌شناسند پوشیده نیست؛ از گزینه‌های جدی مدیریت شبکه و مرکز بهداشت بود اما متاسفانه کما فی سابق که برخی تیره نگری های ما مدیران جوان، با انگیزه، و مدبر را از صحنه خارج می‌کند، بعد از مهدی اکبری، ایوب مقیمی، امید مرادی و.. اینبار نیز اتفاق دیگری در این خصوص توسط مدیر فعلی شبکه بهداشت افتاد که قطعاً اثرات بدی را در ادامه خواهند دید. (قابل به ذکر است حقیر هیچگونه رابطه خویشاوندی و دوستانه نزدیکی با آقای رضایی و دیگر نامبردگان نداشته و آوردن اسم ایشان و امثال او دردی بزرگ در عدم توجه به جوانگرایی به همراه تخصص در مدیریت استان است)
۶- عدم مدیریت مناسب بر پرداخت حقوق و یا مزایای بخشی از پرسنل که موجب بی انگیزیگی و رخوت در اجرای برنامه‌های سلامتی می‌شود. اما یک مدیر با عدم اشراف کامل بر مشکلات بهداشتی جامعه فاقد درک این نوع مسائل ا ست.
۷- عدم تلاش کافی جهت افتتاح بیمارستان بی بی حکیمه که بیش از دوسال از استخدام نیروهای آن گذشته باعث افزایش نارضایتی‌ها گشته است. عدم پاسخگویی در برابر آن و افتتاح ساختگی که در برابر وزیر بهداشت صورت گرفت بیش از گذشته موجب ناراحتی بسیاری از مردم شده است. (قابل به ذکر است که در افتتاح ساختگی بر تن نیروهای خدماتی و ... روپوش کرده و نوک پیکان این بی تدبیری که مستندات آن موجود است و در صورت آگاه شده شخص وزیر تبعات بدی به دنبال دارد مستقیماً سمت مدیر شبکه بهداشت گچساران است.)
۸- اظهار نظرهای رسانه ای در مورد مسائلی که اولویت محسوب نمی‌شود، در حالی که جامعه پر از مواد غذایی و آرایش بهداشتی خطرناک بوده و صحبت از برخی مسائل مهم شاید کمی کمک کننده باشد، صحبت در مورد شامپو کلییر شاید برازنده جایگاه ایشان نباشد.
۹-عدم پاسخگویی همیشگی و حضوری به ارباب رجوع و کسانیکه برای حل مشکل خود به شبکه مراجعه می‌کنند از دیگر نواقص جدی است. آن هم در روزی که طبق قانون کاری به‌عنوان ملاقات حضوری پیش بینی شده است.
هدف از نگارش موضوع:
اول اینکه با نوشتن این موارد به هیچ وجه به دنبال تخریب و رسیدن به منافع و هدف خاصی نیستم. در ثانی بنده مدت‌هاست که دغدغه موضوع بهداشت و سلامتی را در شهرم داشته و در کنار بسیاری از افراد دیگر که بارها فریاد مطالبه گری سرداده به بیان مشکلات روی آورده و گفتن این مسائل در حال حاضر بحث عجیب و جدیدی نیست. هیچگاه به دنیال کسب قدرت و صندلی نبوده و معتقدم تا زمانیکه صاحب نظران و بزرگانی همچون رحیم استوار، ستار اسدپور، امین رضایی، فرشاد رستمی، امام بخش قاعدی، کریم باوی، مرتضی گندمکار هستند امثال ما به نشستن به بر صندلی سلامت مردم فکر هم نخواهیم کرد چراکه موضوع سلامت جامعه چیزی نبوده که هر کسی بدون داشتن اشراف کامل بر مدیریت آن بتواند با تکیه بر مساول سیاسی آن را به دست آورد. و این بار معتقدم که آنقدر باید بنویسم و فریاد بزنم تا وضع دگرگون شود حتی ذره ای.
در ضمن پیرو صحبت‌هایم عرض کنم که برای مسائلی که مطرح شد دلیل و استدلال داشته و در صورتی که سرکار خانم حافظ قران و یا نماینده‌شان آمادگی داشته باشند حاضرم در تمام موارد و انتقادات با حضور رسانه‌ها یا مردم به‌صورت رودر رو و منطقی به بحث نشسته و مناظره نمایم. از آنجاییکه مسئله بهداشت و درمان تخصصی بوده گاها مشاهده کرده‌ام که برخی متولیان سلامت عملکرد خود را توجیه کردن مشکلات موجود و با ایهام حرف زدن سعی در تاثیر بر افکار مردم داشته و خود را به راحتی تبرئه کرده‌اند. اما این بار اجازه چنین کاری صورت نمی‌گیرد و در برابر هرگونه موضع گیری آن‌ها در پاسخ به انتقادات انقدر قلم می‌زنم و فریاد تا وضع سلامت مردم درست شود.
((خداوند لعنت کند بنده ای را که با زدن حرفی قصد و نیت خیری نداشته و با تخریب دیگران به دنبال منافع خود باشد.))

*کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی