کبنانیوز - تحلیلی بر منازعه اعضای شورا و شهردار یاسوج

مهندس سعید رودشتیان
بنام خداوند جان افرین
حکیم سخن برزبان افرین
منازعه و مجادله ای بین اعضای شورای شهر و شهردار درگرفته است که البته نفس این مجادلات نیکو بوده و از ارکان یک جامعه مدنی و دموکراسی میباشد ؛تکنولوژی و پیشرفت خود سوالاتی را بصورت تقابل جهان بینی قدیم و جهان بینی جدید فرامی افکند ؛فرهنگی که از تکنولوژی و پیشرفت زاده می‌شود خود بنیاد است و ماهیتاً نه دینی و نه غیر دینی است؛ و شوراها که عموما از بطن مردم بالا می ایند و مردم به انها رای میدهند ؛به دلیل تعدادشون که معقول است و مردم مجال گزینش اصلح دارند بسیار نیکو و نوید بخش است؛در جامعه مدنی نیازها دوطرفه است یعنی هم شورا به رای مردم نیازدارد و هم مردم به تلاش اعضای شورا و رفع خواسته هاشان 'واینجا یک اجباریا به عبارتی یک اجبار مدنی حاکم میکرد و رانه ایست برای پیشرفت ؛منازعه و مجادله زیباست ولی نه در اواخر عمر یک شورا ؛مجادله در اواخر عمر یک شورا نشانه ای بر جلب توجه مردم و خود شیرینی دارد و این خود نشانه ای است براینکه ان اعضای شورا؛ روال منازعه مدنی را طی نکرده است و پیامد این منازعات چیزی شبیه جدل استعلایی کانت است که بین دو گزاره دلیل‌ها هم قوت بوده و به تعارض احکام می‌رسد؛ و هیچ کدام از طرفین مجادله حاضر به اقرار و شکست نمیباشد و هر یک دیگری را محکوم می‌کند؛ همیشه مناطراتی که شکل مصنوعی دارند هر کدام دیگری را محکوم میکند چرا که پایه این مناظرات بر پایه یک اصل غیر مدنی و بیشتر برای مانور بوده و همیشه اواخر یک شورا یا یک نمایندگی یا... اتفاق می افتد؛ تهییج اذهان عمومی در اواخر یک دوره حربه ای است برای اثبات خود وحقانیت خود که در اذهان عمومی منجر به شکست می‌گردد؛ بنده نفس این مجادلات را نیکو میدانم ولی نه اینکه در پایان دوره باشد بلکه باید همیشگی و بصورت قاعده مند باشد بطوریکه شایسته یک جامعه مدنی باشد؛ حالا دراین مناظره چه شهردار درست بگوید و چه جناب اردشیری یا هر کس دیگر؛ پایه این مجادلات بربیهودگی و عدم مدنیت استوار است؛ و آنچه برپایه غیر مدنی شکل گرفته است نیازی به دفاع یا حمله ندارد؛
من نگویم که کنون باکه نشین وچه بنوش
که توخود دانی اگرزیرک وعاقل باشی(حافظ)
مردم خود زیرک و عاقل و فهمیده اند ؛بقول فوکو یک روستازاده هم دیگر یک روشنفکر است و وظیفه ما ان نیست که انها را روشنفکر کنیم بلکه روشنفکری انها را باید قاعده مند کرد؛ مردم ما همه عاقل و فهمیده هستند و یا یک شهود محض عقلی همه چیز را میفهمند و خود راست را از نا راست تشخیص میدهند؛ چه روستا زاده باشد و چه در مناطق شهری باشد؛
ولذا ما قضاوت را به این مردم واگذار میکنیم و قطعا هم مردم همین حرف بنده را میگویند و می‌پذیرند.